Proverbs 14
1 Every wise woman buildeth her house; but the foolish plucketh it down with her hands.
Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
2 He that walketh in his uprightness feareth the LORD; but he that is perverse in his ways despiseth Him.
Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
3 In the mouth of the foolish is a rod of pride; but the lips of the wise shall preserve them.
Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
4 Where no oxen are, the crib is clean; but much increase is by the strength of the ox.
Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
5 A faithful witness will not lie; but a false witness breatheth forth lies.
Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
6 A scorner seeketh wisdom, and findeth it not; but knowledge is easy unto him that hath discernment.
Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
7 Go from the presence of a foolish man, for thou wilt not perceive the lips of knowledge.
Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
8 The wisdom of the prudent is to look well to his way; but the folly of fools is deceit.
Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
9 Amends pleadeth for fools; but among the upright there is good will.
Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
10 The heart knoweth its own bitterness; and with its joy no stranger can intermeddle.
Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
11 The house of the wicked shall be overthrown; but the tent of the upright shall flourish.
Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
12 There is a way which seemeth right unto a man, but the end thereof are the ways of death.
Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
13 Even in laughter the heart acheth; and the end of mirth is heaviness.
Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
14 The dissembler in heart shall have his fill from his own ways; and a good man shall be satisfied from himself.
Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
15 The thoughtless believeth every word; but the prudent man looketh well to his going.
Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
16 A wise man feareth, and departeth from evil; but the fool behaveth overbearingly, and is confident.
Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
17 He that is soon angry dealeth foolishly; and a man of wicked devices is hated.
Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
18 The thoughtless come into possession of folly; but the prudent are crowned with knowledge.
Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
19 The evil bow before the good, and the wicked at the gates of the righteous.
Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
20 The poor is hated even of his own neighbour; but the rich hath many friends.
Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
21 He that despiseth his neighbour sinneth; but he that is gracious unto the humble, happy is he.
Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
22 Shall they not go astray that devise evil? But mercy and truth shall be for them that devise good.
Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
23 In all labour there is profit; but the talk of the lips tendeth only to penury.
Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
24 The crown of the wise is their riches; but the folly of fools remaineth folly.
Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
25 A true witness delivereth souls; but he that breatheth forth lies is all deceit.
Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
26 In the fear of the LORD a man hath strong confidence; and his children shall have a place of refuge.
Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
27 The fear of the LORD is a fountain of life, to depart from the snares of death.
Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
28 In the multitude of people is the king's glory; but in the want of people is the ruin of the prince.
Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
29 He that is slow to anger is of great understanding; but he that is hasty of spirit exalteth folly.
Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
30 A tranquil heart is the life of the flesh; but envy is the rottenness of the bones.
Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
31 He that oppresseth the poor blasphemeth his Maker; but he that is gracious unto the needy honoureth Him.
Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
32 The wicked is thrust down in his misfortune; but the righteous, even when he is brought to death, hath hope.
Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
33 In the heart of him that hath discernment wisdom resteth; but in the inward part of fools it maketh itself known.
Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
34 Righteousness exalteth a nation; but sin is a reproach to any people.
Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
35 The king's favour is toward a servant that dealeth wisely; but his wrath striketh him that dealeth shamefully.
Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
