Proverbs 12

1 Whoso loveth knowledge loveth correction; but he that is brutish hateth reproof.

کسی می‌تواند دانا شود که تأدیب را دوست داشته باشد. هر که از اصلاح شدن نفرت داشته باشد نادان است.

2 A good man shall obtain favour of the LORD; but a man of wicked devices will He condemn.

خداوند از اشخاص نیک خشنود است، اما کسانی را که نقشه‌های پلید می‌کشند محکوم می‌کند.

3 A man shall not be established by wickedness; but the root of the righteous shall never be moved.

انسان با کارهای بد نمی‌تواند برای خود امنیت به وجود آورد، اما اشخاص درستکار پا برجا خواهند ماند.

4 A virtuous woman is a crown to her husband; but she that doeth shamefully is as rottenness in his bones.

زن نجیب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بی‌حیا مانند خوره جان او را می‌خورد.

5 The thoughts of the righteous are right; but the counsels of the wicked are deceit.

انسان نیک فکرش پر از درستکاری است، اما فکر آدم بدکار انباشته از دروغ و نیرنگ است.

6 The words of the wicked are to lie in wait for blood; but the mouth of the upright shall deliver them.

سخنان بدکاران مردم را به دام هلاکت می‌کشاند، اما سخنان نیکان مردم را رهایی می‌بخشد.

7 The wicked are overthrown, and are not; but the house of the righteous shall stand.

بدکاران نابود می‌شوند، اما نیکان پایدار می‌مانند.

8 A man shall be commended according to his intelligence; but he that is of a distorted understanding shall be despised.

آدم عاقل را همه می‌ستایند، اما شخص کوته‌فکر را حقیر می‌شمارند.

9 Better is he that is lightly esteemed, and hath a servant, than he that playeth the man of rank, and lacketh bread.

بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نیاید اما دستش به دهانش برسد تا اینکه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد.

10 A righteous man regardeth the life of his beast; but the tender mercies of the wicked are cruel.

شخص خداشناس حتی به فکر آسایش چارپایان خود نیز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چیزی به‌جز ستمگری نیست.

11 He that tilleth his ground shall have plenty of bread; but he that followeth after vain things is void of understanding.

هر که در زمین خود زراعت کند نان کافی خواهد داشت، اما کسی که وقت خود را به بیهودگی بگذراند آدم احمقی است.

12 The wicked desireth the prey of evil men; but the root of the righteous yieldeth fruit.

اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی که بدکاران غارت کرده‌اند دارند، اما اعمال خداشناسان، میوۀ خود را می‌دهد.

13 In the transgression of the lips is a snare to the evil man; but the righteous cometh out of trouble.

دروغ انسان را در دام گرفتار می‌کند، ولی شخص درستکار از تنگنا خلاصی می‌یابد.

14 A man shall be satisfied with good by the fruit of his mouth, and the doings of a man's hands shall be rendered unto him.

پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بکاری همان را درو خواهی کرد.

15 The way of a fool is straight in his own eyes; but he that is wise hearkeneth unto counsel.

آدم نادان فکر می‌کند هر کاری می‌کند درست است و احتیاج به نصیحت ندارد، اما شخص دانا به نصایح دیگران گوش می‌دهد.

16 A fool's vexation is presently known; but a prudent man concealeth shame.

آدم نادان در مقابل توهین دیگران زود خشمگین می‌شود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ می‌کند.

17 He that breatheth forth truth uttereth righteousness; but a false witness deceit.

وقتی که حقیقت را می‌گویی عدالت اجرا می‌گردد، اما دروغ به بی‌عدالتی منجر می‌شود.

18 There is that speaketh like the piercings of a sword; but the tongue of the wise is health.

هستند کسانی که با سخنان نسنجیدهٔ خود زخم زبان می‌زنند، ولی سخنان مرد دانا تسکین دهنده و شفابخش است.

19 The lip of truth shall be established for ever; but a lying tongue is but for a moment.

عمر دروغ کوتاه است، اما حقیقت تا ابد پایدار می‌ماند.

20 Deceit is in the heart of them that devise evil; but to the counsellors of peace is joy.

افکار توطئه‌گران پر از نیرنگ است، اما دلهای آنانی که خیراندیش هستند آکنده از شادی می‌باشد.

21 There shall no mischief befall the righteous; but the wicked are filled with evil.

هیچ بدی به خداشناسان نمی‌رسد، اما بدکاران همیشه گرفتار بلا می‌شوند.

22 Lying lips are an abomination to the LORD; but they that deal truly are His delight.

خدا کسانی را که به قول خود وفا می‌کنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بیزار است.

23 A prudent man concealeth knowledge; but the heart of fools proclaimeth foolishness.

آدم عاقل علم و دانش خود را به نمایش نمی‌گذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشکار می‌سازد.

24 The hand of the diligent shall bear rule; but the slothful shall be under tribute.

کار و کوشش، انسان را به قدرت می‌رساند؛ اما تنبلی، او را نوکر دیگران می‌سازد.

25 Care in the heart of a man boweth it down; but a good word maketh it glad.

غم و غصه انسان را گرانبار می‌کند، اما سخن دلگرم کننده او را سبکبار و شاد می‌سازد.

26 The righteous is guided by his friend; but the way of the wicked leadeth them astray.

شخص درستکار مردم را به راه راست هدایت می‌کند، اما آدم بدکار آنها را منحرف می‌سازد.

27 The slothful man shall not hunt his prey; but the precious substance of men is to be diligent.

آدم تنبل حتی دنبال شکار خود نیز نمی‌رود. تلاش و کوشش، گنج گرانبهای انسان است.

28 In the way of righteousness is life, and in the pathway thereof there is no death.

راهی که خداشناسان در آن گام برمی‌دارند به حیات منتهی می‌شود و در آن مرگ نیست.