Micah 6

1 Hear ye now what the LORD saith: Arise, contend thou before the mountains, and let the hills hear thy voice.

Ακούσατε τώρα ό, τι λέγει ο Κύριος Σηκώθητι, διαδικάσθητι έμπροσθεν των ορέων, και ας ακούσωσιν οι βουνοί την φωνήν σου.

2 Hear, O ye mountains, the LORD'S controversy, and ye enduring rocks, the foundations of the earth; for the LORD hath a controversy with His people, and He will plead with Israel.

Ακούσατε, όρη, την κρίσιν του Κυρίου, και σεις, τα ισχυρά θεμέλια της γης διότι ο Κύριος έχει κρίσιν μετά του λαού αυτού και θέλει διαδικασθή μετά του Ισραήλ.

3 O My people, what have I done unto thee? And wherein have I wearied thee? Testify against Me.

Λαέ μου, τι σοι έκαμα; και εις τι σε παρηνώχλησα; μαρτύρησον κατ' εμού.

4 For I brought thee up out of the land of Egypt, and redeemed thee out of the house of bondage, and I sent before thee Moses, Aaron, and Miriam.

Διότι σε ανεβίβασα εκ γης Αιγύπτου και σε ελύτρωσα εξ οίκου δουλείας και εξαπέστειλα έμπροσθέν σου τον Μωϋσήν, τον Ααρών και την Μαριάμ.

5 O My people, remember now what Balak king of Moab devised, and what Balaam the son of Beor answered him; from Shittim unto Gilgal, that ye may know the righteous acts of the LORD.

Λαέ μου, ενθυμήθητι τώρα τι εβουλεύθη Βαλάκ ο βασιλεύς του Μωάβ και τι απεκρίθη προς αυτόν Βαλαάμ ο του Βεώρ από Σιττείμ έως Γαλγάλων, διά να γνωρίσητε την δικαιοσύνην του Κυρίου.

6 'Wherewith shall I come before the LORD, and bow myself before God on high? Shall I come before Him with burnt-offerings, with calves of a year old?

Με τι θέλω ελθεί ενώπιον του Κυρίου, να προσκυνήσω ενώπιον του υψίστου Θεού; θέλω ελθεί ενώπιον αυτού με ολοκαυτώματα, με μόσχους ενιαυσίους;

7 Will the LORD be pleased with thousands of rams, with ten thousands of rivers of oil? Shall I give my first-born for my transgression, the fruit of my body for the sin of my soul?'

Θέλει ευαρεστηθή ο Κύριος εις χιλιάδας κριών ή εις μυριάδας ποταμών ελαίου; θέλω δώσει τον πρωτότοκόν μου διά την παράβασίν μου, τον καρπόν της κοιλίας μου διά την αμαρτίαν της ψυχής μου;

8 It hath been told thee, O man, what is good, and what the LORD doth require of thee: only to do justly, and to love mercy, and to walk humbly with thy God.

Αυτός σοι έδειξεν, άνθρωπε, τι το καλόν και τι ζητεί ο Κύριος παρά σου, ειμή να πράττης το δίκαιον και να αγαπάς έλεος και να περιπατής ταπεινώς μετά του Θεού σου;

9 Hark! the LORD crieth unto the city — and it is wisdom to have regard for Thy name — hear ye the rod, and who hath appointed it.

Η φωνή του Κυρίου κράζει προς την πόλιν, και η σοφία θέλει φοβείσθαι το όνομά σου· ακούσατε την ράβδον και τις διώρισεν αυτήν.

10 Are there yet the treasures of wickedness in the house of the wicked, and the scant measure that is abominable?

Υπάρχουσιν έτι οι θησαυροί της ασεβείας εν τω οίκω του ασεβούς και το ελλιπές μέτρον το βδελυκτόν;

11 'Shall I be pure with wicked balances, and with a bag of deceitful weights?'

να δικαιώσω αυτούς με τας ασεβείς πλάστιγγας και με το σακκίον των δολίων ζυγίων;

12 For the rich men thereof are full of violence, and the inhabitants thereof have spoken lies, and their tongue is deceitful in their mouth.

Διότι οι πλούσιοι αυτής είναι πλήρεις αδικίας, και οι κάτοικοι αυτής ελάλησαν ψεύδη, και η γλώσσα αυτών είναι απατηλή εν τω στόματι αυτών.

13 Therefore I also do smite thee with a grievous wound; I do make thee desolate because of thy sins.

Και εγώ λοιπόν πατάξας θέλω σε αδυνατίσει, θέλω σε ερημώσει εξ αιτίας των αμαρτιών σου.

14 Thou shalt eat, but not be satisfied; and thy sickness shall be in thine inward parts; and thou shalt conceive, but shalt not bring forth; and whomsoever thou bringest forth will I give up to the sword.

Συ θέλεις τρώγει και δεν θέλεις χορτάζεσθαι, και η πείνά σου θέλει είσθαι εν μέσω σου και θέλεις φύγει αλλά δεν θέλεις διασώσει, και ό, τι διέσωσας, θέλω παραδώσει εις την ρομφαίαν.

15 Thou shalt sow, but shalt not reap; thou shalt tread the olives, but shalt not anoint thee with oil; and the vintage, but shalt not drink wine.

Συ θέλεις σπείρει και δεν θέλεις θερίσει συ θέλεις πιέσει ελαίας και δεν θέλεις αλειφθή με έλαιον, και γλεύκος και δεν θέλεις πίει οίνον.

16 For the statutes of Omri are kept, and all the works of the house of Ahab, and ye walk in their counsels; that I may make thee an astonishment, and the inhabitants thereof a hissing; and ye shall bear the reproach of My people.

Διότι εφυλάχθησαν τα διατάγματα του Αμρί και πάντα τα έργα του οίκου του Αχαάβ και επορεύθητε εν ταις βουλαίς αυτών διά να σε παραδώσω εις αφανισμόν και τους κατοίκους αυτής εις συριγμόν και θέλετε βαστάσει το όνειδος του λαού μου.