Job 8
1 Then answered Bildad the Shuhite, and said:
Андин Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
2 How long wilt thou speak these things, seeing that the words of thy mouth are as a mighty wind?
«Сән қачанғичә мошуларни сөзләйсән? Ағзиңдики сөзләр күчлүк шамалдәк қачанғичә чиқиду?
3 Doth God pervert judgment? Or doth the Almighty pervert justice?
Тәңри адаләтни бурмилиғучиму? Һәммигә Қадир адиллиқни бурмиламду?
4 If thy children sinned against Him, He delivered them into the hand of their transgression.
Сениң балилириң Униң алдида гуна қилған болса, У уларниму итаәтсизлигиниң җазасиға тапшурған, халас.
5 If thou wouldest seek earnestly unto God, and make thy supplication to the Almighty;
Бирақ әгәр өзүң һазир чин көңлүңдин Тәңрини издисәңла, Һәммигә Қадирға илтиҗа қилсаңла,
6 If thou wert pure and upright; surely now He would awake for thee, and make the habitation of thy righteousness prosperous.
Әгәр сән сап дил һәм дурус болған болсаң, Шүбһисизки, У сән үчүн ойғиниду, Чоқум сениң һәққанийлиғиңға толған туралғуңни гүлләндүриду.
7 And though thy beginning was small, yet thy end should greatly increase.
Сән дәсләптә етиварсиз қаралған болсаңму, Бирақ сән ахирида чоқум техиму гүллинисән.
8 For inquire, I pray thee, of the former generation, and apply thyself to that which their fathers have searched out —
Шуңа сәндин өтүнәйки, өткәнки дәвирләрдин сорап баққин, Уларниң ата-бовилириниң издинишлиригиму көңүл қойғин
9 For we are but of yesterday, and know nothing, because our days upon earth are a shadow —
(Чүнки биз болсақ түнүгүнла туғулғанмиз; Күнлиримиз пәқәт бир сайә болғачқа, һеч немини билмәймиз).
10 Shall not they teach thee, and tell thee, and utter words out of their heart?
Саңа көрсәтмә берип үгәтәләйдиған улар әмәсму? Улар өз көңлидикини саңа сөзлимәмду?
11 Can the rush shoot up without mire? Can the reed-grass grow without water?
Латқа болмиса йекәнләр егиз өсәләмду? Қомушлуқтики от-чөпләр сусиз өсәләмду?
12 Whilst it is yet in its greenness, and not cut down, it withereth before any other herb.
Улар йешил пети болуп, техичә орулмиған болсиму, Һәр қандақ от-чөптин тез тозуп кетиду.
13 So are the paths of all that forget God; and the hope of the godless man shall perish;
Тәңрини унтуған кишиләрниң һәммисиниң ақивәтлири мана шундақтур; Ипласларниң үмүти мана шундақ йоққа кетәр.
14 Whose confidence is gossamer, and whose trust is a spider's web.
Чүнки униң таянғини чүрүк бир нәрсә, халас; Униң ишәнгини болса өмчүкниң торидур, халас.
15 He shall lean upon his house, but it shall not stand; he shall hold fast thereby, but it shall not endure.
У өз угисиға йөлиниду, бирақ у мәзмут турмайду; У уни чиң тутувалған болсиму, бирақ у бәрдашлиқ берәлмәйду.
16 He is green before the sun, and his shoots go forth over his garden.
У қуяш астида көклигән болсиму, Униң пиләклири өз беғини қаплиған болсиму,
17 His roots are wrapped about the heap, he beholdeth the place of stones.
Униң йилтизлири таш догисиға чирмишип кәткән болсиму, У ташлар арисида орун издигән болсиму,
18 If he be destroyed from his place, then it shall deny him: 'I have not seen thee.'
Лекин [Худа] уни орнидин юливәтсә, Әшу йәр униңдин тенип: «Мән сени көрмигән!» — дәйду.
19 Behold, this is the joy of his way, and out of the earth shall others spring.
Мана униң йолиниң шатлиғи! Униңдин кейин орниға башқилири тупрақтин үниду.
20 Behold, God will not cast away an innocent man, neither will He uphold the evil-doers;
Қара, Худа дурус адәмни ташлимайду, Яки яманлиқ қилғучиларниң қолини тутуп уларни йөлимәйду.
21 Till He fill thy mouth with laughter, and thy lips with shouting.
У йәнә сениң ағзиңни күлкә билән, Ләвлириңни шатлиқ авазлири билән толдуриду,
22 They that hate thee shall be clothed with shame; and the tent of the wicked shall be no more.
Саңа нәпрәтләнгәнләргә шәрмәндилик чаплиниду, Әскиләрниң чедири йоқитилиду».
