Job 6
1 Then Job answered and said:
Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
2 Oh that my vexation were but weighed, and my calamity laid in the balances altogether!
Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
3 For now it would be heavier than the sand of the seas; therefore are my words broken.
Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
4 For the arrows of the Almighty are within me, the poison whereof my spirit drinketh up; the terrors of God do set themselves in array against me.
Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
5 Doth the wild ass bray when he hath grass? or loweth the ox over his fodder?
Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
6 Can that which hath no savour be eaten without salt? or is there any taste in the juice of mallows?
Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
7 My soul refuseth to touch them; they are as the sickness of my flesh.
Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
8 Oh that I might have my request, and that God would grant me the thing that I long for!
Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
9 Even that it would please God to crush me; that He would let loose His hand, and cut me off!
Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
10 Then should I yet have comfort; yea, I would exult in pain, though He spare not; for I have not denied the words of the Holy One.
Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
11 What is my strength, that I should wait? and what is mine end, that I should be patient?
Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
12 Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brass?
Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
13 Is it that I have no help in me, and that sound wisdom is driven quite from me?
Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
14 To him that is ready to faint kindness is due from his friend, even to him that forsaketh the fear of the Almighty.
Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
15 My brethren have dealt deceitfully as a brook, as the channel of brooks that overflow,
Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
16 Which are black by reason of the ice, and wherein the snow hideth itself;
Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
17 What time they wax warm, they vanish, when it is hot, they are consumed out of their place.
Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
18 The paths of their way do wind, they go up into the waste, and are lost.
Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
19 The caravans of Tema looked, the companies of Sheba waited for them —
Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
20 They were ashamed because they had hoped; they came thither, and were confounded.
Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
21 For now ye are become His; ye see a terror, and are afraid.
Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
22 Did I say: 'Give unto me'? or: 'Offer a present for me of your substance'?
Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
23 or: 'Deliver me from the adversary's hand'? or: 'Redeem me from the hand of the oppressors'?
O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
24 Teach me, and I will hold my peace; and cause me to understand wherein I have erred.
Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
25 How forcible are words of uprightness! But what doth your arguing argue?
Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
26 Do ye hold words to be an argument, but the speeches of one that is desperate to be wind?
Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
27 Yea, ye would cast lots upon the fatherless, and dig a pit for your friend.
Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
28 Now therefore be pleased to look upon me; for surely I shall not lie to your face.
Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
29 Return, I pray you, let there be no injustice; yea, return again, my cause is righteous.
Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
30 Is there injustice on my tongue? Cannot my taste discern crafty devices?
May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?
