Job 6
1 Then Job answered and said:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Oh that my vexation were but weighed, and my calamity laid in the balances altogether!
«Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
3 For now it would be heavier than the sand of the seas; therefore are my words broken.
Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
4 For the arrows of the Almighty are within me, the poison whereof my spirit drinketh up; the terrors of God do set themselves in array against me.
Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
5 Doth the wild ass bray when he hath grass? or loweth the ox over his fodder?
Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
6 Can that which hath no savour be eaten without salt? or is there any taste in the juice of mallows?
Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
7 My soul refuseth to touch them; they are as the sickness of my flesh.
Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
8 Oh that I might have my request, and that God would grant me the thing that I long for!
Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
9 Even that it would please God to crush me; that He would let loose His hand, and cut me off!
Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
10 Then should I yet have comfort; yea, I would exult in pain, though He spare not; for I have not denied the words of the Holy One.
Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
11 What is my strength, that I should wait? and what is mine end, that I should be patient?
Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
12 Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brass?
Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
13 Is it that I have no help in me, and that sound wisdom is driven quite from me?
Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
14 To him that is ready to faint kindness is due from his friend, even to him that forsaketh the fear of the Almighty.
İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
15 My brethren have dealt deceitfully as a brook, as the channel of brooks that overflow,
Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
16 Which are black by reason of the ice, and wherein the snow hideth itself;
Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
17 What time they wax warm, they vanish, when it is hot, they are consumed out of their place.
Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
18 The paths of their way do wind, they go up into the waste, and are lost.
Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
19 The caravans of Tema looked, the companies of Sheba waited for them —
Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
20 They were ashamed because they had hoped; they came thither, and were confounded.
Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
21 For now ye are become His; ye see a terror, and are afraid.
İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
22 Did I say: 'Give unto me'? or: 'Offer a present for me of your substance'?
Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
23 or: 'Deliver me from the adversary's hand'? or: 'Redeem me from the hand of the oppressors'?
Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
24 Teach me, and I will hold my peace; and cause me to understand wherein I have erred.
Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
25 How forcible are words of uprightness! But what doth your arguing argue?
Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
26 Do ye hold words to be an argument, but the speeches of one that is desperate to be wind?
Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
27 Yea, ye would cast lots upon the fatherless, and dig a pit for your friend.
Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
28 Now therefore be pleased to look upon me; for surely I shall not lie to your face.
İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
29 Return, I pray you, let there be no injustice; yea, return again, my cause is righteous.
Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
30 Is there injustice on my tongue? Cannot my taste discern crafty devices?
Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
