Job 5
1 Call now; is there any that will answer thee? And to which of the holy ones wilt thou turn?
Sumangpit ka karon; anaa ba ing bisan kinsa nga motubag kanimo? Ug kinsa sa mga balaan ang imong kapasingadtoan?
2 For anger killeth the foolish man, and envy slayeth the silly one.
Kay ang kalibog mopatay sa tawong buang-buang, Ug ang kasina molaglag sa tawong pahong.
3 I have seen the foolish taking root; but suddenly I beheld his habitation cursed.
Nakita ko ang buang nga nakagamot: Apan sa gilayon gihimaraut ko ang iyang puloy-anan.
4 His children are far from safety, and are crushed in the gate, with none to deliver them.
Ang iyang mga anak halayo sa kaluwasan, Ug sa ganghaan sila nangadugmok, Sila walay bisan kinsa nga magaluwas kanila:
5 Whose harvest the hungry eateth up, and taketh it even out of the thorns, and the snare gapeth for their substance.
Ang iyang alanihon sa mga gigutom pagakan-on, Ug kana, bisan sa katunokan pagakuhaon; Ug ang giuhaw sa bahandi motulon.
6 For affliction cometh not forth from the dust, neither doth trouble spring out of the ground;
Kay ang kasakit dili magagikan sa abug, Ni ang kasamok magagula gikan sa yuta:
7 But man is born unto trouble, as the sparks fly upward.
Apan ang tawo ngadto sa kasakit natawo, Ingon nga ang aligato sa itaas mopaingon.
8 But as for me, I would seek unto God, and unto God would I commit my cause;
Apan sa akong bahin, ang Dios maoy akong pangitaon, Ug sa Dios ang akong tuyo adto ko igatugyan;
9 Who doeth great things and unsearchable, marvellous things without number;
Nga nagabuhat sa mga dagkung butang ug dili matukib, Mga butang katingalahan nga dili maihap;
10 Who giveth rain upon the earth, and sendeth waters upon the fields;
Nga sa kalibutan nagahatag ug ulan, Ug sa kabaulan nagpadala ug tubig;
11 So that He setteth up on high those that are low, and those that mourn are exalted to safety.
Sa pagkaagi nga kadtong mga atua sa ubos ngadto sa itaas iyang gipahamutang, Ug kadtong nanagbakho ngadto sa kaluwasan ginabayaw.
12 He frustrateth the devices of the crafty, so that their hands can perform nothing substantial.
Siya magasumpo sa mga hunahuna sa malimbungon, Sa pagkaagi nga ang ilang mga kamot dili makahimo sa ilang mga bulohaton.
13 He taketh the wise in their own craftiness; and the counsel of the wily is carried headlong.
Siya magadakup sa mga maalam diha sa ilang kaugalingong kabatid: Ug ang sabutsabut sa mga guatsinanggo mahimong pakyas.
14 They meet with darkness in the day-time, and grope at noonday as in the night.
Ang kadulom maoy ilang ihibalag sa maadlaw, Ug sa udto magasukarap sila ingon sa magabii.
15 But He saveth from the sword of their mouth, even the needy from the hand of the mighty.
Apan siya nagaluwas gikan sa espada sa ilang baba, Bisan ang mga kabus gikan sa kamot sa mga makagagahum.
16 So the poor hath hope, and iniquity stoppeth her mouth.
Busa ang kabus may palaabuton, Ug ang kasal-anan magatak-om sa baba niya.
17 Behold, happy is the man whom God correcteth; therefore despise not thou the chastening of the Almighty.
Ania karon, bulahan ang tawo nga pagabadlongon sa Dios: Busa ayaw pagbiaybiay sa mga castigo sa Makagagahum.
18 For He maketh sore, and bindeth up; He woundeth, and His hands make whole.
Kay siya magahatag sa sakit ug pagabugkosan; Siya magasamad ug ang iyang mga kamot maoy magaayo.
19 He will deliver thee in six troubles; yea, in seven there shall no evil touch thee.
Siya magaluwas kanimo sa unom ka kasamok; Oo, bisan sa pipito ang kadaut dili makadapat kanimo.
20 In famine He will redeem thee from death; and in war from the power of the sword.
Sa tinggutom magaluwas siya kanimo gikan sa kamatayon; Ug sa gubat gikan sa kagahum sa espada.
21 Thou shalt be hid from the scourge of the tongue; neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh.
Ikaw pagatagoan gikan sa hampak sa dila; Ni malisang ikaw sa pagkalaglag sa modangat kini.
22 At destruction and famine thou shalt laugh; neither shalt thou be afraid of the beasts of the earth.
Ang pagkalaglag ug tinggutom imong pagakataw-an; Ni malisang ikaw sa mga mananap sa yuta.
23 For thou shalt be in league with the stones of the field; and the beasts of the field shall be at peace with thee.
Kay ikaw magpakig-uyon sa mga bato sa kapatagan; Ug ang mga mananap sa kapatagan makigdait kanimo.
24 And thou shalt know that thy tent is in peace; and thou shalt visit thy habitation, and shalt miss nothing.
Ug ikaw masayud nga ang imong balong-balong anaa sa pakigdait; Ug ikaw modu-aw sa imong pinuy-anan ug kanimo walay mawala.
25 Thou shalt know also that thy seed shall be great, and thine offspring as the grass of the earth.
Ikaw masayud usab nga ang imong kaliwat mahimong daku, Ug ang imong anak sama sa kabalilihan sa yuta.
26 Thou shalt come to thy grave in a ripe age, like as a shock of corn cometh in in its season.
Ikaw moadto sa imong lubnganan sa hingkud nga panuigon, Sama sa usa ka tapok sa trigo nga maani sa iyang panahon.
27 Lo this, we have searched it, so it is; hear it, and know thou it for thy good.
Ania karon, kana atong gisusi, busa mao man kana; Patalinghugi kana, ug kana tulotimbanga alang sa imong kaayohan.
