Job 4
1 Then answered Eliphaz the Temanite, and said:
Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
2 If one venture a word unto thee, wilt thou be weary? But who can withhold himself from speaking?
Kung tikman ng isa na makipagusap sa iyo, ikababalisa mo ba? Nguni't sinong makapipigil ng pagsasalita?
3 Behold, thou hast instructed many, and thou hast strengthened the weak hands.
Narito, ikaw ay nagturo sa marami, at iyong pinalakas ang mahinang mga kamay.
4 Thy words have upholden him that was falling, and thou hast strengthened the feeble knees.
Ang iyong mga salita ay nagsialalay sa nangabubuwal, at iyong pinalakas ang mahinang mga tuhod.
5 But now it is come upon thee, and thou art weary; it toucheth thee, and thou art affrighted.
Nguni't ngayo'y dinaratnan ka ng kasamaan, at ikaw ay nanglulupaypay; ginagalaw ka, at ikaw ay nababagabag.
6 Is not thy fear of God thy confidence, and thy hope the integrity of thy ways?
Hindi ba ang iyong takot sa Dios ay ang iyong tiwala, at ang iyong pagasa ay ang pagtatapat ng iyong mga lakad?
7 Remember, I pray thee, who ever perished, being innocent? Or where were the upright cut off?
Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, kung sino ang namatay, na walang malay? O saan nangahiwalay ang mga matuwid?
8 According as I have seen, they that plow iniquity, and sow mischief, reap the same.
Ayon sa aking pagkakita yaong nagsisipagararo ng kasamaan, at nangaghahasik ng kabagabagan ay gayon din ang inaani.
9 By the breath of God they perish, and by the blast of His anger are they consumed.
Sa hinga ng Dios sila'y nangamamatay, at sa bugso ng kaniyang galit sila'y nangalilipol.
10 The lion roareth, and the fierce lion howleth — yet the teeth of the young lions are broken.
Ang ungal ng leon, at ang tinig ng mabangis na leon, at ang mga ngipin ng mga batang leon, ay nangabali.
11 The old lion perisheth for lack of prey, and the whelps of the lioness are scattered abroad.
Ang matandang leon ay namamatay dahil sa kawalan ng huli, at ang mga batang leong babae ay nagsisipangalat.
12 Now a word was secretly brought to me, and mine ear received a whisper thereof.
Ngayo'y nadalang lihim sa akin ang isang bagay, at ang aking pakinig ay nakakaulinig ng bulong niyaon.
13 In thoughts from the visions of the night, when deep sleep falleth on men,
Sa mga pagiisip na mula sa mga pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na tulog ay nahuhulog sa mga tao,
14 Fear came upon me, and trembling, and all my bones were made to shake.
Takot ay dumating sa akin, at panginginig, na nagpapanginig ng lahat ng aking mga buto.
15 Then a spirit passed before my face, that made the hair of my flesh to stand up.
Nang magkagayo'y dumaan ang isang espiritu sa aking mukha. Ang balahibo ng aking balat ay nanindig.
16 It stood still, but I could not discern the appearance thereof; a form was before mine eyes; I heard a still voice:
Tumayong nakatigil, nguni't hindi ko mawari ang anyo niyaon; isang anyo ang nasa harap ng aking mga mata: tahimik, at ako'y nakarinig ng tinig, na nagsasabi,
17 'Shall mortal man be just before God? Shall a man be pure before his Maker?
Magiging ganap pa ba ang taong may kamatayan kay sa Dios? Lilinis pa ba kaya ang tao kay sa Maylalang sa kaniya?
18 Behold, He putteth no trust in His servants, and His angels He chargeth with folly;
Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:
19 How much more them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed before the moth!
Gaano pa kaya sila na nagsisitahan sa mga bahay na putik, na ang patibayan ay nasa alabok, na napipisang gaya ng paroparo!
20 Betwixt morning and evening they are shattered; they perish for ever without any regarding it.
Sa pagitan ng umaga at hapon, ay nangagigiba; nangapaparam magpakailan man na walang pumupuna.
21 Is not their tent-cord plucked up within them? They die, and that without wisdom.'
Hindi ba nalalagot ang tali ng kanilang tolda sa loob nila? Sila'y nangamamatay at walang karunungan.
