< Job 37 >
1 At this also my heart trembleth, and is moved out of its place.
Sa pagkatinuod, nagkurog ang akong kasingkasing tungod niini; daw misibog kini sa nahimutangan niini.
2 Hear attentively the noise of His voice, and the sound that goeth out of His mouth.
Dungga, o, dungga ang kasaba sa iyang tingog, ang tingog nga migula gikan sa iyang baba.
3 He sendeth it forth under the whole heaven, and His lightning unto the ends of the earth.
Gipadala niya kini ilalom sa tibuok kalangitan, ug iyang gipadala ang iyang kilat ngadto sa mga utlanan sa kalibotan.
4 After it a voice roareth; He thundereth with the voice of His majesty; and He stayeth them not when His voice is heard.
Midahunog ang usa ka tingog human niini; midalugdog siya uban sa tingog sa iyang pagkahalangdon; wala niya gipugngan ang kilat sa dihang nadunggan ang iyang tingog.
5 God thundereth marvellously with His voice; great things doeth He, which we cannot comprehend.
Makahibulonganong midalugdog ang Dios pinaagi sa iyang tingog; nagbuhat siya ug bantogang mga butang nga dili nato masabtan.
6 For He saith to the snow: 'Fall thou on the earth'; likewise to the shower of rain, and to the showers of His mighty rain.
Kay miingon siya sa niyebe, 'Pangahulog kamo sa yuta'; ngadto usab sa ulan, 'Mahimo kang kusog kaayo nga ulan'.
7 He sealeth up the hand of every man, that all men whom He hath made may know it.
Gipahunong niya ang kamot sa tanang katawhan gikan sa pagtrabaho, aron ang iyang binuhat nga mga tawo makakita sa iyang mga buhat.
8 Then the beasts go into coverts, and remain in their dens.
Unya ang mapintas nga mga mananap manago ug magpabilin sa ilang mga lungib.
9 Out of the Chamber cometh the storm; and cold out of the north.
Naggikan ang unos sa iyang lawak sa habagatan ug ang katugnaw daw nagkatibulaag nga hangin sa amihanan.
10 By the breath of God ice is given, and the breadth of the waters is straitened.
Pinaagi sa gininhawa gihatag sa Dios ang ice; ang gilapdon sa katubigan migahi sama sa puthaw.
11 Yea, He ladeth the thick cloud with moister, He spreadeth abroad the cloud of His lightning;
Sa pagkatinuod, gipabug-atan niya ang baga nga panganod sa yamog; gikatag niya ang iyang kilat agi sa mga panganod.
12 And they are turned round about by His guidance, that they may do whatsoever He commandeth them upon the face of the habitable world:
Gipatuyok niya ang panganod pinaagi sa iyang paggiya, aron buhaton nila ang bisan unsang gimando niya kanila ibabaw sa tibuok kalibotan.
13 Whether it be for correction, or for His earth, or for mercy, that He cause it to come.
Gitugotan niya nga mahitabo kining tanan; usahay nahitabo kini aron sa pagpanudlo, usahay alang sa iyang yuta, ug usahay isip mga buhat sa matinud-anong kasabotan.
14 Hearken unto this, O Job; stand still, and consider the wondrous works of God.
Paminawa kini, Job; hunong ug pamalandongi ang kahibulongang mga buhat sa Dios.
15 Dost thou know how God enjoineth them, and causeth the lightning of His cloud to shine?
Nasayod ka ba giunsa pagpatuman sa Dios sa iyang kabubut-on ngadto sa panganod ug gihimo ang kilat aron sa pagkidlap kanila?
16 Dost thou know the balancings of the clouds, the wondrous works of Him who is perfect in knowledge?
Nasabtan ba nimo ang paglutaw sa kapanganoran, ang kahibulongang mga buhat sa Dios, nga hingpit ang kahibalo?
17 Thou whose garments are warm, when the earth is still by reason of the south wind;
Nasabtan ba nimo kung giunsa pag-init sa imong bisti sa dihang walay hangin nga naggikan sa habagatan diha sa yuta?
18 Canst thou with Him spread out the sky, which is strong as a molten mirror?
Mabukhad ba nimo ang kalangitan sama sa iyang mahimo— ang langit, nga sama kalig-on sa hinulmang puthaw nga samin?
19 Teach us what we shall say unto Him; for we cannot order our speech by reason of darkness.
Tudloi kami kung unsa ang angay namong isulti kaniya, kay dili namo masulti sa han-ay ang among mga pangatarongan tungod sa kangitngit sa among mga hunahuna.
20 Shall it be told Him that I would speak? Or should a man wish that he were swallowed up?
Angay ba siyang masultihan nga buot kong makigsulti kaniya? Buot ba sa usa ka tawo nga lamoyon?
21 And now men see not the light which is bright in the skies; but the wind passeth, and cleanseth them.
Karon, dili makalantaw ang mga tawo sa adlaw kung nagsidlak pa kini diha sa langit human mohuyop ang hangin ug gihawanan kini sa mga panganod.
22 Out of the north cometh golden splendour, about God is terrible majesty.
Gikan sa amihan miabot ang bulawanong katahom—ibabaw sa Dios ang halangdong kahadlok.
23 The Almighty, whom we cannot find out, is excellent in power, yet to judgment and plenteous justice He doeth no violence.
Mahitungod sa Makagagahom, dili gayod nato siya makaplagan; bantogan siya sa gahom ug pagkamatarong. Dili niya daogdaogon ang mga tawo.
24 Men do therefore fear Him; He regardeth not any that are wise of heart.
Busa, gikahadlokan siya sa mga tawo. Wala niya panumbalinga kadtong maalamon sa ilang kaugalingong mga panghunahuna.”