Job 33
1 Howbeit, Job, I pray thee, hear my speech, and hearken to all my words.
«Әндиликтә, и Аюп, баянлиримға қулақ салғайсән, Сөзлиримниң һәммисини аңлап чиққайсән.
2 Behold now, I have opened my mouth, my tongue hath spoken in my mouth.
Мана һазир ләвлиримни ачтим, Ағзимда тилим гәп қилиду.
3 My words shall utter the uprightness of my heart; and that which my lips know they shall speak sincerely.
Сөзлирим көңлүмдәк дурус болиду, Ләвлирим сап болған тәлимни баян қилиду.
4 The spirit of God hath made me, and the breath of the Almighty given me life.
Тәңриниң Роһи мени яратқан; Һәммигә Қадирниң нәпәси мени җанландуриду.
5 If thou canst, answer thou me, set thy words in order before me, stand forth.
Җававиң болса, маңа рәддийә бәргин; Сөзлириңни алдимға сәпкә қоюп җәңгә тәйяр турғин!
6 Behold, I am toward God even as thou art; I also am formed out of the clay.
Мана, Тәңри алдида мән саңа охшаш бәндимән; Мәнму лайдин шәкилләндүрүлүп ясалғанмән.
7 Behold, my terror shall not make thee afraid, neither shall my pressure be heavy upon thee.
Бәрһәқ, мән саңа һеч вәһимә салмақчи әмәсмән, Вә яки мән салған жүк саңа бесим болмайду.
8 Surely thou hast spoken in my hearing, and I have heard the voice of thy words;
Сән дәрвәқә қулиқимға гәп қилдиңки, Өз авазиң билән: —
9 'I am clean, without transgression, I am innocent, neither is there iniquity in me;
«Мән һеч итаәтсиз болмай пак болимән; Мән сап, мәндә һеч гуна йоқ...
10 Behold, He findeth occasions against me, He counteth me for His enemy;
Мана, Худа мәндин сәвәп тепип һуҗум қилиду, У мени Өз дүшмини дәп қарайду;
11 He putteth my feet in the stocks, He marketh all my paths.'
У путлиримни кишәнләргә салиду, Һәммә йоллиримни күзитип жүриду» — дегәнлигиңни аңлидим.
12 Behold, I answer thee: In this thou art not right, that God is too great for man;
Мана, мән саңа җавап берәйки, Бу ишта гепиң тоғра әмәс; Чүнки Тәңри инсандин улуқдур.
13 Why hast thou striven against Him? seeing that He will not answer any of his words.
Сән немишкә униң билән дәвалишип: — У Өзи қилған ишлири тоғрилиқ һеч чүшәнчә бәрмәйду» дәп жүрисән?
14 For God speaketh in one way, yea in two, though man perceiveth it not.
Чүнки Тәңри һәқиқәтән гәп қилиду; Бир қетим, икки қетим, Лекин инсан буни сәзмәйду;
15 In a dream, in a vision of the night, when deep sleep falleth upon men, in slumberings upon the bed;
Чүш көргәндә, кечидики ғайипанә аламәттә, — (Қаттиқ уйқа инсанларни басқанда, Яки орун-көрпилиридә үгдәк басқанда) —
16 Then He openeth the ears of men, and by their chastisement sealeth the decree,
— Шу чағларда У инсанларниң қулиқини ачиду, У уларға бәргән несиһәтни [уларниң жүригигә] мөһүрләйду.
17 That men may put away their purpose, and that He may hide pride from man;
Униң мәхсити адәмләрни [яман] йолидин яндуруштур, Инсанни тәкәббурлуқтин сақлаштур;
18 That He may keep back his soul from the pit, and his life from perishing by the sword.
Буниң билән [Худа] адәмниң җенини көз йәтмәс һаңдин яндуруп, сақлайду, униң һаятини қиличлиништин қоғдайду.
19 He is chastened also with pain upon his bed, and all his bones grow stiff;
Яки болмиса, у орун тутуп йетип қалғинида ағриқ билән, Сүйәклирини өз-ара соқуштуруп беарам қилиш билән, Тәрбийә қилиниду.
20 So that his life maketh him to abhor bread, and his soul dainty food.
Шуниң билән униң пүтүн вуҗуди таамдин нәпрәтлиниду, Униң җени һәр хил назу-немәтләрдин қачиду.
21 His flesh is consumed away, that it cannot be seen; and his bones corrode to unsightliness.
Униң ети көздин йоқилип кетиду, Әслидә көрүнмәйдиған сүйәклири бөртүп чиқиду.
22 Yea, his soul draweth near unto the pit, and his life to the destroyers.
Буниң билән җени көз йәтмәс һаңға йеқин келиду, Һаяти һалак қилғучи пәриштиләргә йеқинлишиду;
23 If there be for him an angel, an intercessor, one among a thousand, to vouch for a man's uprightness;
Бирақ, әгәр униң билән бир тәрәптә туридиған келиштүргүчи бир пәриштә болса, Йәни миңиниң ичидә бириси болса, — Инсан балисиға тоғра йолни көрситип беридиған келиштүргүчи болса,
24 Then He is gracious unto him, and saith: 'Deliver him from going down to the pit, I have found a ransom.'
Ундақта [Худа] униңға шәпқәт көрситип: «Уни һаңдин чүшүп кетиштин қутқузуп қойғин, Чүнки Мән ниҗат-қутулушқа капаләт алдим» — дәйду.
25 His flesh is tenderer than a child's; he returneth to the days of his youth;
Буниң билән униң әтлири балилиқ вақтидикидин юмран болиду; У яшлиғиға қайтиду.
26 He prayeth unto God, and He is favourable unto him; so that he seeth His face with joy; and He restoreth unto man his righteousness.
У Тәңригә дуа қилиду, У шәпқәт қилип уни қобул қилиду, У хошал-хурам тәнтәнә қилип Униң дидарини көриду, Һәмдә [Худа] униң һәққанийлиғини өзигә қайтуриду.
27 He cometh before men, and saith: 'I have sinned, and perverted that which was right, and it profited me not.'
У адәмләр алдида күй ейтип: — «Мән гуна қилдим, Тоғра йолни бурмилиғанмән, Бирақ тегишлик җаза маңа берилмиди!
28 So He redeemeth his soul from going into the pit, and his life beholdeth the light.
У роһумни һаңға чүшүштин қутқузди, Җеним нурни һозурлинип көриду» — дәйду.
29 Lo, all these things doth God work, twice, yea thrice, with a man,
Мана, бу әмәлләрниң һәммисини Тәңри адәмни дәп, Икки һәтта үч мәртәм аян қилиду,
30 To bring back his soul from the pit, that he may be enlightened with the light of the living.
Мәхсити униң җенини һаңдин яндуруп қутқузуштур, Уни һаятлиқ нури билән йорутуш үчүндур.
31 Mark well, O Job, hearken unto me; hold thy peace, and I will speak.
И Аюп, маңа қулақ салғайсән; Үнүңни чиқарма, мән йәнә сөз қилай.
32 If thou hast any thing to say, answer me; speak, for I desire to justify thee.
Әгәр сөзлириң болса, маңа җавап қиливәргин; Сөзлигин! Чүнки имканийәт болсила мениң сени ақлиғум бар.
33 If not, hearken thou unto me; hold thy peace, and I will teach thee wisdom.
Болмиса, мениңкини аңлап олтар; Сүкүт қилғин, мән саңа даналиқни үгитип қояй».
