Job 33

1 Howbeit, Job, I pray thee, hear my speech, and hearken to all my words.

ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده،

2 Behold now, I have opened my mouth, my tongue hath spoken in my mouth.

چون می‌خواهم با تو صحبت کنم.

3 My words shall utter the uprightness of my heart; and that which my lips know they shall speak sincerely.

من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،

4 The spirit of God hath made me, and the breath of the Almighty given me life.

زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است.

5 If thou canst, answer thou me, set thy words in order before me, stand forth.

اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست.

6 Behold, I am toward God even as thou art; I also am formed out of the clay.

من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم،

7 Behold, my terror shall not make thee afraid, neither shall my pressure be heavy upon thee.

پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.

8 Surely thou hast spoken in my hearing, and I have heard the voice of thy words;

من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای:

9 'I am clean, without transgression, I am innocent, neither is there iniquity in me;

«پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام.

10 Behold, He findeth occasions against me, He counteth me for His enemy;

خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند.

11 He putteth my feet in the stocks, He marketh all my paths.'

خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.»

12 Behold, I answer thee: In this thou art not right, that God is too great for man;

اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.

13 Why hast thou striven against Him? seeing that He will not answer any of his words.

چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟

14 For God speaketh in one way, yea in two, though man perceiveth it not.

خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند.

15 In a dream, in a vision of the night, when deep sleep falleth upon men, in slumberings upon the bed;

هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند.

16 Then He openeth the ears of men, and by their chastisement sealeth the decree,

گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا

17 That men may put away their purpose, and that He may hide pride from man;

او را از گناه و تکبر باز دارد.

18 That He may keep back his soul from the pit, and his life from perishing by the sword.

او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند.

19 He is chastened also with pain upon his bed, and all his bones grow stiff;

و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود

20 So that his life maketh him to abhor bread, and his soul dainty food.

که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود.

21 His flesh is consumed away, that it cannot be seen; and his bones corrode to unsightliness.

به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند

22 Yea, his soul draweth near unto the pit, and his life to the destroyers.

و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ.

23 If there be for him an angel, an intercessor, one among a thousand, to vouch for a man's uprightness;

اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند،

24 Then He is gracious unto him, and saith: 'Deliver him from going down to the pit, I have found a ransom.'

و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.»

25 His flesh is tenderer than a child's; he returneth to the days of his youth;

آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد.

26 He prayeth unto God, and He is favourable unto him; so that he seeth His face with joy; and He restoreth unto man his righteousness.

هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند.

27 He cometh before men, and saith: 'I have sinned, and perverted that which was right, and it profited me not.'

سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت.

28 So He redeemeth his soul from going into the pit, and his life beholdeth the light.

او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.»

29 Lo, all these things doth God work, twice, yea thrice, with a man,

خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد

30 To bring back his soul from the pit, that he may be enlightened with the light of the living.

و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد.

31 Mark well, O Job, hearken unto me; hold thy peace, and I will speak.

ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛

32 If thou hast any thing to say, answer me; speak, for I desire to justify thee.

ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند.

33 If not, hearken thou unto me; hold thy peace, and I will teach thee wisdom.

اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم!