Job 32
1 So these three men ceased to answer Job, because he was righteous in his own eyes.
| آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد. |
2 Then was kindled the wrath of Elihu the son of Barachel the Buzite, of the family of Ram; against Job was his wrath kindled, because he justified himself rather than God.
| شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است. |
3 Also against his three friends was his wrath kindled, because they had found no answer, and yet had condemned Job.
| او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند. |
4 Now Elihu had waited to speak unto Job, because they were older than he.
| الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند. |
5 And when Elihu saw that there was no answer in the mouth of these three men, his wrath was kindled.
| اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت. |
6 And Elihu the son of Barachel the Buzite answered and said: I am young, and ye are very old; wherefore I held back, and durst not declare you mine opinion.
| الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم، |
7 I said: 'Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.'
| زیرا گفته‌اند که پیران داناترند. |
8 But it is a spirit in man, and the breath of the Almighty, that giveth them understanding.
| ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد. |
9 It is not the great that are wise, nor the aged that discern judgment.
10 Therefore I say: 'Hearken to me; I also will declare mine opinion.'
| پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم. |
11 Behold, I waited for your words, I listened for your reasons, whilst ye searched out what to say.
| من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است. |
12 Yea, I attended unto you, and, behold, there was none that convinced Job, or that answered his words, among you.
13 Beware lest ye say: 'We have found wisdom; God may vanquish him, not man!'
| به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.» |
14 For he hath not directed his words against me; neither will I answer him with your speeches.
| اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم! |
15 They are amazed, they answer no more; words are departed from them.
| شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید. |
16 And shall I wait, because they speak not, because they stand still, and answer no more?
| آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟ |
17 I also will answer my part, I also will declare mine opinion.
| نه، من به سهم خود جواب می‌دهم. |
18 For I am full of words; the spirit within me constraineth me.
| حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم. |
19 Behold, mine inwards are as wine which hath no vent; like new wine-skins which are ready to burst.
| مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است. |
20 I will speak, that I may find relief; I will open my lips and answer.
| باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم. |
21 Let me not, I pray you, respect any man's person; neither will I give flattering titles unto any man.
| من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم، |
22 For I know not to give flattering titles; else would my Maker soon take me away.
| چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد. |
