Job 29
1 And Job again took up his parable, and said:
Ug si Job migamit pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon:
2 Oh that I were as in the months of old, as in the days when God watched over me;
Oh, nga maingon unta ako niadtong unang mga bulan, Niadtong unang mga adlaw sa diha nga ang Dios nagbantay pa kanako;
3 When His lamp shined above my head, and by His light I walked through darkness;
Sa diha nga ang iyang suga nagdan-ag sa ibabaw sa akong ulo, Ug pinaagi sa iyang kahayag gilatas ko ang kangitngit;
4 As I was in the days of my youth, when the converse of God was upon my tent;
Ingon sa akong pagkamauswagon sa akong mga adlaw, Sa diha nga ang pakig-abyan sa Dios nagpuyo pa sa sulod sa akong balong-balong;
5 When the Almighty was yet with me, and my children were about me;
Sa diha nga ang Makagagahum kauban pa kanako, Ug ang akong mga anak kanako nagalibut;
6 When my steps were washed with butter, and the rock poured me out rivers of oil!
Sa diha nga ang akong mga lakang ginahugasan sa mantequilla, Ug ang bato nagapaagay-ay kanako ug mga sapa nga lana!
7 When I went forth to the gate unto the city, when I prepared my seat in the broad place,
Sa miadto ako sa ganghaan ngadto sa ciudad, Sa giandam ko ang akong lingkoranan diha sa dalan,
8 The young men saw me and hid themselves, and the aged rose up and stood;
Ang mga batan-on nakakita kanako ug nanagtago sa ilang kaugalingon, Ug ang mga tigulang nanindog ug wala manglihok;
9 The princes refrained talking, and laid their hand on their mouth;
Ang mga principe nanagpugong sa pagsulusulti, Ug gidapion ang ilang mga kamot sa ilang baba;
10 The voice of the nobles was hushed, and their tongue cleaved to the roof of their mouth.
Ang tingog sa mga tawong halangdon gipahilum, Ug ang ilang mga dila nanapot sa alingag-ngag sa ilang baba.
11 For when the ear heard me, then it blessed me, and when the eye saw me, it gave witness unto me;
Kay sa diha nga nakadungog kanako ang igdulungog, unya kana kanako nanalangin; Ug sa diha nga nakakita kanako ang mata, kana nagpamatuod kanako:
12 Because I delivered the poor that cried, the fatherless also, that had none to help him.
Kay akong giluwas ang kabus nga nagtu-aw, Ang ilo usab nga kaniya walay makatabang.
13 The blessing of him that was ready to perish came upon me; and I caused the widow's heart to sing for joy.
Ang panalangin niadtong haduol sa kamatayon midangat kanako; Ug ang kasingkasing sa babaye nga balo gipaawit ko sa kalipay.
14 I put on righteousness, and it clothed itself with me; my justice was as a robe and a diadem.
Gisul-ob ko ang pagkamatarung, ug kana nahimo nga akong bisti: Ang akong justicia nahimutang ingon sa kupo ug purongpurong.
15 I was eyes to the blind, and feet was I to the lame.
Ako nahimong mga mata sa mga buta, Ug sa mga bakol ako nahimong mga tiil.
16 I was a father to the needy; and the cause of him that I knew not I searched out.
Ako nahimong amahan sa mga hangul: Ug ang katungod niadtong wala ko hiilhi akong gipangita.
17 And I broke the jaws of the unrighteous, and plucked the prey out of his teeth.
Ug gilumpag ko ang apapangig sa mga tawong dili matarung, Ug gilaksi ko ang tinukob diha sa iyang mga ngipon.
18 Then I said: 'I shall die with my nest, and I shall multiply my days as the phoenix;
Unya ako miingon: Ako mamatay sa akong salag, Ug pagadaghanon ko ang akong mga adlaw ingon sa balas:
19 My root shall be spread out to the waters, and the dew shall lie all night upon my branch;
Ang akong gamot mikaylap ngadto sa katubigan, Ug ang yamog mipabilin sa ibabaw sa akong sanga sa tibook nga gabii:
20 My glory shall be fresh in me, and my bow shall be renewed in my hand.'
Ang akong himaya nga ania kanako lunhaw, Ug ang akong pana nabag-o dinhi sa akong kamot.
21 Unto me men gave ear, and waited, and kept silence for my counsel.
Kanako ang mga tawo nanagpatalinghug ug nanagpaabut, Ug nanaghilum tungod sa akong tambag.
22 After my words they spoke not again; and my speech dropped upon them.
Sa pagkatapus sa akong mga pulong sila wala na mousab pagsulti; Ug ang akong tambag nagatulo sa ibabaw nila.
23 And they waited for me as for the rain; and they opened their mouth wide as for the latter rain.
Ug ingon sa pagpaabut sa ulan ang ilang pagpaabut kanako; Ug gibuka nila ang ilang baba ingon sa nagahulat sa ulahing ulan.
24 If I laughed on them, they believed it not; and the light of my countenance they cast not down.
Ug ako mipahiyum kanila sa diha nga sila walay pagsalig; Ug ang kahayag sa akong panagway wala nila isalikway.
25 I chose out their way, and sat as chief, and dwelt as a king in the army, as one that comforteth the mourners.
Ako nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon sa usa ka pangulo, Ug mipuyo ingon sa usa ka hari sa kasundalohan, Ingon sa usa ka nagalipay niadtong mga masulob-on.
