Job 27

1 And Job again took up his parable, and said:

ئەیوب دیسان بە هەمان شێوە قسەی کردەوە و گوتی:

2 As God liveth, who hath taken away my right; and the Almighty, who hath dealt bitterly with me;

«بە گیانی خودا کە مافی خۆمی لێم داماڵیوە، سوێند بە توانادارەکە کە ناخی منی تاڵکردووە،

3 All the while my breath is in me, and the spirit of God is in my nostrils,

هەتا ئەو کاتەی کە ژیانم لەبەر بێت، هەناسەی خودا لە لووتمدا بێت،

4 Surely my lips shall not speak unrighteousness, neither shall my tongue utter deceit;

لێوەکانم بە خراپە نادوێن و زمانم بە فێڵ ناگەڕێت.

5 Far be it from me that I should justify you; till I die I will not put away mine integrity from me.

لە من بەدوور بێت بڵێم کە ڕاستییەکەی لای ئێوەیە، هەتا ئەو کاتەی ژیان بەدەستەوە دەدەم دروستی لە خۆم دانابڕم.

6 My righteousness I hold fast, and will not let it go; my heart shall not reproach me so long as I live.

دەستم بە ڕاستودروستی خۆمەوە گرتووە و شلی ناکەم، بە درێژایی ژیانم ویژدانم سەرزەنشتم ناکات.

7 Let mine enemy be as the wicked, and let him that riseth up against me be as the unrighteous.

«با دوژمنم وەک بەدکار بێت و بەرهەڵستکارم وەک زۆردار بێت.

8 For what is the hope of the godless, though he get him gain, when God taketh away his soul?

خوانەناس کە دەبڕدرێتەوە چ هیوایەکی هەیە، کاتێک خودا ژیانی دەڕفێنێت؟

9 Will God hear his cry, when trouble cometh upon him?

ئایا خودا گوێی لە هاواری دەبێت کە تەنگانەی بەسەردا دێت؟

10 Will he have his delight in the Almighty, and call upon God at all times?

یان ئایا بە توانادارەکە دڵخۆش دەبێت؟ ئایا هەموو کاتێک داوا لە خودا دەکات؟

11 I will teach you concerning the hand of God; that which is with the Almighty will I not conceal.

«من توانای خوداتان پێ دەناسێنم؛ کارەکانی توانادارەکە لە ئێوە ناشارمەوە.

12 Behold, all ye yourselves have seen it; why then are ye become altogether vain?

ئەوەتا ئێوە هەمووتان بینیتان، ئیتر بۆچی بە پووچی دەدوێن؟

13 This is the portion of a wicked man with God, and the heritage of oppressors, which they receive from the Almighty.

«ئەمە بەشی کەسی بەدکارە لەلایەن خوداوە، میراتی ستەمکارە کە لە توانادارەکەوە وەریدەگرن.

14 If his children be multiplied, it is for the sword; and his offspring shall not have bread enough.

ئەگەر کوڕانی زۆر بوون ئەوا بۆ شمشێرن و نەوەکەشی تێر نان نابن.

15 Those that remain of him shall be buried by pestilence, and his widows shall make no lamentation.

دەرد پاشماوەکەی دەخاتە ناو گۆڕ و بێوەژنەکانیان ناگرین.

16 Though he heap up silver as the dust, and prepare raiment as the clay;

ئەگەر زیو وەک خۆڵ و جلوبەرگ وەک قوڕ کەڵەکە بکات،

17 He may prepare it, but the just shall put it on, and the innocent shall divide the silver.

ئەوەی ئامادەی دەکات ڕاستودروست لەبەری دەکات، بێتاوان زیوەکەی دابەش دەکات.

18 He buildeth his house as a moth, and as a booth which the keeper maketh.

وەک قۆزاخەی مۆرانە ماڵەکەی خۆی بنیاد دەنێت و وەک کەپرێک چاودێر دروستی بکات.

19 He lieth down rich, but there shall be not to gather; he openeth his eyes, and his wealth is not.

بە دەوڵەمەندی ڕادەکشێت، بەڵام جارێکی دیکە نایکات؛ کە چاوی دەکاتەوە هیچی نەماوە.

20 Terrors overtake him like waters; a tempest stealeth him away in the night.

کارەساتەکان وەک لافاو پێی دەگەن، ڕەشەبایەک بە شەو دەیڕفێنێت.

21 The east wind carrieth him away, and he departeth; and it sweepeth him out of his place.

بای ڕۆژهەڵات هەڵیدەگرێت و دەڕوات، لە شوێنی خۆی ڕایدەماڵێت.

22 Yea, it hurleth at him, and spareth not; he would fain flee from its power.

لەبەردەم با بەهێزەکە هەڵدێت، بایەکەش بەبێ بەزەیی لێی دەدات.

23 Men shall clap their hands at him, and shall hiss him out of his place.

بە گاڵتەپێکردنەوە چەپڵەی بۆ لێدەدات، بە فیکەلێدان لە جێی خۆیەوە دەریدەکات.»