Job 23
1 Then Job answered and said:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Even to-day is my complaint bitter; my hand is become heavy because of my groaning.
Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
3 Oh that I knew where I might find Him, that I might come even to His seat!
Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
4 I would order my cause before Him, and fill my mouth with arguments.
Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
5 I would know the words which He would answer me, and understand what He would say unto me.
Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
6 Would He contend with me in His great power? Nay; but He would give heed unto me.
Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
7 There the upright might reason with Him; so should I be delivered for ever from my Judge.
Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
8 Behold, I go forward, but He is not there, and backward, but I cannot perceive Him;
Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
9 On the left hand, when He doth work, but I cannot behold Him, He turneth Himself to the right hand, but I cannot see Him.
Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
10 For He knoweth the way that I take; when He hath tried me, I shall come forth as gold.
Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
11 My foot hath held fast to His steps, His way have I kept, and turned not aside.
Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
12 I have not gone back from the commandment of His lips; I have treasured up the words of His mouth more than my necessary food.
Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
13 But He is at one with Himself, and who can turn Him? And what His soul desireth, even that He doeth.
Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
14 For He will perform that which is appointed for me; and many such things are with Him.
Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
15 Therefore am I affrighted at His presence; when I consider, I am afraid of Him.
Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
16 Yea, God hath made my heart faint, and the Almighty hath affrighted me;
Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
17 Because I was not cut off before the darkness, neither did He cover the thick darkness from my face.
Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
