< Job 23 >
1 Then Job answered and said:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Even to-day is my complaint bitter; my hand is become heavy because of my groaning.
«Bu gün də acı-acı şikayət edəcəyəm, Naləmə baxmayaraq üstümdə Allahın əli ağırdır.
3 Oh that I knew where I might find Him, that I might come even to His seat!
Kaş biləydim Onu harada tapmaq olar, Məskəninə çatmaq olar.
4 I would order my cause before Him, and fill my mouth with arguments.
O zaman davamı Onun hüzurunda dilə gətirərdim, Dəlillərimi dalbadal düzərdim.
5 I would know the words which He would answer me, and understand what He would say unto me.
Mənə verəcəyi cavabı öyrənərdim, Dediyini dərk edərdim.
6 Would He contend with me in His great power? Nay; but He would give heed unto me.
Əzəməti, qüdrəti ilə əleyhimə çıxardımı? Xeyr, yəqin sözümə qulaq asardı.
7 There the upright might reason with Him; so should I be delivered for ever from my Judge.
Hüzurunda bir haqlı insan mübahisə etsəydi, Mən hakimimin yanında haqq qazanardım.
8 Behold, I go forward, but He is not there, and backward, but I cannot perceive Him;
Şərqə getsəm, Allah orada deyil, Qərbə getsəm, Onu tapa bilmirəm.
9 On the left hand, when He doth work, but I cannot behold Him, He turneth Himself to the right hand, but I cannot see Him.
O, şimalda işləsə, gözüm seçməz, Cənuba dönsə, Onu görə bilmərəm.
10 For He knoweth the way that I take; when He hath tried me, I shall come forth as gold.
Amma tutduğum yolu O tanıyır, Məni sınayan zaman qızıl kimi çıxaram.
11 My foot hath held fast to His steps, His way have I kept, and turned not aside.
Hər addımını yaxından izlədim, Azmadan yoluna bağlı qaldım.
12 I have not gone back from the commandment of His lips; I have treasured up the words of His mouth more than my necessary food.
Ağzından çıxan əmrlərdən ayrılmadım, Gündəlik çörəkdən çox ağzından çıxan sözləri qiymətləndirdim.
13 But He is at one with Himself, and who can turn Him? And what His soul desireth, even that He doeth.
O təkbaşına dayanıb, kim Onu döndərə bilər? Könlü nə istəsə, onu edər.
14 For He will perform that which is appointed for me; and many such things are with Him.
Mənimlə bağlı qərarını yerinə yetirəcək, Belə fikirləri çoxdur.
15 Therefore am I affrighted at His presence; when I consider, I am afraid of Him.
Ona görə hüzurunda dəhşətə gəlirəm, Bunları düşünəndə Ondan vahimələnirəm.
16 Yea, God hath made my heart faint, and the Almighty hath affrighted me;
Allah qəlbimin cəsarətini qırdı, Külli-İxtiyar məni qorxuya saldı.
17 Because I was not cut off before the darkness, neither did He cover the thick darkness from my face.
Sifətimi qatı qaranlıq bürüsə belə, Məni zülmət susdura bilməz.