Job 20
1 Then answered Zophar the Naamathite, and said:
Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —
2 Therefore do my thoughts give answer to me, even by reason of mine agitation that is in me.
«Мени беарам қилған хияллар җавап беришкә үндәватиду, Чүнки қәлбим беарамлиқта өртәнмәктә.
3 I have heard the reproof which putteth me to shame, but out of my understanding my spirit answereth me.
Мән маңа һақарәт кәлтүрүп, мени әйипләйдиған сөзләрни аңлидим, Шуңа мениң роһ-зеһним мени җавап беришкә қистиди.
4 Knowest thou not this of old time, since man was placed upon earth,
Сән шуни билмәмсәнки, Йәр йүзидә Адәм атимиз апиридә болғандин бери,
5 That the triumphing of the wicked is short, and the joy of the godless but for a moment?
Рәзилләрниң ғалипә тәнтәниси қисқидур, Ипласларниң хошаллиғи бирдәмликтур.
6 Though his excellency mount up to the heavens, and his head reach unto the clouds;
Ундақ кишиниң шан-шәриви асманға йәткән болсиму, Беши булутларға тақашсиму,
7 Yet he shall perish for ever like his own dung; they that have seen him shall say: 'Where is he?'
Йәнила өзиниң поқидәк йоқап кетиду; Уни көргәнләр: «У нәдидур?» дәйду.
8 He shall fly away as a dream, and shall not be found; yea, he shall be chased away as a vision of the night.
У чүштәк учуп кетиду, Қайта тапқили болмайду; Кечидики ғайипанә аламәттәк у һайдиветилиду.
9 The eye which saw him shall see him no more; neither shall his place any more behold him.
Уни көргән көз иккинчи уни көрмәйду, Униң турған җайи уни қайта учратмайду.
10 His children shall appease the poor, and his hands shall restore his wealth.
Униң оғуллири мискинләргә шәпқәт қилишқа мәҗбурлиниду; Шуниңдәк у һәтта өз қоли билән байлиқлирини қайтуруп бериду.
11 His bones are full of his youth, but it shall lie down with him in the dust.
Униң устиханлири яшлиқ мағдуриға толған болсиму, Бирақ [униң мағдури] униң билән биллә топа-чаңда йетип қалиду.
12 Though wickedness be sweet in his mouth, though he hide it under his tongue;
Гәрчә рәзиллик униң ағзида татлиқ тетиған болсиму, У уни тил астиға йошурған болсиму,
13 Though he spare it, and will not let it go, but keep it still within his mouth;
У уни жутқуси кәлмәй меһрини үзәлмисиму, У уни ағзида қалдурсиму,
14 Yet his food in his bowels is turned, it is the gall of asps within him.
Бирақ униң қарнидики тамиғи өзгирип, Кобра иланниң зәһәригә айлиниду.
15 He hath swallowed down riches, and he shall vomit them up again; God shall cast them out of his belly.
У байлиқларни жутуветиду, бирақ уларни яндуриду; Худа уларни ашқазинидин чиқириветиду.
16 He shall suck the poison of asps; the viper's tongue shall slay him.
У кобра иланниң зәһәрини шорайду, Чар иланниң нәштири уни өлтүриду.
17 He shall not look upon the rivers, the flowing streams of honey and curd.
У қайтидин ериқ-өстәңләргә һәвәс билән қаралмайду, Бал вә сериқ май билән ақидиған дәриялардин һозурлиналмайду.
18 That which he laboured for shall he give back, and shall not swallow it down; according to the substance that he hath gotten, he shall not rejoice.
У еришкәнни жуталмай қайтуриду, Тиҗарәт қилған пайдисидин у һеч һозурлиналмайду.
19 For he hath oppressed and forsaken the poor; he hath violently taken away a house, and he shall not build it up.
Чүнки у мискинләрни езип, уларни ташливәткән; У өзи салмиған өйни егиливалған.
20 Because he knew no quietness within him, in his greed he suffered nought to escape,
У ачкөзлүктин әсла зерикмәйду, У арзулиған нәрсилиридин һеч қайсисини сақлап қалалмайду.
21 There was nothing left that he devoured not — therefore his prosperity shall not endure.
Униңға жутувалғидәк һеч нәрсә қалмайду, Шуңа униң баяшатлиғи мәңгүлүк болмайду.
22 In the fulness of his sufficiency he shall be in straits; the hand of every one that is in misery shall come upon him.
Униң тоққузи тәл болғанда, туюқсиз қисилчилиққа учрайду; Һәр бир езилгүчиниң қоли униңға қарши чиқиду.
23 It shall be for the filling of his belly; He shall cast the fierceness of His wrath upon him, and shall cause it to rain upon him into his flesh.
У қосиғини тойғузиватқинида, Худа дәһшәтлик ғәзивини униңға чүшүриду; У ғизалиниватқанда [ғәзивини] униң үстигә яғдуриду.
24 If he flee from the iron weapon, the bow of brass shall strike him through.
У төмүр қуралдин қечип қутулсиму, Бирақ мис оқя уни санҗийду.
25 He draweth it forth, and it cometh out of his body; yea, the glittering point cometh out of his gall; terrors are upon him.
Тәккән оқ кәйнидин тартип чиқиривелгинидә, Ялтирақ оқ учи өттин чиқиривелгинидә, Вәһимиләр уни басиду.
26 All darkness is laid up for his treasures; a fire not blown by man shall consume him; it shall go ill with him that is left in his tent.
Зулмәт қараңғулуқ униң байлиқлирини жутуветишкә тәйяр туриду, Инсан пүвлимигән от уни жутувалиду, Униң чедирида қелип қалғанлириниму жутуветиду.
27 The heavens shall reveal his iniquity, and the earth shall rise up against him.
Асманлар униң қәбиһлигини ашкарилайду; Йәр-зиминму униңға қарши қозғилиду.
28 The increase of his house shall depart, his goods shall flow away in the day of his wrath.
Униң мал-дунияси елип кетилиду, [Худаниң] ғәзәплик күнидә кәлкүн улғийип өй-бисатини ғулитиду.
29 This is the portion of a wicked man from God, and the heritage appointed unto him by God.
Худаниң рәзил адәмгә бәлгүлигән несивиси мана шундақтур, Бу Худа униңға бекиткән мирастур».
