< Job 2 >
1 Again it fell upon a day, that the sons of God came to present themselves before the LORD, and Satan came also among them to present himself before the LORD.
Nahitabo na usab ang adlaw sa dihang nakig-atubang ang mga anak sa Dios sa ilang kaugalingon sa atubangan ni Yahweh, miabot usab si Satanas taliwala kanila aron sa pagpakita sa iyang kaugalingon sa atubangan ni Yahweh.
2 And the LORD said unto Satan: 'From whence comest thou?' And Satan answered the LORD, and said: 'From going to and fro in the earth, and from walking up and down in it.'
Miingon si Yahweh kang Satanas, “Diin ka ba gikan?” Mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, “Gikan sa akong pagsuroysuroy sa kalibotan ug sa pagsaka ug sa pagkanaog niini.”
3 And the LORD said unto Satan: 'Hast thou considered my servant Job, that there is none like him in the earth, a whole-hearted and an upright man, one that feareth God, and shunneth evil? and he still holdeth fast his integrity, although thou didst move Me against him, to destroy him without cause.'
Miingon si Yahweh kang Satanas, “Giila mo ba ang akong sulugoon nga si Job? Kay wala gayoy sama kaniya ibabaw sa kalibotan, usa ka hingpit ug matarong nga tawo, nga mahinadlokon sa Dios ug nagpahilayo sa daotan. Gihuptan gihapon niya ang iyang kadungganan, bisan ug gidani mo ako sa pagbatok kaniya, aron sa paglaglag kaniya sa walay hinungdan.”
4 And Satan answered the LORD, and said: 'Skin for skin, yea, all that a man hath will he give for his life.
Mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, “Ang panit alang sa panit, oo tinood gayod; ang usa ka tawo mohatag sa tanan nga iya alang sa iyang kinabuhi.
5 But put forth Thy hand now, and touch his bone and his flesh, surely he will blaspheme Thee to Thy face.'
Apan bakyawa karon ang imong kamot ug tandoga ang iyang kabukogan ug ang iyang lawas, ug balikason ka niya diha sa imong panagway.”
6 And the LORD said unto Satan: 'Behold, he is in thy hand; only spare his life.'
Miingon si Yahweh kang Satanas, “Ania karon, anaa na siya sa imong kamot; ayaw lamang hilabti ang iyang kinabuhi.”
7 So Satan went forth from the presence of the LORD, and smote Job with sore boils from the sole of his foot even unto his crown.
Busa mibiya dayon si Satanas sa atubangan ni Yahweh ug misakit kang Job sa makalilisang nga mga hubaghubag gikan sa iyang lapalapa hangtod sa iyang alimpulo.
8 And he took him a potsherd to scrape himself therewith; and he sat among the ashes.
Mikuha si Job sa usa ka bahin sa nabuak nga banga aron maoy ikalot sa iyang kaugalingon, ug milingkod siya sa abo.
9 Then said his wife unto him: 'Dost thou still hold fast thine integrity? blaspheme God, and die.'
Unya miingon ang iyang asawa kaniya, “Mokupot ka ba pa gihapon sa imong kadungganan? Tungloha ang Dios ug pagpakamatay.”
10 But he said unto her: 'Thou speakest as one of the impious women speaketh. What? shall we receive good at the hand of God, and shall we not receive evil?' For all this did not Job sin with his lips.
Apan mitubag si Job kaniya, “Nagsulti ka sama sa usa ka buangbuang nga babaye. Naghunahuna ka ba nga modawat lamang kita sa kaayohan gikan sa kamot sa Dios ug dili kadaotan? Sa tanan nga nahitabo, wala magpakasala si Job pinaagi sa iyang mga ngabil.
11 Now when Job's three friends heard of all this evil that was come upon him, they came every one from his own place, Eliphaz the Temanite, and Bildad the Shuhite, and Zophar the Naamathite; and they made an appointment together to come to bemoan him and to comfort him.
Karon sa pagkadungog sa tulo ka mga higala ni Job mahitungod sa tanang kadaotan nga midangat kaniya, ang tagsatagsa kanila migikan mismo sa ilang dapit: si Eliphaz ang Timanitanhon, si Bildad ang Suhitanon, ug si Sophar Naamitihanon. Nagkasabot sila sa pag-adto aron sa pagsubo uban kaniya ug sa paghupay kaniya.
12 And when they lifted up their eyes afar off, and knew him not, they lifted up their voice, and wept; and they rent every one his mantle, and threw dust upon their heads toward heaven.
Sa pagtan-aw nila sa ilang mga mata sa halayo, wala na sila makaila kaniya; misinggit sila ug mihilak; ang tagsatagsa kanila migisi sa ilang mga bisti ug milabay ug abog sa hangin ug sa ibabaw sa ilang mga ulo.
13 So they sat down with him upon the ground seven days and seven nights, and none spoke a word unto him; for they saw that his grief was very great.
Busa nanglingkod sila sa yuta uban kaniya sulod sa pito ka adlaw ug pito ka gabii, ug walay bisan usa nga misulti ug pulong ngadto kaniya, kay nakita nila nga hilabihan gayod ang iyang kaguol.