< Job 17 >

1 My spirit is consumed, my days are extinct, the grave is ready for me.
Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.
2 Surely there are mockers with me, and mine eye abideth in their provocation.
Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.
3 Give now a pledge, be surety for me with Thyself; who else is there that will strike hands with me?
Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?
4 For Thou hast hid their heart from understanding; therefore shalt Thou not exalt them.
Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.
5 He that denounceth his friends for the sake of flattery, even the eyes of his children shall fail.
Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.
6 He hath made me also a byword of the people; and I am become one in whose face they spit.
Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.
7 Mine eye also is dimmed by reason of vexation, and all my members are as a shadow.
Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.
8 Upright men are astonished at this, and the innocent stirreth up himself against the godless.
Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.
9 Yet the righteous holdeth on his way, and he that hath clean hands waxeth stronger and stronger.
Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.
10 But as for you all, do ye return, and come now; and I shall not find a wise man among you.
Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.
11 My days are past, my purposes are broken off, even the thoughts of my heart.
Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.
12 They change the night into day; the light is short because of darkness.
Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.
13 If I look for the nether-world as my house; if I have spread my couch in the darkness; (Sheol h7585)
Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman: (Sheol h7585)
14 If I have said to corruption: 'Thou art my father', to the worm: 'Thou art my mother, and my sister';
Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;
15 Where then is my hope? And as for my hope, who shall see it?
Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?
16 They shall go down to the bars of the nether-world, when we are at rest together in the dust. (Sheol h7585)
Lulusong sa mga pangawan ng Sheol, pagtataglay ng kapahingahan sa alabok. (Sheol h7585)

< Job 17 >