Job 17
1 My spirit is consumed, my days are extinct, the grave is ready for me.
Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.
2 Surely there are mockers with me, and mine eye abideth in their provocation.
Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.
3 Give now a pledge, be surety for me with Thyself; who else is there that will strike hands with me?
Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?
4 For Thou hast hid their heart from understanding; therefore shalt Thou not exalt them.
Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.
5 He that denounceth his friends for the sake of flattery, even the eyes of his children shall fail.
Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.
6 He hath made me also a byword of the people; and I am become one in whose face they spit.
Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.
7 Mine eye also is dimmed by reason of vexation, and all my members are as a shadow.
Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.
8 Upright men are astonished at this, and the innocent stirreth up himself against the godless.
Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.
9 Yet the righteous holdeth on his way, and he that hath clean hands waxeth stronger and stronger.
Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.
10 But as for you all, do ye return, and come now; and I shall not find a wise man among you.
Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.
11 My days are past, my purposes are broken off, even the thoughts of my heart.
Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.
12 They change the night into day; the light is short because of darkness.
Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.
13 If I look for the nether-world as my house; if I have spread my couch in the darkness; (Sheol h7585)
Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm, (Sheol h7585)
14 If I have said to corruption: 'Thou art my father', to the worm: 'Thou art my mother, and my sister';
Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,
15 Where then is my hope? And as for my hope, who shall see it?
Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
