< Job 16 >

1 Then Job answered and said:
Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
2 I have heard many such things; sorry comforters are ye all.
“Narinig ko ang maraming ganoong mga bagay; kayong lahat ay nakakainis na mga tagapag-aliw.
3 Shall windy words have an end? Or what provoketh thee that thou answerest?
May katapusan ba ang mga walang saysay na mga salita? Ano ang nangyayari sa iyo na ganito ang iyong sagot?
4 I also could speak as ye do; if your soul were in my soul's stead, I could join words together against you, and shake my head at you.
Maaari din akong magsalita tulad ng ginagawa mo, kung ikaw ay nasa aking kinalalagyan; maaari kong tipunin at pagsama-samahin ang mga salita laban sa iyo at ilingin ang aking ulo sa iyo nang may pangungutya.
5 I would strengthen you with my mouth, and the moving of my lips would assuage your grief.
O, paano ko palalakasin ang loob mo gamit ang aking bibig! Paano ko mapapagaan ang iyong pighati gamit ang aking mga labi!
6 Though I speak, my pain is not assuaged; and though I forbear, what am I eased?
Kung magsasalita ako, ang aking pighati ay hindi mababawasan; kung hindi ako magsasalita, paano ako matutulungan?
7 But now He hath made me weary; Thou hast made desolate all my company.
Pero ngayon, O Diyos, pinahirapan mo ako; pinabayaan mo ang buong pamilya ko.
8 And Thou hast shrivelled me up, which is a witness against me; and my leanness riseth up against me, it testifieth to my face.
Ginawa mo akong matuyo, na sa sarili nito ay isang saksi laban sa akin; ang pagpayat ng aking katawan ay tumatayo laban sa akin, at nagpapatotoo ito laban sa aking mukha.
9 He hath torn me in His wrath, and hated me; He hath gnashed upon me with His teeth; mine adversary sharpeneth his eyes upon me.
Sa matinding galit ng Diyos nilupig at inusig niya ako; nagngangalit siya sa akin gamit ang kaniyang ngipin; ipinako ng kaaway ang kaniyang paningin sa akin habang sinisira niya ako.
10 They have gaped upon me with their mouth; they have smitten me upon the cheek scornfully; they gather themselves together against me.
Napanganga sa akin ang mga tao; sinampal niya ako nang may mapanisi sa pisngi; sila ay nagsama-samang nagtipon laban sa akin.
11 God delivereth me to the ungodly, and casteth me into the hands of the wicked.
Ibinigay ako ng Diyos sa taong hindi maka-diyos, at inihagis ako sa kamay ng masamang tao.
12 I was at ease, and He broke me asunder; yea, He hath taken me by the neck, and dashed me to pieces; He hath also set me up for His mark.
Nasa kaginhawahan ako at sinira niya ako. Tunay nga, hinalbot ako sa leeg at binasag ako ng pira-piraso; inilagay niya rin ako bilang kaniyang puntirya.
13 His archers compass me round about, He cleaveth my reins asunder, and doth not spare; He poureth out my gall upon the ground.
Pinalibutan ako ng kaniyang tagapana; O Diyos tinusok mo ang aking laman-loob at hindi ako kinaawaan; pinalabas niya ang aking bituka sa lupa.
14 He breaketh me with breach upon breach; He runneth upon me like a giant.
Dinurog niya ng paulit-ulit ang aking pader; tumakbo siya tulad ng isang mandirigma.
15 I have sewed sackcloth upon my skin, and have laid my horn in the dust.
Tinahi ko ang sako sa aking balat; sinaksak ko sa lupa ang aking sungay.
16 My face is reddened with weeping, and on my eyelids is the shadow of death;
Mamula-mula ang aking mukha sa pag-iyak; nasa pilik-mata ko ang anino ng kamatayan
17 Although there is no violence in my hands, and my prayer is pure.
bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking panalangin ay dalisay.
18 O earth, cover not thou my blood, and let my cry have no resting-place.
O lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo; hayaan ang aking iyak ay walang lugar ng kapahingahan.
19 Even now, behold, my Witness is in heaven, and He that testifieth of me is on high.
Kahit ngayon, tingnan mo, ang aking saksi ay nasa langit; siyang mananagot sa akin ay nasa kaitaasan.
20 Mine inward thoughts are my intercessors, mine eye poureth out tears unto God;
Hinahamak ako ng aking mga kaibigan, pero umiiyak ko sa Diyos.
21 That He would set aright a man contending with God, as a son of man setteth aright his neighbour!
Hiniling ko sa saksi ng kalangitang iyon na makipagtalo para sa taong ito kasama ang Diyos tulad ng isang tao na ginagawa sa kaniyang kapwa!
22 For the years that are few are coming on, and I shall go the way whence I shall not return.
Nang lumipas ang ilang taon, pupunta ako sa isang lugar na hindi na ako babalik.

< Job 16 >