Habakkuk 1

1 THE BURDEN which Habakkuk the prophet did see.

Ang nadawat nga mensahe ni Habakuk nga propeta,

2 How long, O LORD, shall I cry, and Thou wilt not hear? I cry out unto Thee of violence, and Thou wilt not save.

“Yahweh, hangtod kanus-a ka man dili maminaw sa akong pagpangayo ug pakitabang? Mituaw ako kanimo diha sa kalisang, 'Kasamok!' Apan dili mo ako luwason.

3 Why dost Thou show me iniquity, and beholdest mischief? And why are spoiling and violence before me? so that there is strife, and contention ariseth.

Nganong gitugotan mo man ako nga makakita sa tanang kasal-anan ug maglantaw sa dili maayong binuhatan? Anaa sa akong atubangan ang kalaglagan ug ang kasamok; adunay kagubot, ug misamot ang mga panagbingkil.

4 Therefore the law is slacked, and right doth never go forth; for the wicked doth beset the righteous; therefore right goeth forth perverted.

Busa nagkawalay pulos ang balaod ug dili na molungtad ang hustisya. Tungod kay gilibotan sa mga daotan ang mga matarong; busa mikaylap ang bakak nga hustisya.” Mitubag si Yahweh kang Habakuk

5 Look ye among the nations, and behold, and wonder marvellously; for, behold, a work shall be wrought in your days, which ye will not believe though it be told you.

“Tan-awa ang mga nasod ug susiha (sila) kahingangha ug katingala! Kay magbuhat gayod ako ug usa ka butang sa imong mga adlaw nga dili nimo matuohan sa dihang isugilon kini kanimo.

6 For, lo, I raise up the Chaldeans, that bitter and impetuous nation, that march through the breadth of the earth, to possess dwelling-places that are not theirs.

Kay tan-awa! Ituboy ko ang mga Caldeanhon— ang bangis ug madali-dalion nga nasod— nagmartsa (sila) diha sa tibuok kayutaan aron sa pagsakmit sa mga panimalay nga dili ilaha.

7 They are terrible and dreadful; their law and their majesty proceed from themselves.

Makalilisang (sila) ug gikahadlokan; naggikan sa ilang mga kaugalingon ang ilang paghukom ug pagkahalangdon.

8 Their horses also are swifter than leopards, and are more fierce than the wolves of the desert; and their horsemen spread themselves; yea, their horsemen come from far, they fly as a vulture that hasteth to devour.

Ang ilang mga kabayo usab mas paspas pa kaysa mga leopardo, mas abtik pa kaysa mga lobo sa kagabhion. Busa nagpanikad ang ilang mga kabayo, ug lagyo ang gigikanan sa ilang mga tigkabayo— nanglupad (sila) sama sa agila nga nagdali aron mokaon.

9 They come all of them for violence; their faces are set eagerly as the east wind; and they gather captives as the sand.

Moabot silang tanan alang sa kasamok; mangabot ang ilang kadaghanon sama sa hangin sa kamingawan, ug ilang tigomon ang ilang mga bihag sama sa balas.

10 And they scoff at kings, and princes are a derision unto them; they deride every stronghold, for they heap up earth, and take it.

Busa ilang gibugalbugalan ang mga hari ug kataw-anan lamang alang kanila ang mga tigdumala. Gikataw-an nila ang matag salipdanan, kay gitapok nila ang yuta palibot niini ug giilog kini.

11 Then their spirit doth pass over and transgress, and they become guilty: even they who impute their might unto their god.

Unya mohuros ang hangin; kusog ang paghuros niini— ngadto sa mga sad-an nga tawo, kadtong ilang kusog mao ang ilang dios.” Nangutana na usab si Habakuk kang Yahweh

12 Art not Thou from everlasting, O LORD my God, my Holy One? We shall not die. O LORD, Thou hast ordained them for judgment, and Thou, O Rock, hast established them for correction.

“Dili ka ba gikan sa karaang kapanahonan, Yahweh nga akong Dios, akong Balaan nga Dios? Dili kami mamatay. Gitagana na (sila) ni Yahweh alang sa paghukom, ug ikaw, nga sama sa dakong Bato, ang nagtukod kanila alang sa pagpanton.

13 Thou that art of eyes too pure to behold evil, and that canst not look on mischief, wherefore lookest Thou, when they deal treacherously, and holdest Thy peace, when the wicked swalloweth up the man that is more righteous than he;

Putli kaayo ang imong mga mata aron sa paglantaw sa daotan, ug dili ka makatan-aw sa sayop nga binuhatan; busa nganong gikaluy-an mo man kadtong nagbudhi? Nganong nagpakahilom ka man lamang samtang gilamoy sa mga daotan ang mga matarong pa kay kanila?

14 And makest men as the fishes of the sea, as the creeping things, that have no ruler over them?

Gihimo mo ang mga tawo nga walay tigdumala kanila sama sa isda sa kadagatan, sama sa nagkamang nga mga butang.

15 They take up all of them with the angle, they catch them in their net, and gather them in their drag; therefore they rejoice and exult.

Gitapok nila (sila) pinaagi sa mga taga; giguyod ug gitapok nila ang mga tawo pinaagi sa ilang pukot. Mao kini ang hinungdan nganong nagmaya ug naninggit (sila) sa hilabihan.

16 Therefore they sacrifice unto their net, and offer unto their drag; because by them their portion is fat, and their food plenteous.

Busa naghalad ug nagsunog (sila) ug insenso ngadto sa ilang mga pukot, kay ang gipatambok nga mga ihalas nga mananap mao ang ilang bahin, ug ang tambok nga mga karne mao ang ilang pagkaon.

17 Shall they therefore empty their net, and not spare to slay the nations continually?

Busa iyabyab ba diay nila ang ilang mga pukot ug magpadayon pagpamatay sa mga nasod sa walay kaluoy?”