< Ecclesiastes 10 >

1 Dead flies make the ointment of the perfumer fetid and putrid; so doth a little folly outweigh wisdom and honour.
همچنانکه مگسهای مرده می‌توانند یک شیشه عطر را متعفن کنند، همچنین یک حماقت کوچک می‌تواند حکمت و عزت شخص را بی‌ارزش نماید.
2 A wise man's understanding is at his right hand; but a fool's understanding at his left.
دل شخص خردمند او را به انجام کارهای درست وا می‌دارد، اما دل شخص نادان او را به طرف بدی و گناه می‌کشاند.
3 Yea also, when a fool walketh by the way, his understanding faileth him, and he saith to every one that he is a fool.
آدم نادان را می‌توان حتی از راه رفتنش شناخت.
4 If the spirit of the ruler rise up against thee, leave not thy place; for gentleness allayeth great offences.
وقتی رئیس تو از دست تو خشمگین می‌شود از کار خود دست نکش. اگر در مقابل خشم او آرام بمانی از بروز اشتباهات بیشتر جلوگیری خواهی کرد.
5 There is an evil which I have seen under the sun, like an error which proceedeth from a ruler:
بدی دیگری نیز در زیر این آسمان دیده‌ام که در اثر اشتباهات برخی پادشاهان به وجود می‌آید:
6 Folly is set on great heights, and the rich sit in low place.
به اشخاص نادان مقام و منصب‌های عالی داده می‌شود؛ برای ثروتمندان اهمیتی قائل نمی‌شوند؛
7 I have seen servants upon horses, and princes walking as servants upon the earth.
غلامان سوار بر اسبند، ولی بزرگان مانند بردگان، پیاده راه می‌روند.
8 He that diggeth a pit shall fall into it; and whoso breaketh through a fence, a serpent shall bite him.
آن که چاه می‌کَنَد ممکن است در آن بیفتد؛ کسی که دیوار را سوراخ می‌کند ممکن است مار او را بگزد.
9 Whoso quarrieth stones shall be hurt therewith; and he that cleaveth wood is endangered thereby.
آن که در معدن سنگ کار می‌کند ممکن است از سنگها صدمه ببیند؛ کسی که درخت می‌برد ممکن است از این کار آسیبی به او برسد.
10 If the iron be blunt, and one do not whet the edge, then must he put to more strength; but wisdom is profitable to direct.
تبر کُند، احتیاج به نیروی بیشتری دارد، پس کسی که تیغهٔ آن را از قبل تیز می‌کند، عاقل است.
11 If the serpent bite before it is charmed, then the charmer hath no advantage.
پس از اینکه مار کسی را گزید، آوردن افسونگر بی‌فایده است.
12 The words of a wise man's mouth are gracious; but the lips of a fool will swallow up himself.
سخنان شخص دانا دلنشین است، ولی حرفهای آدم نادان باعث تباهی خودش می‌گردد؛
13 The beginning of the words of his mouth is foolishness; and the end of his talk is grievous madness.
ابتدای حرفهای او حماقت است و انتهای آن دیوانگی محض؛
14 A fool also multiplieth words; yet man knoweth not what shall be; and that which shall be after him, who can tell him?
او زیاد حرف می‌زند. ولی کیست که از آینده خبر داشته باشد و بداند که چه پیش خواهد آمد؟
15 The labour of fools wearieth every one of them, for he knoweth not how to go to the city.
آدم نادان حتی از انجام دادن کوچکترین کار خسته می‌شود، زیرا شعور انجام دادن آن را ندارد.
16 Woe to thee, O land, when thy king is a boy, and thy princes feast in the morning!
وای بر سرزمینی که پادشاهش غلامی بیش نیست و رهبرانش صبحگاهان می‌خورند و مست می‌کنند!
17 Happy art thou, O land, when thy king is a free man, and thy princes eat in due season, in strength, and not in drunkenness!
خوشا به حال مملکتی که پادشاه آن نجیب‌زاده است و رهبرانش به موقع و به اندازه می‌خورند و می‌نوشند و مست نمی‌کنند.
18 By slothfulness the rafters sink in; and through idleness of the hands the house leaketh.
در اثر تنبلی سقف خانه چکه می‌کند و فرو می‌ریزد.
19 A feast is made for laughter, and wine maketh glad the life; and money answereth all things.
جشن، شادی می‌آورد و شراب باعث خوشی می‌گردد، اما بدون پول نمی‌شود اینها را فراهم کرد.
20 Curse not the king, no, not in thy thought, and curse not the rich in thy bedchamber; for a bird of the air shall carry the voice, and that which hath wings shall tell the matter.
حتی در فکر خود پادشاه را نفرین نکن و حتی در اتاق خوابت شخص ثروتمند را لعنت نکن، چون ممکن است پرنده‌ای حرفهایت را به گوش آنان برساند!

< Ecclesiastes 10 >