Romans 13
1 LET every soul be subject to the superior powers: for there is no power but from God; the existing powers are appointed by God.
πασα ψυχη εξουσιαις υπερεχουσαις υποτασσεσθω ου γαρ εστιν εξουσια ει μη υπο θεου αι δε ουσαι εξουσιαι υπο του θεου τεταγμεναι εισιν
2 Wherefore he that sets himself against authority, resists the ordinance of God: and they who resist shall receive to themselves condemnation.
ωστε ο αντιτασσομενος τη εξουσια τη του θεου διαταγη ανθεστηκεν οι δε ανθεστηκοτες εαυτοις κριμα ληψονται
3 For rulers are not a terror to good works, but to evil. Wilt thou then not be afraid of the power? Do that which is good, and thou shalt have praise from it:
οι γαρ αρχοντες ουκ εισιν φοβος των αγαθων εργων αλλα των κακων θελεις δε μη φοβεισθαι την εξουσιαν το αγαθον ποιει και εξεις επαινον εξ αυτης
4 for he is the minister of God to thee for good. But if thou doest that which is evil, tremble! for he beareth not the sword in vain: for he is the minister of God, an avenger to inflict wrath on him that practises what is evil.
θεου γαρ διακονος εστιν σοι εις το αγαθον εαν δε το κακον ποιης φοβου ου γαρ εικη την μαχαιραν φορει θεου γαρ διακονος εστιν εκδικος εις οργην τω το κακον πρασσοντι
5 Wherefore there is a necessity for being in subjection, not only for fear of wrath, but also for conscience sake.
διο αναγκη υποτασσεσθαι ου μονον δια την οργην αλλα και δια την συνειδησιν
6 For on this account pay ye taxes also: for they are God’s ministers, continually employed on this very service.
δια τουτο γαρ και φορους τελειτε λειτουργοι γαρ θεου εισιν εις αυτο τουτο προσκαρτερουντες
7 Render therefore to all their dues: tribute to whom tribute is due, custom to whom custom, fear to whom fear, honour to whom honour.
αποδοτε ουν πασιν τας οφειλας τω τον φορον τον φορον τω το τελος το τελος τω τον φοβον τον φοβον τω την τιμην την τιμην
8 Owe no man any thing, but to love one another: for he that loveth another hath fulfilled the law.
μηδενι μηδεν οφειλετε ει μη το αγαπαν αλληλους ο γαρ αγαπων τον ετερον νομον πεπληρωκεν
9 For this, Thou shalt not commit adultery, Thou shalt do no murder, Thou shalt not steal, Thou shalt not bear false witness, Thou shalt not covet; and if there be any other commandment, it is comprised in this word, even in this, Thou shalt love thy neighbour as thyself.
το γαρ ου μοιχευσεις ου φονευσεις ου κλεψεις [ου ψευδομαρτυρησεις] ουκ επιθυμησεις και ει τις ετερα εντολη εν τουτω τω λογω ανακεφαλαιουται εν τω αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
10 Love doeth no ill to a neighbour; the fulfilment therefore of the law is love.
η αγαπη τω πλησιον κακον ουκ εργαζεται πληρωμα ουν νομου η αγαπη
11 And thus do, knowing the time; for the hour is come that we should awake from sleep, for now our salvation is nearer than when we believed.
και τουτο ειδοτες τον καιρον οτι ωρα ημας ηδη εξ υπνου εγερθηναι νυν γαρ εγγυτερον ημων η σωτηρια η οτε επιστευσαμεν
12 The night is far advanced, the day approaches: let us therefore put off the works of darkness, and let us put on the armour of light.
η νυξ προεκοψεν η δε ημερα ηγγικεν αποθωμεθα ουν τα εργα του σκοτους και ενδυσωμεθα τα οπλα του φωτος
13 Let us walk becomingly as in the face of day, not in revels and drunkenness, not in impurities and wantonness, not in strife and envy.
ως εν ημερα ευσχημονως περιπατησωμεν μη κωμοις και μεθαις μη κοιταις και ασελγειαις μη εριδι και ζηλω
14 But put ye on the Lord Jesus Christ, and make not provision for the flesh, to gratify its passions.
αλλ ενδυσασθε τον κυριον ιησουν χριστον και της σαρκος προνοιαν μη ποιεισθε εις επιθυμιας
