Romans 12
1 I BESEECH you, therefore, brethren, by the mercies of God, to present your bodies a living sacrifice, holy, acceptable to God, which is your reasonable service.
παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτιρμων του θεου παραστησαι τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν ευαρεστον τω θεω την λογικην λατρειαν υμων
2 And be not conformed to this world, but be transformed by the renovation of your mind, that you may prove by experience what is the will of God, that is good, acceptable, and perfect. (aiōn g165)
και μη συσχηματιζεσθαι τω αιωνι τουτω αλλα μεταμορφουσθαι τη ανακαινωσει του νοος υμων εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειον (aiōn g165)
3 For, I say, by the grace which is given unto me, to every one that is among you, not to think of himself above what he ought to think; but to think soberly, as God has divided to every one the measure of faith.
λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως
4 For as we have in one body many members, but the members, though many, have not the same function,
καθαπερ γαρ εν ενι σωματι μελη πολλα εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν
5 so we, being many, are one body in Christ, and every one reciprocally members of each other.
ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω ο δε καθ εις αλληλων μελη
6 Having then different gifts according to the grace which is given unto us, if it be prophecy, speak according to the analogy of faith;
εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως
7 or if the deacon’s office, be active in the service; or he that teacheth, in teaching;
ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκων εν τη διδασκαλια
8 or he that exhorteth, in exhortation; he that distributes, let him do it with simplicity; he that presideth, with diligence; he that is employed in acts of mercy, with cheerfulness.
ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενος εν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι
9 Let love be undissembled. Abhor that which is evil; cleave to that which is good.
η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τω αγαθω
10 In brotherly affection be tenderly attached to each other; in honour preferring one another:
τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλους προηγουμενοι
11 not slothful in business; fervent in spirit; serving the Lord:
τη σπουδη μη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τω κυριω δουλευοντες
12 rejoicing in hope; patient in affliction; persevering in prayer:
τη ελπιδι χαιροντες τη θλιψει υπομενοντες τη προσευχη προσκαρτερουντες
13 communicating to the wants of the saints; prompt to hospitality.
ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες
14 Bless them who persecute you; bless, and curse not.
ευλογειτε τους διωκοντας υμας ευλογειτε και μη καταρασθε
15 Rejoice with those that rejoice, and weep with those that weep.
χαιρειν μετα χαιροντων και κλαιειν μετα κλαιοντων
16 Be of the same mind among each other. Affect not high things, but be condescending to the lowly. Be not wise in your own conceits.
το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις
17 Render to no man evil for evil. Be provident of things laudable in the sight of all men.
μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες προνοουμενοι καλα ενωπιον παντων ανθρωπων
18 If possible, as far as you can, be at peace with all men.
ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες
19 Avenge not yourselves, beloved, but give place unto wrath: for it is written, “Vengeance belongeth to me; I will recompence, saith the Lord.”
μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλα δοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος
20 If therefore thine enemy hunger, give him food; if he thirst, give him drink: for so doing, thou shalt heap up coals of fire on his head.
εαν ουν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου
21 Be not overcome of evil, but overcome evil with good.
μη νικω υπο του κακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον
