Matthew 8
1 NOW when he descended from the mount, great multitudes followed him.
ยทา ส ปรฺวฺวตาทฺ อวาโรหตฺ ตทา พหโว มานวาสฺตตฺปศฺจาทฺ ววฺรชุ: ฯ
2 And lo! a leper came and worshipped him, saying, Lord, if thou wilt, thou canst make me clean.
เอก: กุษฺฐวานฺ อาคตฺย ตํ ปฺรณมฺย พภาเษ, เห ปฺรโภ, ยทิ ภวานฺ สํมนฺยเต, ตรฺหิ มำ นิรามยํ กรฺตฺตุํ ศกฺโนติฯ
3 And stretching out his hand, Jesus touched him, saying, I will; be thou clean. And instantly the leprosy was cleansed.
ตโต ยีศุ: กรํ ปฺรสารฺยฺย ตสฺยางฺคํ สฺปฺฤศนฺ วฺยาชหาร, สมฺมเนฺย'หํ ตฺวํ นิรามโย ภว; เตน ส ตตฺกฺษณาตฺ กุษฺเฐนาโมจิฯ
4 And Jesus said to him, See thou tell no man; but go, shew thyself to the priest, and offer the gift which Moses commanded for a testimony unto them.
ตโต ยีศุสฺตํ ชคาท, อวเธหิ กถาเมตำ กศฺจิทปิ มา พฺรูหิ, กินฺตุ ยาชกสฺย สนฺนิธึ คตฺวา สฺวาตฺมานํ ทรฺศย มนุเชโภฺย นิชนิรามยตฺวํ ปฺรมาณยิตุํ มูสานิรูปิตํ ทฺรวฺยมฺ อุตฺสฺฤช จฯ
5 Then as Jesus was entering into Capernaum, there met him a centurion, intreating him,
ตทนนฺตรํ ยีศุนา กผรฺนาหูมฺนามนิ นคเร ปฺรวิษฺเฏ กศฺจิตฺ ศตเสนาปติสฺตตฺสมีปมฺ อาคตฺย วินีย พภาเษ,
6 and saying, My servant is lying in the house paralytic, terribly tormented with pain.
เห ปฺรโภ, มทีย เอโก ทาส: ปกฺษาฆาตวฺยาธินา ภฺฤศํ วฺยถิต: , สตุ ศยนีย อาเสฺตฯ
7 And Jesus said unto him, I will come and heal him.
ตทานีํ ยีศุสฺตไสฺม กถิตวานฺ, อหํ คตฺวา ตํ นิรามยํ กริษฺยามิฯ
8 And the centurion said, I am not a fit person, that thou shouldest come under my roof: but only speak a word, and my servant be cured.
ตต: ส ศตเสนาปติ: ปฺรตฺยวทตฺ, เห ปฺรโภ, ภวานฺ ยตฺ มม เคหมธฺยํ ยาติ ตโทฺยคฺยภาชนํ นาหมสฺมิ; วางฺมาตฺรมฺ อาทิศตุ, เตไนว มม ทาโส นิรามโย ภวิษฺยติฯ
9 For I also am a man under authority, having under my command soldiers and I say to this soldier, Go, and he goeth; and to another, Come, and he cometh; and to my servant, Do this, and he doeth it.
ยโต มยิ ปรนิทฺเหฺน'ปิ มม นิเทศวศฺยา: กติ กติ เสนา: สนฺติ, ตต เอกสฺมินฺ ยาหีตฺยุกฺเต ส ยาติ, ตทนฺยสฺมินฺ เอหีตฺยุกฺเต ส อายาติ, ตถา มม นิชทาเส กรฺมฺไมตตฺ กุรฺวฺวิตฺยุกฺเต ส ตตฺ กโรติฯ
10 And Jesus hearing him, marvelled, and said to those who were following, Verily I say unto you, not even in Israel have I found so great faith.
ตทานีํ ยีศุสฺตไสฺยตตฺ วโจ นิศมฺย วิสฺมยาปนฺโน'ภูตฺ; นิชปศฺจาทฺคามิโน มานวานฺ อโวจฺจ, ยุษฺมานฺ ตถฺยํ วจฺมิ, อิสฺราเยลียโลกานำ มเธฺย'ปิ ไนตาทฺฤโศ วิศฺวาโส มยา ปฺราปฺต: ฯ
11 And I say unto you, That many shall come from the east and from the west, and shall sit down with Abraham, and Isaac, and Jacob, in the kingdom of heaven.
อนฺยจฺจาหํ ยุษฺมานฺ วทามิ, พหว: ปูรฺวฺวสฺยา: ปศฺจิมายาศฺจ ทิศ อาคตฺย อิพฺราหีมา อิสฺหากา ยากูพา จ สากมฺ มิลิตฺวา สมุปเวกฺษฺยนฺติ;
12 But the children of the kingdom shall be cast into the outer darkness: there shall be wailing and gnashing of teeth.
กินฺตุ ยตฺร สฺถาเน โรทนทนฺตฆรฺษเณ ภวตสฺตสฺมินฺ พหิรฺภูตตมิเสฺร ราชฺยสฺย สนฺตานา นิกฺเษสฺยนฺเตฯ
13 And Jesus said to the centurion, Go; and as thou hast believed, be it to thee. And his servant was cured at that very hour.
ตต: ปรํ ยีศุสฺตํ ศตเสนาปตึ ชคาท, ยาหิ, ตว ปฺรตีตฺยนุสารโต มงฺคลํ ภูยาตฺ; ตทา ตสฺมินฺเนว ทณฺเฑ ตทียทาโส นิรามโย พภูวฯ
14 And when Jesus was come into the house of Peter, he saw his mother-in-law laid on a bed, and in a fever.
อนนฺตรํ ยีศุ: ปิตรสฺย เคหมุปสฺถาย ชฺวเรณ ปีฑิตำ ศยนียสฺถิตำ ตสฺย ศฺวศฺรูํ วีกฺษาญฺจเกฺรฯ
15 And he touched her hand, and the fever left her: and she arose, and waited upon them.
ตตเสฺตน ตสฺยา: กรสฺย สฺปฺฤษฺฏตวาตฺ ชฺวรสฺตำ ตตฺยาช, ตทา สา สมุตฺถาย ตานฺ สิเษเวฯ
16 And when evening was come, they brought him many possessed by devils: and he cast out the spirits by a word, and all who had illnesses he cured:
อนนฺตรํ สนฺธฺยายำ สตฺยำ พหุโศ ภูตคฺรสฺตมนุชานฺ ตสฺย สมีปมฺ อานินฺยุ: ส จ วาเกฺยน ภูตานฺ ตฺยาชยามาส, สรฺวฺวปฺรการปีฑิตชนำศฺจ นิรามยานฺ จการ;
17 that it might be fulfilled what was spoken by the prophet, “Himself he took our infirmities, and bore our diseases.”
ตสฺมาตฺ, สรฺวฺวา ทุรฺพฺพลตาสฺมากํ เตไนว ปริธาริตาฯ อสฺมากํ สกลํ วฺยาธึ เสอว สํคฺฤหีตวานฺฯ ยเทตทฺวจนํ ยิศยิยภวิษฺยทฺวาทิโนกฺตมาสีตฺ, ตตฺตทา สผลมภวตฺฯ
18 Now when Jesus saw great multitudes about him, he gave orders to pass to the other side.
อนนฺตรํ ยีศุศฺจตุรฺทิกฺษุ ชนนิวหํ วิโลกฺย ตฏินฺยา: ปารํ ยาตุํ ศิษฺยานฺ อาทิเทศฯ
19 And a certain scribe came, and said unto him, Master, I will follow thee whithersoever thou goest.
ตทานีมฺ เอก อุปาธฺยาย อาคตฺย กถิตวานฺ, เห คุโร, ภวานฺ ยตฺร ยาสฺยติ ตตฺราหมปิ ภวต: ปศฺจาทฺ ยาสฺยามิฯ
20 And Jesus said unto him, The foxes have holes, and the birds of the air have nests; but the Son of man hath not where he can lay his head.
ตโต ยีศุ รฺชคาท, โกฺรษฺฏุ: สฺถาตุํ สฺถานํ วิทฺยเต, วิหายโส วิหงฺคมานำ นีฑานิ จ สนฺติ; กินฺตุ มนุษฺยปุตฺรสฺย ศิร: สฺถาปยิตุํ สฺถานํ น วิทฺยเตฯ
21 And another of his disciples said unto him, Permit me first to go and bury my father.
อนนฺตรมฺ อปร เอก: ศิษฺยสฺตํ พภาเษ, เห ปฺรโภ, ปฺรถมโต มม ปิตรํ ศฺมศาเน นิธาตุํ คมนารฺถํ มามฺ อนุมนฺยสฺวฯ
22 And Jesus said unto him, Follow me; and let the dead bury their own dead.
ตโต ยีศุรุกฺตวานฺ มฺฤตา มฺฤตานฺ ศฺมศาเน นิทธตุ, ตฺวํ มม ปศฺจาทฺ อาคจฺฉฯ
23 And going on board a vessel, his disciples followed him.
อนนฺตรํ ตสฺมินฺ นาวมารูเฒ ตสฺย ศิษฺยาสฺตตฺปศฺจาตฺ ชคฺมุ: ฯ
24 And, behold, there was a great tempest in the sea, so that the vessel was hid by the waves; but he was asleep.
ปศฺจาตฺ สาครสฺย มธฺยํ เตษุ คเตษุ ตาทฺฤศ: ปฺรพโล ฌญฺภฺศนิล อุทติษฺฐตฺ, เยน มหาตรงฺค อุตฺถาย ตรณึ ฉาทิตวานฺ, กินฺตุ ส นิทฺริต อาสีตฺฯ
25 And his disciples coming, awoke him, saying, Lord, save us: we are perishing!
ตทา ศิษฺยา อาคตฺย ตสฺย นิทฺราภงฺคํ กฺฤตฺวา กถยามาสุ: , เห ปฺรโภ, วยํ มฺริยามเห, ภวานฺ อสฺมากํ ปฺราณานฺ รกฺษตุฯ
26 And he said unto them, Why are ye fearful, O ye of little faith? Then arising, he issued his mandate to the winds, and to the sea; and there was a great calm.
ตทา ส ตานฺ อุกฺตวานฺ, เห อลฺปวิศฺวาสิโน ยูยํ กุโต วิภีถ? ตต: ส อุตฺถาย วาตํ สาครญฺจ ตรฺชยามาส, ตโต นิรฺวฺวาตมภวตฺฯ
27 And the men marvelled, saying, What a wondrous man is this, that even the winds and the sea obey him!
อปรํ มนุชา วิสฺมยํ วิโลกฺย กถยามาสุ: , อโห วาตสริตฺปตี อสฺย กิมาชฺญาคฺราหิเณา? กีทฺฤโศ'ยํ มานว: ฯ
28 And when he came to the other side, into the region of the Girgasenes, there met him two demoniacs, coming from the sepulchres; exceeding fierce, so that no person was able to pass by that road.
อนนฺตรํ ส ปารํ คตฺวา คิเทรียเทศมฺ อุปสฺถิตวานฺ; ตทา เทฺวา ภูตคฺรสฺตมนุเชา ศฺมศานสฺถานาทฺ พหิ รฺภูตฺวา ตํ สากฺษาตฺ กฺฤตวนฺเตา, ตาเวตาทฺฤเศา ปฺรจณฺฑาวาสฺตำ ยตฺ เตน สฺถาเนน โกปิ ยาตุํ นาศกฺโนตฺฯ
29 And lo! they cried out, saying, What have we to do with thee, Jesus, thou Son of God? art thou come hither before the time to torment us?
ตาวุไจ: กถยามาสตุ: , เห อีศฺวรสฺย สูโน ยีโศ, ตฺวยา สากมฺ อาวโย: ก: สมฺพนฺธ: ? นิรูปิตกาลาตฺ ปฺราเคว กิมาวาภฺยำ ยาตนำ ทาตุมฺ อตฺราคโตสิ?
30 And at a considerable distance, there was a great herd of swine feeding.
ตทานีํ ตาภฺยำ กิญฺจิทฺ ทูเร วราหาณามฺ เอโก มหาวฺรโช'จรตฺฯ
31 Then the devils besought him, saying, If thou cast us out, permit us to go into the herd of swine.
ตโต ภูเตา เตา ตสฺยานฺติเก วินีย กถยามาสตุ: , ยทฺยาวำ ตฺยาชยสิ, ตรฺหิ วราหาณำ มเธฺยวฺรชมฺ อาวำ เปฺรรยฯ
32 And he said to them, Go. Then they going forth out of him, entered into the herd of swine: and lo! the whole herd of the swine rushed down a precipice into the sea, and perished in the waters.
ตทา ยีศุรวทตฺ ยาตํ, อนนฺตรํ เตา ยทา มนุเชา วิหาย วราหานฺ อาศฺริตวนฺเตา, ตทา เต สรฺเวฺว วราหา อุจฺจสฺถานาตฺ มหาชเวน ธาวนฺต: สาครียโตเย มชฺชนฺโต มมฺรุ: ฯ
33 But they who fed them fled, and going away into the city, reported all things, and what had happened to the demoniacs.
ตโต วราหรกฺษกา: ปลายมานา มเธฺยนครํ เตา ภูตคฺรเสฺตา ปฺรติ ยทฺยทฺ อฆฏต, ตา: สรฺวฺววารฺตฺตา อวทนฺฯ
34 And, behold, all the city came out to meet him: and when they saw him, they besought him to depart from their territories.
ตโต นาคริกา: สรฺเวฺว มนุชา ยีศุํ สากฺษาตฺ กรฺตฺตุํ พหิรายาตา: ตญฺจ วิโลกฺย ปฺรารฺถยาญฺจกฺริเร ภวานฺ อสฺมากํ สีมาโต ยาตุฯ
