Matthew 8
1 NOW when he descended from the mount, great multitudes followed him.
યદા સ પર્વ્વતાદ્ અવારોહત્ તદા બહવો માનવાસ્તત્પશ્ચાદ્ વવ્રજુઃ|
2 And lo! a leper came and worshipped him, saying, Lord, if thou wilt, thou canst make me clean.
એકઃ કુષ્ઠવાન્ આગત્ય તં પ્રણમ્ય બભાષે, હે પ્રભો, યદિ ભવાન્ સંમન્યતે, તર્હિ માં નિરામયં કર્ત્તું શક્નોતિ|
3 And stretching out his hand, Jesus touched him, saying, I will; be thou clean. And instantly the leprosy was cleansed.
તતો યીશુઃ કરં પ્રસાર્ય્ય તસ્યાઙ્ગં સ્પૃશન્ વ્યાજહાર, સમ્મન્યેઽહં ત્વં નિરામયો ભવ; તેન સ તત્ક્ષણાત્ કુષ્ઠેનામોચિ|
4 And Jesus said to him, See thou tell no man; but go, shew thyself to the priest, and offer the gift which Moses commanded for a testimony unto them.
તતો યીશુસ્તં જગાદ, અવધેહિ કથામેતાં કશ્ચિદપિ મા બ્રૂહિ, કિન્તુ યાજકસ્ય સન્નિધિં ગત્વા સ્વાત્માનં દર્શય મનુજેભ્યો નિજનિરામયત્વં પ્રમાણયિતું મૂસાનિરૂપિતં દ્રવ્યમ્ ઉત્સૃજ ચ|
5 Then as Jesus was entering into Capernaum, there met him a centurion, intreating him,
તદનન્તરં યીશુના કફર્નાહૂમ્નામનિ નગરે પ્રવિષ્ટે કશ્ચિત્ શતસેનાપતિસ્તત્સમીપમ્ આગત્ય વિનીય બભાષે,
6 and saying, My servant is lying in the house paralytic, terribly tormented with pain.
હે પ્રભો, મદીય એકો દાસઃ પક્ષાઘાતવ્યાધિના ભૃશં વ્યથિતઃ, સતુ શયનીય આસ્તે|
7 And Jesus said unto him, I will come and heal him.
તદાનીં યીશુસ્તસ્મૈ કથિતવાન્, અહં ગત્વા તં નિરામયં કરિષ્યામિ|
8 And the centurion said, I am not a fit person, that thou shouldest come under my roof: but only speak a word, and my servant be cured.
તતઃ સ શતસેનાપતિઃ પ્રત્યવદત્, હે પ્રભો, ભવાન્ યત્ મમ ગેહમધ્યં યાતિ તદ્યોગ્યભાજનં નાહમસ્મિ; વાઙ્માત્રમ્ આદિશતુ, તેનૈવ મમ દાસો નિરામયો ભવિષ્યતિ|
9 For I also am a man under authority, having under my command soldiers and I say to this soldier, Go, and he goeth; and to another, Come, and he cometh; and to my servant, Do this, and he doeth it.
યતો મયિ પરનિધ્નેઽપિ મમ નિદેશવશ્યાઃ કતિ કતિ સેનાઃ સન્તિ, તત એકસ્મિન્ યાહીત્યુક્તે સ યાતિ, તદન્યસ્મિન્ એહીત્યુક્તે સ આયાતિ, તથા મમ નિજદાસે કર્મ્મૈતત્ કુર્વ્વિત્યુક્તે સ તત્ કરોતિ|
10 And Jesus hearing him, marvelled, and said to those who were following, Verily I say unto you, not even in Israel have I found so great faith.
તદાનીં યીશુસ્તસ્યૈતત્ વચો નિશમ્ય વિસ્મયાપન્નોઽભૂત્; નિજપશ્ચાદ્ગામિનો માનવાન્ અવોચ્ચ, યુષ્માન્ તથ્યં વચ્મિ, ઇસ્રાયેલીયલોકાનાં મધ્યેઽપિ નૈતાદૃશો વિશ્વાસો મયા પ્રાપ્તઃ|
11 And I say unto you, That many shall come from the east and from the west, and shall sit down with Abraham, and Isaac, and Jacob, in the kingdom of heaven.
અન્યચ્ચાહં યુષ્માન્ વદામિ, બહવઃ પૂર્વ્વસ્યાઃ પશ્ચિમાયાશ્ચ દિશ આગત્ય ઇબ્રાહીમા ઇસ્હાકા યાકૂબા ચ સાકમ્ મિલિત્વા સમુપવેક્ષ્યન્તિ;
12 But the children of the kingdom shall be cast into the outer darkness: there shall be wailing and gnashing of teeth.
કિન્તુ યત્ર સ્થાને રોદનદન્તઘર્ષણે ભવતસ્તસ્મિન્ બહિર્ભૂતતમિસ્રે રાજ્યસ્ય સન્તાના નિક્ષેસ્યન્તે|
13 And Jesus said to the centurion, Go; and as thou hast believed, be it to thee. And his servant was cured at that very hour.
તતઃ પરં યીશુસ્તં શતસેનાપતિં જગાદ, યાહિ, તવ પ્રતીત્યનુસારતો મઙ્ગલં ભૂયાત્; તદા તસ્મિન્નેવ દણ્ડે તદીયદાસો નિરામયો બભૂવ|
14 And when Jesus was come into the house of Peter, he saw his mother-in-law laid on a bed, and in a fever.
અનન્તરં યીશુઃ પિતરસ્ય ગેહમુપસ્થાય જ્વરેણ પીડિતાં શયનીયસ્થિતાં તસ્ય શ્વશ્રૂં વીક્ષાઞ્ચક્રે|
15 And he touched her hand, and the fever left her: and she arose, and waited upon them.
તતસ્તેન તસ્યાઃ કરસ્ય સ્પૃષ્ટતવાત્ જ્વરસ્તાં તત્યાજ, તદા સા સમુત્થાય તાન્ સિષેવે|
16 And when evening was come, they brought him many possessed by devils: and he cast out the spirits by a word, and all who had illnesses he cured:
અનન્તરં સન્ધ્યાયાં સત્યાં બહુશો ભૂતગ્રસ્તમનુજાન્ તસ્ય સમીપમ્ આનિન્યુઃ સ ચ વાક્યેન ભૂતાન્ ત્યાજયામાસ, સર્વ્વપ્રકારપીડિતજનાંશ્ચ નિરામયાન્ ચકાર;
17 that it might be fulfilled what was spoken by the prophet, “Himself he took our infirmities, and bore our diseases.”
તસ્માત્, સર્વ્વા દુર્બ્બલતાસ્માકં તેનૈવ પરિધારિતા| અસ્માકં સકલં વ્યાધિં સએવ સંગૃહીતવાન્| યદેતદ્વચનં યિશયિયભવિષ્યદ્વાદિનોક્તમાસીત્, તત્તદા સફલમભવત્|
18 Now when Jesus saw great multitudes about him, he gave orders to pass to the other side.
અનન્તરં યીશુશ્ચતુર્દિક્ષુ જનનિવહં વિલોક્ય તટિન્યાઃ પારં યાતું શિષ્યાન્ આદિદેશ|
19 And a certain scribe came, and said unto him, Master, I will follow thee whithersoever thou goest.
તદાનીમ્ એક ઉપાધ્યાય આગત્ય કથિતવાન્, હે ગુરો, ભવાન્ યત્ર યાસ્યતિ તત્રાહમપિ ભવતઃ પશ્ચાદ્ યાસ્યામિ|
20 And Jesus said unto him, The foxes have holes, and the birds of the air have nests; but the Son of man hath not where he can lay his head.
તતો યીશુ ર્જગાદ, ક્રોષ્ટુઃ સ્થાતું સ્થાનં વિદ્યતે, વિહાયસો વિહઙ્ગમાનાં નીડાનિ ચ સન્તિ; કિન્તુ મનુષ્યપુત્રસ્ય શિરઃ સ્થાપયિતું સ્થાનં ન વિદ્યતે|
21 And another of his disciples said unto him, Permit me first to go and bury my father.
અનન્તરમ્ અપર એકઃ શિષ્યસ્તં બભાષે, હે પ્રભો, પ્રથમતો મમ પિતરં શ્મશાને નિધાતું ગમનાર્થં મામ્ અનુમન્યસ્વ|
22 And Jesus said unto him, Follow me; and let the dead bury their own dead.
તતો યીશુરુક્તવાન્ મૃતા મૃતાન્ શ્મશાને નિદધતુ, ત્વં મમ પશ્ચાદ્ આગચ્છ|
23 And going on board a vessel, his disciples followed him.
અનન્તરં તસ્મિન્ નાવમારૂઢે તસ્ય શિષ્યાસ્તત્પશ્ચાત્ જગ્મુઃ|
24 And, behold, there was a great tempest in the sea, so that the vessel was hid by the waves; but he was asleep.
પશ્ચાત્ સાગરસ્ય મધ્યં તેષુ ગતેષુ તાદૃશઃ પ્રબલો ઝઞ્ભ્શનિલ ઉદતિષ્ઠત્, યેન મહાતરઙ્ગ ઉત્થાય તરણિં છાદિતવાન્, કિન્તુ સ નિદ્રિત આસીત્|
25 And his disciples coming, awoke him, saying, Lord, save us: we are perishing!
તદા શિષ્યા આગત્ય તસ્ય નિદ્રાભઙ્ગં કૃત્વા કથયામાસુઃ, હે પ્રભો, વયં મ્રિયામહે, ભવાન્ અસ્માકં પ્રાણાન્ રક્ષતુ|
26 And he said unto them, Why are ye fearful, O ye of little faith? Then arising, he issued his mandate to the winds, and to the sea; and there was a great calm.
તદા સ તાન્ ઉક્તવાન્, હે અલ્પવિશ્વાસિનો યૂયં કુતો વિભીથ? તતઃ સ ઉત્થાય વાતં સાગરઞ્ચ તર્જયામાસ, તતો નિર્વ્વાતમભવત્|
27 And the men marvelled, saying, What a wondrous man is this, that even the winds and the sea obey him!
અપરં મનુજા વિસ્મયં વિલોક્ય કથયામાસુઃ, અહો વાતસરિત્પતી અસ્ય કિમાજ્ઞાગ્રાહિણૌ? કીદૃશોઽયં માનવઃ|
28 And when he came to the other side, into the region of the Girgasenes, there met him two demoniacs, coming from the sepulchres; exceeding fierce, so that no person was able to pass by that road.
અનન્તરં સ પારં ગત્વા ગિદેરીયદેશમ્ ઉપસ્થિતવાન્; તદા દ્વૌ ભૂતગ્રસ્તમનુજૌ શ્મશાનસ્થાનાદ્ બહિ ર્ભૂત્વા તં સાક્ષાત્ કૃતવન્તૌ, તાવેતાદૃશૌ પ્રચણ્ડાવાસ્તાં યત્ તેન સ્થાનેન કોપિ યાતું નાશક્નોત્|
29 And lo! they cried out, saying, What have we to do with thee, Jesus, thou Son of God? art thou come hither before the time to torment us?
તાવુચૈઃ કથયામાસતુઃ, હે ઈશ્વરસ્ય સૂનો યીશો, ત્વયા સાકમ્ આવયોઃ કઃ સમ્બન્ધઃ? નિરૂપિતકાલાત્ પ્રાગેવ કિમાવાભ્યાં યાતનાં દાતુમ્ અત્રાગતોસિ?
30 And at a considerable distance, there was a great herd of swine feeding.
તદાનીં તાભ્યાં કિઞ્ચિદ્ દૂરે વરાહાણામ્ એકો મહાવ્રજોઽચરત્|
31 Then the devils besought him, saying, If thou cast us out, permit us to go into the herd of swine.
તતો ભૂતૌ તૌ તસ્યાન્તિકે વિનીય કથયામાસતુઃ, યદ્યાવાં ત્યાજયસિ, તર્હિ વરાહાણાં મધ્યેવ્રજમ્ આવાં પ્રેરય|
32 And he said to them, Go. Then they going forth out of him, entered into the herd of swine: and lo! the whole herd of the swine rushed down a precipice into the sea, and perished in the waters.
તદા યીશુરવદત્ યાતં, અનન્તરં તૌ યદા મનુજૌ વિહાય વરાહાન્ આશ્રિતવન્તૌ, તદા તે સર્વ્વે વરાહા ઉચ્ચસ્થાનાત્ મહાજવેન ધાવન્તઃ સાગરીયતોયે મજ્જન્તો મમ્રુઃ|
33 But they who fed them fled, and going away into the city, reported all things, and what had happened to the demoniacs.
તતો વરાહરક્ષકાઃ પલાયમાના મધ્યેનગરં તૌ ભૂતગ્રસ્તૌ પ્રતિ યદ્યદ્ અઘટત, તાઃ સર્વ્વવાર્ત્તા અવદન્|
34 And, behold, all the city came out to meet him: and when they saw him, they besought him to depart from their territories.
તતો નાગરિકાઃ સર્વ્વે મનુજા યીશું સાક્ષાત્ કર્ત્તું બહિરાયાતાઃ તઞ્ચ વિલોક્ય પ્રાર્થયાઞ્ચક્રિરે ભવાન્ અસ્માકં સીમાતો યાતુ|
