Mark 14
1 NOW the passover and the feast of unleavened bread were but two days distant; and the chief priests, and the scribes, sought how they might seize him by craft, and kill him.
તદા નિસ્તારોત્સવકિણ્વહીનપૂપોત્સવયોરારમ્ભસ્ય દિનદ્વયે ઽવશિષ્ટે પ્રધાનયાજકા અધ્યાપકાશ્ચ કેનાપિ છલેન યીશું ધર્ત્તાં હન્તુઞ્ચ મૃગયાઞ્ચક્રિરે;
2 But they said, Not on the feast day, lest there be a commotion among the people.
કિન્તુ લોકાનાં કલહભયાદૂચિરે, નચોત્સવકાલ ઉચિતમેતદિતિ|
3 And when he was at Bethany in the house of Simon the leper, as he sat at table, a woman came, having an alabaster vase of ointment, of genuine spikenard, of vast value: and breaking the vase, she let it flow down upon his head.
અનન્તરં બૈથનિયાપુરે શિમોનકુષ્ઠિનો ગૃહે યોશૌ ભોત્કુમુપવિષ્ટે સતિ કાચિદ્ યોષિત્ પાણ્ડરપાષાણસ્ય સમ્પુટકેન મહાર્ઘ્યોત્તમતૈલમ્ આનીય સમ્પુટકં ભંક્ત્વા તસ્યોત્તમાઙ્ગે તૈલધારાં પાતયાઞ્ચક્રે|
4 And there were some who felt indignation within themselves, saying, Wherefore is this waste of the ointment made?
તસ્માત્ કેચિત્ સ્વાન્તે કુપ્યન્તઃ કથિતવંન્તઃ કુતોયં તૈલાપવ્યયઃ?
5 For it might have been sold for more than three hundred denarii, and given to the poor. And they bitterly murmured against her.
યદ્યેતત્ તૈલ વ્યક્રેષ્યત તર્હિ મુદ્રાપાદશતત્રયાદપ્યધિકં તસ્ય પ્રાપ્તમૂલ્યં દરિદ્રલોકેભ્યો દાતુમશક્ષ્યત, કથામેતાં કથયિત્વા તયા યોષિતા સાકં વાચાયુહ્યન્|
6 Then said Jesus, Let her alone; why give ye her uneasiness? she hath performed a laudable act towards me.
કિન્તુ યીશુરુવાચ, કુત એતસ્યૈ કૃચ્છ્રં દદાસિ? મહ્યમિયં કર્મ્મોત્તમં કૃતવતી|
7 For the poor ye have always with you, and when ye will ye may do them good: but me ye have not always.
દરિદ્રાઃ સર્વ્વદા યુષ્માભિઃ સહ તિષ્ઠન્તિ, તસ્માદ્ યૂયં યદેચ્છથ તદૈવ તાનુપકર્ત્તાં શક્નુથ, કિન્ત્વહં યુભાભિઃ સહ નિરન્તરં ન તિષ્ઠામિ|
8 What was in her power she hath done; she has seized the opportunity to anoint my body beforehand for burial.
અસ્યા યથાસાધ્યં તથૈવાકરોદિયં, શ્મશાનયાપનાત્ પૂર્વ્વં સમેત્ય મદ્વપુષિ તૈલમ્ અમર્દ્દયત્|
9 Verily I say unto you, Wheresoever this gospel shall be preached through the whole world, there shall, what she hath done, be told for a memorial of her.
અહં યુષ્મભ્યં યથાર્થં કથયામિ, જગતાં મધ્યે યત્ર યત્ર સુસંવાદોયં પ્રચારયિષ્યતે તત્ર તત્ર યોષિત એતસ્યાઃ સ્મરણાર્થં તત્કૃતકર્મ્મૈતત્ પ્રચારયિષ્યતે|
10 Then Judas Iscariot, one of the twelve, went unto the chief priests, that he might betray him unto them.
તતઃ પરં દ્વાદશાનાં શિષ્યાણામેક ઈષ્કરિયોતીયયિહૂદાખ્યો યીશું પરકરેષુ સમર્પયિતું પ્રધાનયાજકાનાં સમીપમિયાય|
11 When they heard it, they rejoiced, and promised to give him a sum in silver. And he watched how opportunely he might deliver him up.
તે તસ્ય વાક્યં સમાકર્ણ્ય સન્તુષ્ટાઃ સન્તસ્તસ્મૈ મુદ્રા દાતું પ્રત્યજાનત; તસ્માત્ સ તં તેષાં કરેષુ સમર્પણાયોપાયં મૃગયામાસ|
12 And on the first day of unleavened bread, when they killed the passover, his disciples said unto him, Where wilt thou that we go and prepare for thee to eat the passover?
અનન્તરં કિણ્વશૂન્યપૂપોત્સવસ્ય પ્રથમેઽહનિ નિસ્તારોત્મવાર્થં મેષમારણાસમયે શિષ્યાસ્તં પપ્રચ્છઃ કુત્ર ગત્વા વયં નિસ્તારોત્સવસ્ય ભોજ્યમાસાદયિષ્યામઃ? કિમિચ્છતિ ભવાન્?
13 And he sent two of his disciples, and saith unto them, Go into the city, and a man will meet you carrying a pitcher of water, follow him.
તદાનીં સ તેષાં દ્વયં પ્રેરયન્ બભાષે યુવયોઃ પુરમધ્યં ગતયોઃ સતો ર્યો જનઃ સજલકુમ્ભં વહન્ યુવાં સાક્ષાત્ કરિષ્યતિ તસ્યૈવ પશ્ચાદ્ યાતં;
14 And where he enters, say to the master of the family. That the teacher saith, Where is the dining-room, where I may eat the passover with my disciples?
સ યત્ સદનં પ્રવેક્ષ્યતિ તદ્ભવનપતિં વદતં, ગુરુરાહ યત્ર સશિષ્યોહં નિસ્તારોત્સવીયં ભોજનં કરિષ્યામિ, સા ભોજનશાલા કુત્રાસ્તિ?
15 And he will shew you a large upper room ready furnished: there make preparation for us.
તતઃ સ પરિષ્કૃતાં સુસજ્જિતાં બૃહતીચઞ્ચ યાં શાલાં દર્શયિષ્યતિ તસ્યામસ્મદર્થં ભોજ્યદ્રવ્યાણ્યાસાદયતં|
16 And his disciples went out, and came into the city, and found as he had spoken to them; and they made ready the passover.
તતઃ શિષ્યૌ પ્રસ્થાય પુરં પ્રવિશ્ય સ યથોક્તવાન્ તથૈવ પ્રાપ્ય નિસ્તારોત્સવસ્ય ભોજ્યદ્રવ્યાણિ સમાસાદયેતામ્|
17 And when it was evening he came with the twelve.
અનન્તરં યીશુઃ સાયંકાલે દ્વાદશભિઃ શિષ્યૈઃ સાર્દ્ધં જગામ;
18 And as they sat at table, and were eating, Jesus said, Verily I tell you, That one of you, who is eating with me, shall betray me.
સર્વ્વેષુ ભોજનાય પ્રોપવિષ્ટેષુ સ તાનુદિતવાન્ યુષ્માનહં યથાર્થં વ્યાહરામિ, અત્ર યુષ્માકમેકો જનો યો મયા સહ ભુંક્તે માં પરકેરેષુ સમર્પયિષ્યતે|
19 And they began to be very sorry, and to say to him, one by one, Is it I? and another said, Is it I?
તદાનીં તે દુઃખિતાઃ સન્ત એકૈકશસ્તં પ્રષ્ટુમારબ્ધવન્તઃ સ કિમહં? પશ્ચાદ્ અન્ય એકોભિદધે સ કિમહં?
20 But he answering said to them, It is one of the twelve, who is dipping his hand with me into the dish.
તતઃ સ પ્રત્યવદદ્ એતેષાં દ્વાદશાનાં યો જનો મયા સમં ભોજનાપાત્રે પાણિં મજ્જયિષ્યતિ સ એવ|
21 The Son of man indeed goeth, as it is written of him; but wo to that man by whom the Son of man is betrayed! it had been desirable for that man if he had never been born.
મનુજતનયમધિ યાદૃશં લિખિતમાસ્તે તદનુરૂપા ગતિસ્તસ્ય ભવિષ્યતિ, કિન્તુ યો જનો માનવસુતં સમર્પયિષ્યતે હન્ત તસ્ય જન્માભાવે સતિ ભદ્રમભવિષ્યત્|
22 And as they were eating, Jesus taking a loaf, when he had blessed, brake it, and gave to them, and said, Take, eat; this is my body.
અપરઞ્ચ તેષાં ભોજનસમયે યીશુઃ પૂપં ગૃહીત્વેશ્વરગુણાન્ અનુકીર્ત્ય ભઙ્ક્ત્વા તેભ્યો દત્ત્વા બભાષે, એતદ્ ગૃહીત્વા ભુઞ્જીધ્વમ્ એતન્મમ વિગ્રહરૂપં|
23 And taking the cup, when he had given thanks, he gave it to them; and they all drank out of it.
અનન્તરં સ કંસં ગૃહીત્વેશ્વરસ્ય ગુણાન્ કીર્ત્તયિત્વા તેભ્યો દદૌ, તતસ્તે સર્વ્વે પપુઃ|
24 And he said unto them, This is my blood of the new testament, which is shed for many.
અપરં સ તાનવાદીદ્ બહૂનાં નિમિત્તં પાતિતં મમ નવીનનિયમરૂપં શોણિતમેતત્|
25 Verily I say unto you, That I will henceforth no more drink of the produce of the vine, until that day when I shall drink it new in the kingdom of God.
યુષ્માનહં યથાર્થં વદામિ, ઈશ્વરસ્ય રાજ્યે યાવત્ સદ્યોજાતં દ્રાક્ષારસં ન પાસ્યામિ, તાવદહં દ્રાક્ષાફલરસં પુન ર્ન પાસ્યામિ|
26 And when they had sung a hymn, they went out to the mount of Olives.
તદનન્તરં તે ગીતમેકં સંગીય બહિ ર્જૈતુનં શિખરિણં યયુઃ
27 And Jesus saith to them, All ye will be offended at me this night; for it is written, “I will smite the shepherd, and the sheep shall be dispersed:”
અથ યીશુસ્તાનુવાચ નિશાયામસ્યાં મયિ યુષ્માકં સર્વ્વેષાં પ્રત્યૂહો ભવિષ્યતિ યતો લિખિતમાસ્તે યથા, મેષાણાં રક્ષકઞ્ચાહં પ્રહરિષ્યામિ વૈ તતઃ| મેષાણાં નિવહો નૂનં પ્રવિકીર્ણો ભવિષ્યતિ|
28 but after I am risen, I will go before you into Galilee.
કન્તુ મદુત્થાને જાતે યુષ્માકમગ્રેઽહં ગાલીલં વ્રજિષ્યામિ|
29 Then said Peter unto him, Though all should be offended, yet will not I.
તદા પિતરઃ પ્રતિબભાષે, યદ્યપિ સર્વ્વેષાં પ્રત્યૂહો ભવતિ તથાપિ મમ નૈવ ભવિષ્યતિ|
30 And Jesus saith to him, Verily I tell thee, That to-day, in the course of this very night, before the cock crow twice, thou shalt thrice deny me.
તતો યીશુરુક્તાવાન્ અહં તુભ્યં તથ્યં કથયામિ, ક્ષણાદાયામદ્ય કુક્કુટસ્ય દ્વિતીયવારરવણાત્ પૂર્વ્વં ત્વં વારત્રયં મામપહ્નોષ્યસે|
31 But he said with more vehement assertion, Though I should die with thee, yet would I in no wise deny thee. And they all spake also in the same manner.
કિન્તુ સ ગાઢં વ્યાહરદ્ યદ્યપિ ત્વયા સાર્દ્ધં મમ પ્રાણો યાતિ તથાપિ કથમપિ ત્વાં નાપહ્નોષ્યે; સર્વ્વેઽપીતરે તથૈવ બભાષિરે|
32 And they come to a place called Gethsemane, and he saith to his disciples, Sit ye here whilst I shall pray.
અપરઞ્ચ તેષુ ગેત્શિમાનીનામકં સ્થાન ગતેષુ સ શિષ્યાન્ જગાદ, યાવદહં પ્રાર્થયે તાવદત્ર સ્થાને યૂયં સમુપવિશત|
33 And he taketh Peter, and James, and John, with him; and he began to be filled with horrible dread, and to be sunk under dejection of spirit:
અથ સ પિતરં યાકૂબં યોહનઞ્ચ ગૃહીત્વા વવ્રાજ; અત્યન્તં ત્રાસિતો વ્યાકુલિતશ્ચ તેભ્યઃ કથયામાસ,
34 and he saith to them, My soul is deeply afflicted even to death: abide here, and watch.
નિધનકાલવત્ પ્રાણો મેઽતીવ દઃખમેતિ, યૂયં જાગ્રતોત્ર સ્થાને તિષ્ઠત|
35 And he went a little farther forward, and fell on the earth, and prayed, that if it were possible the hour might pass from him.
તતઃ સ કિઞ્ચિદ્દૂરં ગત્વા ભૂમાવધોમુખઃ પતિત્વા પ્રાર્થિતવાનેતત્, યદિ ભવિતું શક્યં તર્હિ દુઃખસમયોયં મત્તો દૂરીભવતુ|
36 And he said, Abba, Father, all things are possible to thee; remove this cup from me, nevertheless, not as I will, but as thou wilt.
અપરમુદિતવાન્ હે પિત ર્હે પિતઃ સર્વ્વેં ત્વયા સાધ્યં, તતો હેતોરિમં કંસં મત્તો દૂરીકુરુ, કિન્તુ તન્ મમેચ્છાતો ન તવેચ્છાતો ભવતુ|
37 And he came and found them asleep: and saith unto Peter, Sleepest thou? hast thou not strength to watch with me a single hour?
તતઃ પરં સ એત્ય તાન્ નિદ્રિતાન્ નિરીક્ષ્ય પિતરં પ્રોવાચ, શિમોન્ ત્વં કિં નિદ્રાસિ? ઘટિકામેકામ્ અપિ જાગરિતું ન શક્નોષિ?
38 Watch ye and pray, that ye enter not into temptation; the spirit indeed is willing, but the flesh is weak.
પરીક્ષાયાં યથા ન પતથ તદર્થં સચેતનાઃ સન્તઃ પ્રાર્થયધ્વં; મન ઉદ્યુક્તમિતિ સત્યં કિન્તુ વપુરશક્તિકં|
39 And again he went away, and prayed, speaking the same sentence.
અથ સ પુનર્વ્રજિત્વા પૂર્વ્વવત્ પ્રાર્થયાઞ્ચક્રે|
40 And when he returned, he found them again sleeping; for their eyes were weighed down: and they knew not what to answer him.
પરાવૃત્યાગત્ય પુનરપિ તાન્ નિદ્રિતાન્ દદર્શ તદા તેષાં લોચનાનિ નિદ્રયા પૂર્ણાનિ, તસ્માત્તસ્મૈ કા કથા કથયિતવ્યા ત એતદ્ બોદ્ધું ન શેકુઃ|
41 Then the third time he cometh, and saith unto them, Sleep on now, and repose: it is enough, the hour is come; lo! the Son of man is betrayed into the hands of sinners;
તતઃપરં તૃતીયવારં આગત્ય તેભ્યો ઽકથયદ્ ઇદાનીમપિ શયિત્વા વિશ્રામ્યથ? યથેષ્ટં જાતં, સમયશ્ચોપસ્થિતઃ પશ્યત માનવતનયઃ પાપિલોકાનાં પાણિષુ સમર્પ્યતે|
42 arise, let us go; behold, the traitor approaches me.
ઉત્તિષ્ઠત, વયં વ્રજામો યો જનો માં પરપાણિષુ સમર્પયિષ્યતે પશ્યત સ સમીપમાયાતઃ|
43 And immediately, while he was yet speaking, Judas, one of the twelve, came up, and a great multitude with him, with swords and staves, from the chief priests, and scribes, and elders.
ઇમાં કથાં કથયતિ સ, એતર્હિદ્વાદશાનામેકો યિહૂદા નામા શિષ્યઃ પ્રધાનયાજકાનામ્ ઉપાધ્યાયાનાં પ્રાચીનલોકાનાઞ્ચ સન્નિધેઃ ખઙ્ગલગુડધારિણો બહુલોકાન્ ગૃહીત્વા તસ્ય સમીપ ઉપસ્થિતવાન્|
44 Now he that betrayed him, had given them a countersign, saying, Whomsoever I shall kiss, that is he, seize him, and lead him off safely.
અપરઞ્ચાસૌ પરપાણિષુ સમર્પયિતા પૂર્વ્વમિતિ સઙ્કેતં કૃતવાન્ યમહં ચુમ્બિષ્યામિ સ એવાસૌ તમેવ ધૃત્વા સાવધાનં નયત|
45 And coming, he immediately drew up to him and said, Rabbi, Rabbi, and kissed him.
અતો હેતોઃ સ આગત્યૈવ યોશોઃ સવિધં ગત્વા હે ગુરો હે ગુરો, ઇત્યુક્ત્વા તં ચુચુમ્બ|
46 Then they laid their hands on him, and seized him.
તદા તે તદુપરિ પાણીનર્પયિત્વા તં દધ્નુઃ|
47 And one particular person of those who stood by drew his sword, and struck a servant of the high priest, and cut off his ear.
તતસ્તસ્ય પાર્શ્વસ્થાનાં લોકાનામેકઃ ખઙ્ગં નિષ્કોષયન્ મહાયાજકસ્ય દાસમેકં પ્રહૃત્ય તસ્ય કર્ણં ચિચ્છેદ|
48 And Jesus addressing them said, Are ye come out as against a robber, with swords and staves, to apprehend me?
પશ્ચાદ્ યીશુસ્તાન્ વ્યાજહાર ખઙ્ગાન્ લગુડાંશ્ચ ગૃહીત્વા માં કિં ચૌરં ધર્ત્તાં સમાયાતાઃ?
49 Daily was I with you in the temple teaching, and ye laid no hold upon me: but this is done that the scriptures might be fulfilled.
મધ્યેમન્દિરં સમુપદિશન્ પ્રત્યહં યુષ્માભિઃ સહ સ્થિતવાનતહં, તસ્મિન્ કાલે યૂયં માં નાદીધરત, કિન્ત્વનેન શાસ્ત્રીયં વચનં સેધનીયં|
50 Then they all deserting him, fled.
તદા સર્વ્વે શિષ્યાસ્તં પરિત્યજ્ય પલાયાઞ્ચક્રિરે|
51 And a certain youth followed him, having a linen cloth wrapped round his naked body; and the young men laid hold of him;
અથૈકો યુવા માનવો નગ્નકાયે વસ્ત્રમેકં નિધાય તસ્ય પશ્ચાદ્ વ્રજન્ યુવલોકૈ ર્ધૃતો
52 and leaving the linen cloth behind, he fled naked from them.
વસ્ત્રં વિહાય નગ્નઃ પલાયાઞ્ચક્રે|
53 And they led Jesus unto the high-priest; and with him were assembled all the chief priests, and the elders, and the scribes.
અપરઞ્ચ યસ્મિન્ સ્થાને પ્રધાનયાજકા ઉપાધ્યાયાઃ પ્રાચીનલોકાશ્ચ મહાયાજકેન સહ સદસિ સ્થિતાસ્તસ્મિન્ સ્થાને મહાયાજકસ્ય સમીપં યીશું નિન્યુઃ|
54 And Peter followed him at a distance, until he came into the palace of the high-priest: and was seated with the servants, and warming himself at the fire.
પિતરો દૂરે તત્પશ્ચાદ્ ઇત્વા મહાયાજકસ્યાટ્ટાલિકાં પ્રવિશ્ય કિઙ્કરૈઃ સહોપવિશ્ય વહ્નિતાપં જગ્રાહ|
55 Then the chief priests, and the whole sanhedrim, sought for witness against Jesus, that they might put him to death; yet found none.
તદાનીં પ્રધાનયાજકા મન્ત્રિણશ્ચ યીશું ઘાતયિતું તત્પ્રાતિકૂલ્યેન સાક્ષિણો મૃગયાઞ્ચક્રિરે, કિન્તુ ન પ્રાપ્તાઃ|
56 For many bore false witness against him, and their attestations did not correspond.
અનેકૈસ્તદ્વિરુદ્ધં મૃષાસાક્ષ્યે દત્તેપિ તેષાં વાક્યાનિ ન સમગચ્છન્ત|
57 And certain persons rising up, bore false witness against him, saying,
સર્વ્વશેષે કિયન્ત ઉત્થાય તસ્ય પ્રાતિકૂલ્યેન મૃષાસાક્ષ્યં દત્ત્વા કથયામાસુઃ,
58 We have heard him affirm, I will destroy this temple made with hands, and after three days I will build another not made with hands.
ઇદં કરકૃતમન્દિરં વિનાશ્ય દિનત્રયમધ્યે પુનરપરમ્ અકરકૃતં મન્દિરં નિર્મ્માસ્યામિ, ઇતિ વાક્યમ્ અસ્ય મુખાત્ શ્રુતમસ્માભિરિતિ|
59 But even then their testimony was not correspondent.
કિન્તુ તત્રાપિ તેષાં સાક્ષ્યકથા ન સઙ્ગાતાઃ|
60 So the high-priest rising up in the midst interrogated Jesus, Answerest thou nothing? What is it that these witness against thee?
અથ મહાયાજકો મધ્યેસભમ્ ઉત્થાય યીશું વ્યાજહાર, એતે જનાસ્ત્વયિ યત્ સાક્ષ્યમદુઃ ત્વમેતસ્ય કિમપ્યુત્તરં કિં ન દાસ્યસિ?
61 But he kept silence, and made them not a word of reply. Again the high-priest questioned him, and said to him, Art thou the Messiah, the Son of the blessed?
કિન્તુ સ કિમપ્યુત્તરં ન દત્વા મૌનીભૂય તસ્યૌ; તતો મહાયાજકઃ પુનરપિ તં પૃષ્ટાવાન્ ત્વં સચ્ચિદાનન્દસ્ય તનયો ઽભિષિક્તસ્ત્રતા?
62 Then said Jesus, I am. And ye shall see the Son of man sitting at the right hand of power, and coming with the clouds of heaven.
તદા યીશુસ્તં પ્રોવાચ ભવામ્યહમ્ યૂયઞ્ચ સર્વ્વશક્તિમતો દક્ષીણપાર્શ્વે સમુપવિશન્તં મેઘ મારુહ્ય સમાયાન્તઞ્ચ મનુષ્યપુત્રં સન્દ્રક્ષ્યથ|
63 Then the high-priest rent his clothes, and said, What farther need have we of witnesses?
તદા મહાયાજકઃ સ્વં વમનં છિત્વા વ્યાવહરત્
64 Ye have heard his blasphemy. What think ye? And they all adjudged him to be deserving of death.
કિમસ્માકં સાક્ષિભિઃ પ્રયોજનમ્? ઈશ્વરનિન્દાવાક્યં યુષ્માભિરશ્રાવિ કિં વિચારયથ? તદાનીં સર્વ્વે જગદુરયં નિધનદણ્ડમર્હતિ|
65 And some began to spit upon him, and to cover his face, and to buffet him, and to say to him, Prophesy: and the servants slapped him on the face with their hands.
તતઃ કશ્ચિત્ કશ્ચિત્ તદ્વપુષિ નિષ્ઠીવં નિચિક્ષેપ તથા તન્મુખમાચ્છાદ્ય ચપેટેન હત્વા ગદિતવાન્ ગણયિત્વા વદ, અનુચરાશ્ચ ચપેટૈસ્તમાજઘ્નુઃ
66 And as Peter was in the hall, at the lower end, there came to him one of the high-priest’s maid-servants:
તતઃ પરં પિતરેઽટ્ટાલિકાધઃકોષ્ઠે તિષ્ઠતિ મહાયાજકસ્યૈકા દાસી સમેત્ય
67 and seeing Peter warming himself, stedfastly looking at him, she said, Thou also wast with Jesus of Nazareth.
તં વિહ્નિતાપં ગૃહ્લન્તં વિલોક્ય તં સુનિરીક્ષ્ય બભાષે ત્વમપિ નાસરતીયયીશોઃ સઙ્ગિનામ્ એકો જન આસીઃ|
68 Then he denied it, saying, I do not so much as know him, nor understand what thou art saying. And he went out into the vestibule; and the cock crew.
કિન્તુ સોપહ્નુત્ય જગાદ તમહં ન વદ્મિ ત્વં યત્ કથયમિ તદપ્યહં ન બુદ્ધ્યે| તદાનીં પિતરે ચત્વરં ગતવતિ કુક્કુટો રુરાવ|
69 And a maid-servant observing him again; began to say to those who stood by, This man is one of them.
અથાન્યા દાસી પિતરં દૃષ્ટ્વા સમીપસ્થાન્ જનાન્ જગાદ અયં તેષામેકો જનઃ|
70 Then he denied it again. And after a little while, they who stood by said to Peter, Of a certainty thou art one of them; for thou art a Galilean, and thy speech is correspondent.
તતઃ સ દ્વિતીયવારમ્ અપહ્નુતવાન્ પશ્ચાત્ તત્રસ્થા લોકાઃ પિતરં પ્રોચુસ્ત્વમવશ્યં તેષામેકો જનઃ યતસ્ત્વં ગાલીલીયો નર ઇતિ તવોચ્ચારણં પ્રકાશયતિ|
71 Then began he to make the most dreadful imprecations, and to swear, I know not the man of whom ye speak.
તદા સ શપથાભિશાપૌ કૃત્વા પ્રોવાચ યૂયં કથાં કથયથ તં નરં ન જાનેઽહં|
72 And the second time the cock crew. And Peter remembered the word which Jesus spake unto him, That before the cock crow twice, thou shalt deny me thrice. And casting his mantle over his face, he wept.
તદાનીં દ્વિતીયવારં કુક્કુટો ઽરાવીત્| કુક્કુટસ્ય દ્વિતીયરવાત્ પૂર્વ્વં ત્વં માં વારત્રયમ્ અપહ્નોષ્યસિ, ઇતિ યદ્વાક્યં યીશુના સમુદિતં તત્ તદા સંસ્મૃત્ય પિતરો રોદિતુમ્ આરભત|
