< Mark 12 >
1 AND he began to speak to them in parables. A man planted a vineyard, and set a hedge around it, and digged a wine-press, and built a tower, and let it out to husbandmen, and went abroad.
અનન્તરં યીશુ ર્દૃષ્ટાન્તેન તેભ્યઃ કથયિતુમારેભે, કશ્ચિદેકો દ્રાક્ષાક્ષેત્રં વિધાય તચ્ચતુર્દિક્ષુ વારણીં કૃત્વા તન્મધ્યે દ્રાક્ષાપેષણકુણ્ડમ્ અખનત્, તથા તસ્ય ગડમપિ નિર્મ્મિતવાન્ તતસ્તત્ક્ષેત્રં કૃષીવલેષુ સમર્પ્ય દૂરદેશં જગામ|
2 And in the season he sent a servant to the husbandmen, that he might receive from the husbandmen of the fruit of the vineyard.
તદનન્તરં ફલકાલે કૃષીવલેભ્યો દ્રાક્ષાક્ષેત્રફલાનિ પ્રાપ્તું તેષાં સવિધે ભૃત્યમ્ એકં પ્રાહિણોત્|
3 But they took him, and beat him, and sent him away empty.
કિન્તુ કૃષીવલાસ્તં ધૃત્વા પ્રહૃત્ય રિક્તહસ્તં વિસસૃજુઃ|
4 And again he sent unto them another servant; and they cut the account short with him, by stoning him, and sent him away shamefully treated.
તતઃ સ પુનરન્યમેકં ભૃત્યં પ્રષયામાસ, કિન્તુ તે કૃષીવલાઃ પાષાણાઘાતૈસ્તસ્ય શિરો ભઙ્ક્ત્વા સાપમાનં તં વ્યસર્જન્|
5 And again he sent another; and him, they slew; and many others, some of whom they beat, and others they killed.
તતઃ પરં સોપરં દાસં પ્રાહિણોત્ તદા તે તં જઘ્નુઃ, એવમ્ અનેકેષાં કસ્યચિત્ પ્રહારઃ કસ્યચિદ્ વધશ્ચ તૈઃ કૃતઃ|
6 Now he had yet one son, his beloved, and he sent him unto them last, saying, They will reverence my son.
તતઃ પરં મયા સ્વપુત્રે પ્રહિતે તે તમવશ્યં સમ્મંસ્યન્તે, ઇત્યુક્ત્વાવશેષે તેષાં સન્નિધૌ નિજપ્રિયમ્ અદ્વિતીયં પુત્રં પ્રેષયામાસ|
7 But these husbandmen said to each other, This is the heir; come, let us kill him, and the inheritance will be our own.
કિન્તુ કૃષીવલાઃ પરસ્પરં જગદુઃ, એષ ઉત્તરાધિકારી, આગચ્છત વયમેનં હન્મસ્તથા કૃતે ઽધિકારોયમ્ અસ્માકં ભવિષ્યતિ|
8 And they took him, and killed him, and cast him out of the vineyard.
તતસ્તં ધૃત્વા હત્વા દ્રાક્ષાક્ષેત્રાદ્ બહિઃ પ્રાક્ષિપન્|
9 What then will the lord of the vineyard do? He will come and destroy these husbandmen, and give his vineyard to others.
અનેનાસૌ દ્રાક્ષાક્ષેત્રપતિઃ કિં કરિષ્યતિ? સ એત્ય તાન્ કૃષીવલાન્ સંહત્ય તત્ક્ષેત્રમ્ અન્યેષુ કૃષીવલેષુ સમર્પયિષ્યતિ|
10 Have ye never read this scripture? “The stone which the builders rejected, the same is become the head of the corner:
અપરઞ્ચ, "સ્થપતયઃ કરિષ્યન્તિ ગ્રાવાણં યન્તુ તુચ્છકં| પ્રાધાનપ્રસ્તરઃ કોણે સ એવ સંભવિષ્યતિ|
11 this was the Lord’s doing, and it is marvellous in our eyes.”
એતત્ કર્મ્મ પરેશસ્યાંદ્ભુતં નો દૃષ્ટિતો ભવેત્|| " ઇમાં શાસ્ત્રીયાં લિપિં યૂયં કિં નાપાઠિષ્ટ?
12 And they sought to seize him, and were afraid of the people: for they knew that he had spoken this parable against them: and leaving him, they departed.
તદાનીં સ તાનુદ્દિશ્ય તાં દૃષ્ટાન્તકથાં કથિતવાન્, ત ઇત્થં બુદ્વ્વા તં ધર્ત્તામુદ્યતાઃ, કિન્તુ લોકેભ્યો બિભ્યુઃ, તદનન્તરં તે તં વિહાય વવ્રજુઃ|
13 And they sent unto him certain of the Pharisees and of the Herodians, that they might entrap him in discourse.
અપરઞ્ચ તે તસ્ય વાક્યદોષં ધર્ત્તાં કતિપયાન્ ફિરૂશિનો હેરોદીયાંશ્ચ લોકાન્ તદન્તિકં પ્રેષયામાસુઃ|
14 And they come and say to him, Master, we know that thou art true, and carest not for any man: for thou regardest not the person of men, but teachest the way of God in truth: Is it lawful to pay tribute to Caesar, or not?
ત આગત્ય તમવદન્, હે ગુરો ભવાન્ તથ્યભાષી કસ્યાપ્યનુરોધં ન મન્યતે, પક્ષપાતઞ્ચ ન કરોતિ, યથાર્થત ઈશ્વરીયં માર્ગં દર્શયતિ વયમેતત્ પ્રજાનીમઃ, કૈસરાય કરો દેયો ન વાં? વયં દાસ્યામો ન વા?
15 shall we pay, or shall we not pay it? but he, perceiving their hypocrisy, said unto them, Why tempt ye me? bring me a denarius, that I may see it.
કિન્તુ સ તેષાં કપટં જ્ઞાત્વા જગાદ, કુતો માં પરીક્ષધ્વે? એકં મુદ્રાપાદં સમાનીય માં દર્શયત|
16 And they brought it. And he said unto them, Whose figure and inscription is this? they say unto him, Caesar’s.
તદા તૈરેકસ્મિન્ મુદ્રાપાદે સમાનીતે સ તાન્ પપ્રચ્છ, અત્ર લિખિતં નામ મૂર્ત્તિ ર્વા કસ્ય? તે પ્રત્યૂચુઃ, કૈસરસ્ય|
17 And Jesus addressing them, said, Render the things which are Caesar’s, to Caesar; and what belongs to God, to God. And they marvelled at him.
તદા યીશુરવદત્ તર્હિ કૈસરસ્ય દ્રવ્યાણિ કૈસરાય દત્ત, ઈશ્વરસ્ય દ્રવ્યાણિ તુ ઈશ્વરાય દત્ત; તતસ્તે વિસ્મયં મેનિરે|
18 And the Sadducees come to him, who say that there is no resurrection; and they put a question to him, saying,
અથ મૃતાનામુત્થાનં યે ન મન્યન્તે તે સિદૂકિનો યીશોઃ સમીપમાગત્ય તં પપ્રચ્છુઃ;
19 Master, Moses left it in writing for us, that if a man’s brother die, and leave a wife, and leave no children; that his brother should take his wife, and raise up seed for his brother.
હે ગુરો કશ્ચિજ્જનો યદિ નિઃસન્તતિઃ સન્ ભાર્ય્યાયાં સત્યાં મ્રિયતે તર્હિ તસ્ય ભ્રાતા તસ્ય ભાર્ય્યાં ગૃહીત્વા ભ્રાતુ ર્વંશોત્પત્તિં કરિષ્યતિ, વ્યવસ્થામિમાં મૂસા અસ્માન્ પ્રતિ વ્યલિખત્|
20 Now there were seven brothers; and the first took a wife, and dying left no issue:
કિન્તુ કેચિત્ સપ્ત ભ્રાતર આસન્, તતસ્તેષાં જ્યેષ્ઠભ્રાતા વિવહ્ય નિઃસન્તતિઃ સન્ અમ્રિયત|
21 and the second took her, and died, and neither did he leave issue; and the third in like manner.
તતો દ્વિતીયો ભ્રાતા તાં સ્ત્રિયમગૃહણત્ કિન્તુ સોપિ નિઃસન્તતિઃ સન્ અમ્રિયત; અથ તૃતીયોપિ ભ્રાતા તાદૃશોભવત્|
22 And the seven had her, and left no issue. Last of all died also the wife.
ઇત્થં સપ્તૈવ ભ્રાતરસ્તાં સ્ત્રિયં ગૃહીત્વા નિઃસન્તાનાઃ સન્તોઽમ્રિયન્ત, સર્વ્વશેષે સાપિ સ્ત્રી મ્રિયતે સ્મ|
23 In the resurrection therefore, when they shall rise, whose wife of them shall she be? for the seven had the very same wife.
અથ મૃતાનામુત્થાનકાલે યદા ત ઉત્થાસ્યન્તિ તદા તેષાં કસ્ય ભાર્ય્યા સા ભવિષ્યતિ? યતસ્તે સપ્તૈવ તાં વ્યવહન્|
24 And Jesus answering said unto them, Do ye not therefore err, from not knowing the scriptures, and the power of God?
તતો યીશુઃ પ્રત્યુવાચ શાસ્ત્રમ્ ઈશ્વરશક્તિઞ્ચ યૂયમજ્ઞાત્વા કિમભ્રામ્યત ન?
25 For when they rise from the dead, they will neither marry, nor be given in marriage; but they are as the angels which are in heaven.
મૃતલોકાનામુત્થાનં સતિ તે ન વિવહન્તિ વાગ્દત્તા અપિ ન ભવન્તિ, કિન્તુ સ્વર્ગીયદૂતાનાં સદૃશા ભવન્તિ|
26 But concerning the dead, that they do rise; have ye not read in the book of Moses, how God spake to him at the bush, saying, I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob?
પુનશ્ચ "અહમ્ ઇબ્રાહીમ ઈશ્વર ઇસ્હાક ઈશ્વરો યાકૂબશ્ચેશ્વરઃ" યામિમાં કથાં સ્તમ્બમધ્યે તિષ્ઠન્ ઈશ્વરો મૂસામવાદીત્ મૃતાનામુત્થાનાર્થે સા કથા મૂસાલિખિતે પુસ્તકે કિં યુષ્માભિ ર્નાપાઠિ?
27 He is not the God of the dead, but the God of the living. Ye are therefore vastly erroneous.
ઈશ્વરો જીવતાં પ્રભુઃ કિન્તુ મૃતાનાં પ્રભુ ર્ન ભવતિ, તસ્માદ્ધેતો ર્યૂયં મહાભ્રમેણ તિષ્ઠથ|
28 And one of the scribes coming, and hearing them questioning him, perceiving that he had answered them admirably, asked him, Which is the first commandment of all?
એતર્હિ એકોધ્યાપક એત્ય તેષામિત્થં વિચારં શુશ્રાવ; યીશુસ્તેષાં વાક્યસ્ય સદુત્તરં દત્તવાન્ ઇતિ બુદ્વ્વા તં પૃષ્ટવાન્ સર્વ્વાસામ્ આજ્ઞાનાં કા શ્રેષ્ઠા? તતો યીશુઃ પ્રત્યુવાચ,
29 Then Jesus replied to him, The first of all the commandments is, Hear O Israel; the Lord thy God is one Lord:
"હે ઇસ્રાયેલ્લોકા અવધત્ત, અસ્માકં પ્રભુઃ પરમેશ્વર એક એવ,
30 and thou shalt love the Lord thy God, with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind, and with all thy strength. This is the first commandment.
યૂયં સર્વ્વન્તઃકરણૈઃ સર્વ્વપ્રાણૈઃ સર્વ્વચિત્તૈઃ સર્વ્વશક્તિભિશ્ચ તસ્મિન્ પ્રભૌ પરમેશ્વરે પ્રીયધ્વં," ઇત્યાજ્ઞા શ્રેષ્ઠા|
31 And the second, like it, is this; Thou shalt love thy neighbour as thyself: there is no greater commandment than these.
તથા "સ્વપ્રતિવાસિનિ સ્વવત્ પ્રેમ કુરુધ્વં," એષા યા દ્વિતીયાજ્ઞા સા તાદૃશી; એતાભ્યાં દ્વાભ્યામ્ આજ્ઞાભ્યામ્ અન્યા કાપ્યાજ્ઞા શ્રેષ્ઠા નાસ્તિ|
32 And the scribe said unto him, Admirably, Master! thou hast spoken the very truth: for there is one God; and there is no other besides him:
તદા સોધ્યાપકસ્તમવદત્, હે ગુરો સત્યં ભવાન્ યથાર્થં પ્રોક્તવાન્ યત એકસ્માદ્ ઈશ્વરાદ્ અન્યો દ્વિતીય ઈશ્વરો નાસ્તિ;
33 and to love him with all the heart, and with all the understanding, and with all the soul, and with all the strength; and to love his neighbour as himself, is better than all burnt offerings, and sacrifices.
અપરં સર્વ્વાન્તઃકરણૈઃ સર્વ્વપ્રાણૈઃ સર્વ્વચિત્તૈઃ સર્વ્વશક્તિભિશ્ચ ઈશ્વરે પ્રેમકરણં તથા સ્વમીપવાસિનિ સ્વવત્ પ્રેમકરણઞ્ચ સર્વ્વેભ્યો હોમબલિદાનાદિભ્યઃ શ્રષ્ઠં ભવતિ|
34 And Jesus perceiving that he had answered as a man of intelligence, said to him, Thou art not far from the kingdom of God. And no man thenceforth presumed to question him.
તતો યીશુઃ સુબુદ્ધેરિવ તસ્યેદમ્ ઉત્તરં શ્રુત્વા તં ભાષિતવાન્ ત્વમીશ્વરસ્ય રાજ્યાન્ન દૂરોસિ| ઇતઃ પરં તેન સહ કસ્યાપિ વાક્યસ્ય વિચારં કર્ત્તાં કસ્યાપિ પ્રગલ્ભતા ન જાતા|
35 And Jesus addressing them said, as he taught in the temple, How say the scribes that the Messiah is the Son of David?
અનન્તરં મધ્યેમન્દિરમ્ ઉપદિશન્ યીશુરિમં પ્રશ્નં ચકાર, અધ્યાપકા અભિષિક્તં (તારકં) કુતો દાયૂદઃ સન્તાનં વદન્તિ?
36 for David himself saith by the Spirit, The Lord said to my Lord, Sit thou at my right hand, until I make thy enemies the foot-stool for thy feet.
સ્વયં દાયૂદ્ પવિત્રસ્યાત્મન આવેશેનેદં કથયામાસ| યથા| "મમ પ્રભુમિદં વાક્યવદત્ પરમેશ્વરઃ| તવ શત્રૂનહં યાવત્ પાદપીઠં કરોમિ ન| તાવત્ કાલં મદીયે ત્વં દક્ષપાર્શ્વ્ ઉપાવિશ| "
37 David himself therefore calleth him Lord; and whence then is he his son? And a vast multitude heard him with delight.
યદિ દાયૂદ્ તં પ્રભૂં વદતિ તર્હિ કથં સ તસ્ય સન્તાનો ભવિતુમર્હતિ? ઇતરે લોકાસ્તત્કથાં શ્રુત્વાનનન્દુઃ|
38 And he spake to them in the course of his teaching, Beware of the scribes, who love to go about in trailing robes, and like salutations in the places of concourse,
તદાનીં સ તાનુપદિશ્ય કથિતવાન્ યે નરા દીર્ઘપરિધેયાનિ હટ્ટે વિપનૌ ચ
39 and the principal seats in the synagogues, and the first couch at suppers:
લોકકૃતનમસ્કારાન્ ભજનગૃહે પ્રધાનાસનાનિ ભોજનકાલે પ્રધાનસ્થાનાનિ ચ કાઙ્ક્ષન્તે;
40 who devour widows’ houses, and in pretence make long prayers: such shall receive greater damnation.
વિધવાનાં સર્વ્વસ્વં ગ્રસિત્વા છલાદ્ દીર્ઘકાલં પ્રાર્થયન્તે તેભ્ય ઉપાધ્યાયેભ્યઃ સાવધાના ભવત; તેઽધિકતરાન્ દણ્ડાન્ પ્રાપ્સ્યન્તિ|
41 And as Jesus was sitting opposite the treasury, he saw a multitude casting money into the treasury: and many who were rich cast in many pieces.
તદનન્તરં લોકા ભાણ્ડાગારે મુદ્રા યથા નિક્ષિપન્તિ ભાણ્ડાગારસ્ય સમ્મુખે સમુપવિશ્ય યીશુસ્તદવલુલોક; તદાનીં બહવો ધનિનસ્તસ્ય મધ્યે બહૂનિ ધનાનિ નિરક્ષિપન્|
42 And one poor widow coming, cast in two mites, which is a farthing.
પશ્ચાદ્ એકા દરિદ્રા વિધવા સમાગત્ય દ્વિપણમૂલ્યાં મુદ્રૈકાં તત્ર નિરક્ષિપત્|
43 And having called his disciples, he said unto them, I tell you truly, that this poor widow hath cast in more than all who have cast into the treasury:
તદા યીશુઃ શિષ્યાન્ આહૂય કથિતવાન્ યુષ્માનહં યથાર્થં વદામિ યે યે ભાણ્ડાગારેઽસ્મિન ધનાનિ નિઃક્ષિપન્તિ સ્મ તેભ્યઃ સર્વ્વેભ્ય ઇયં વિધવા દરિદ્રાધિકમ્ નિઃક્ષિપતિ સ્મ|
44 for all they have cast in of their superfluities; but she from her indigence hath cast in all that she had, even her whole substance.
યતસ્તે પ્રભૂતધનસ્ય કિઞ્ચિત્ નિરક્ષિપન્ કિન્તુ દીનેયં સ્વદિનયાપનયોગ્યં કિઞ્ચિદપિ ન સ્થાપયિત્વા સર્વ્વસ્વં નિરક્ષિપત્|