Luke 24
1 NOW on the first day of the week, at the earliest dawn of day, they came to the sepulchre, bringing the aromatics which they had prepared, and certain others with them.
১অথ সপ্তাহপ্ৰথমদিনেঽতিপ্ৰত্যূষে তা যোষিতঃ সম্পাদিতং সুগন্ধিদ্ৰৱ্যং গৃহীৎৱা তদন্যাভিঃ কিযতীভিঃ স্ত্ৰীভিঃ সহ শ্মশানং যযুঃ|
2 And they found the stone rolled away from the sepulchre.
২কিন্তু শ্মশানদ্ৱাৰাৎ পাষাণমপসাৰিতং দৃষ্ট্ৱা
3 And on entering, found not the body of the Lord Jesus.
৩তাঃ প্ৰৱিশ্য প্ৰভো ৰ্দেহমপ্ৰাপ্য
4 And it came to pass, as they were in the greatest perplexity concerning this matter, then behold, two men stood by them in refulgent garments:
৪ৱ্যাকুলা ভৱন্তি এতৰ্হি তেজোমযৱস্ত্ৰান্ৱিতৌ দ্ৱৌ পুৰুষৌ তাসাং সমীপে সমুপস্থিতৌ
5 and when they were exceedingly terrified, and inclined their face to the earth, they said unto them, Why seek ye the living among the dead?
৫তস্মাত্তাঃ শঙ্কাযুক্তা ভূমাৱধোমুখ্যস্যস্থুঃ| তদা তৌ তা ঊচতু ৰ্মৃতানাং মধ্যে জীৱন্তং কুতো মৃগযথ?
6 he is not here; he is risen: remember how he spoke to you, while he was yet in Galilee,
৬সোত্ৰ নাস্তি স উদস্থাৎ|
7 saying, That the Son of man must be delivered up into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.
৭পাপিনাং কৰেষু সমৰ্পিতেন ক্ৰুশে হতেন চ মনুষ্যপুত্ৰেণ তৃতীযদিৱসে শ্মশানাদুত্থাতৱ্যম্ ইতি কথাং স গলীলি তিষ্ঠন্ যুষ্মভ্যং কথিতৱান্ তাং স্মৰত|
8 And they remembered his declarations,
৮তদা তস্য সা কথা তাসাং মনঃসু জাতা|
9 and returning from the sepulchre, told all these things to the eleven, and to the rest.
৯অনন্তৰং শ্মশানাদ্ গৎৱা তা একাদশশিষ্যাদিভ্যঃ সৰ্ৱ্ৱেভ্যস্তাং ৱাৰ্ত্তাং কথযামাসুঃ|
10 Now there were Mary Magdalene, and Joanna, and Mary the mother of James, and the other women who were with them, that told these things to the apostles.
১০মগ্দলীনীমৰিযম্, যোহনা, যাকূবো মাতা মৰিযম্ তদন্যাঃ সঙ্গিন্যো যোষিতশ্চ প্ৰেৰিতেভ্য এতাঃ সৰ্ৱ্ৱা ৱাৰ্ত্তাঃ কথযামাসুঃ
11 And their declarations seemed in their view as a mere fancy, and they gave them no credence.
১১কিন্তু তাসাং কথাম্ অনৰ্থকাখ্যানমাত্ৰং বুদ্ধ্ৱা কোপি ন প্ৰত্যৈৎ|
12 Then Peter rising up, ran off to the sepulchre, and leaning forward saw the linen clothes laid separately, and went away wondering in himself what was become of him.
১২তদা পিতৰ উত্থায শ্মশানান্তিকং দধাৱ, তত্ৰ চ প্ৰহ্ৱো ভূৎৱা পাৰ্শ্ৱৈকস্থাপিতং কেৱলং ৱস্ত্ৰং দদৰ্শ; তস্মাদাশ্চৰ্য্যং মন্যমানো যদঘটত তন্মনসি ৱিচাৰযন্ প্ৰতস্থে|
13 And behold, two of them were going the same day to a village, distant about sixty furlongs from Jerusalem, called Emmaus.
১৩তস্মিন্নেৱ দিনে দ্ৱৌ শিয্যৌ যিৰূশালমশ্চতুষ্ক্ৰোশান্তৰিতম্ ইম্মাযুগ্ৰামং গচ্ছন্তৌ
14 And they were conversing with each other, concerning all those things which had happened.
১৪তাসাং ঘটনানাং কথামকথযতাং
15 And it came to pass, as they were conversing together, and talking the matter over, even Jesus himself drew near, and walked on with them.
১৫তযোৰালাপৱিচাৰযোঃ কালে যীশুৰাগত্য তাভ্যাং সহ জগাম
16 But their eyes were under a restraint, that they might not discover him.
১৬কিন্তু যথা তৌ তং ন পৰিচিনুতস্তদৰ্থং তযো ৰ্দৃষ্টিঃ সংৰুদ্ধা|
17 And he said unto them, What are these discourses that ye interchange among you, as ye are walking, and bear such a face of dejection?
১৭স তৌ পৃষ্টৱান্ যুৱাং ৱিষণ্ণৌ কিং ৱিচাৰযন্তৌ গচ্ছথঃ?
18 Then one of them, named Cleopas, answering said, Art thou the only sojourner at Jerusalem, who hath not known the singular events of those days?
১৮ততস্তযোঃ ক্লিযপানামা প্ৰত্যুৱাচ যিৰূশালমপুৰেঽধুনা যান্যঘটন্ত ৎৱং কেৱলৱিদেশী কিং তদ্ৱৃত্তান্তং ন জানাসি?
19 And he said to them, Of what sort? and they said to him, Those which relate to Jesus the Nazarean, who was a man, a prophet, mighty in word and deed before God and all the people:
১৯স পপ্ৰচ্ছ কা ঘটনাঃ? তদা তৌ ৱক্তুমাৰেভাতে যীশুনামা যো নাসৰতীযো ভৱিষ্যদ্ৱাদী ঈশ্ৱৰস্য মানুষাণাঞ্চ সাক্ষাৎ ৱাক্যে কৰ্ম্মণি চ শক্তিমানাসীৎ
20 and how our chief priests and rulers delivered him up to a sentence of death, and crucified him.
২০তম্ অস্মাকং প্ৰধানযাজকা ৱিচাৰকাশ্চ কেনাপি প্ৰকাৰেণ ক্ৰুশে ৱিদ্ধ্ৱা তস্য প্ৰাণাননাশযন্ তদীযা ঘটনাঃ;
21 But we had entertained hopes that this was the person who should have redeemed Israel: and ah! besides all these things, to-day concludes that third day since these things were done.
২১কিন্তু য ইস্ৰাযেলীযলোকান্ উদ্ধাৰযিষ্যতি স এৱাযম্ ইত্যাশাস্মাভিঃ কৃতা| তদ্যথা তথাস্তু তস্যা ঘটনাযা অদ্য দিনত্ৰযং গতং|
22 And indeed, certain women belonging to us exceedingly amazed us who were very early at the sepulchre;
২২অধিকন্ত্ৱস্মাকং সঙ্গিনীনাং কিযৎস্ত্ৰীণাং মুখেভ্যোঽসম্ভৱৱাক্যমিদং শ্ৰুতং;
23 and not finding his body, came, saying, that they had also seen a vision of angels, who told them that he was alive.
২৩তাঃ প্ৰত্যূষে শ্মশানং গৎৱা তত্ৰ তস্য দেহম্ অপ্ৰাপ্য ৱ্যাঘুট্যেৎৱা প্ৰোক্তৱত্যঃ স্ৱৰ্গীসদূতৌ দৃষ্টাৱস্মাভিস্তৌ চাৱাদিষ্টাং স জীৱিতৱান্|
24 And some of those who were with us went to the sepulchre, and found every thing just as the women had said: but him they did not see.
২৪ততোস্মাকং কৈশ্চিৎ শ্মশানমগম্যত তেঽপি স্ত্ৰীণাং ৱাক্যানুৰূপং দৃষ্টৱন্তঃ কিন্তু তং নাপশ্যন্|
25 And he said unto them, O ye void of understanding, and slow of heart to believe all that the prophets have spoken!
২৫তদা স তাৱুৱাচ, হে অবোধৌ হে ভৱিষ্যদ্ৱাদিভিৰুক্তৱাক্যং প্ৰত্যেতুং ৱিলম্বমানৌ;
26 Ought not the Messiah to suffer these things, and to enter into his glory?
২৬এতৎসৰ্ৱ্ৱদুঃখং ভুক্ত্ৱা স্ৱভূতিপ্ৰাপ্তিঃ কিং খ্ৰীষ্টস্য ন ন্যায্যা?
27 And beginning from Moses and all the prophets, he explained to them in all the scriptures, the things relating to himself.
২৭ততঃ স মূসাগ্ৰন্থমাৰভ্য সৰ্ৱ্ৱভৱিষ্যদ্ৱাদিনাং সৰ্ৱ্ৱশাস্ত্ৰে স্ৱস্মিন্ লিখিতাখ্যানাভিপ্ৰাযং বোধযামাস|
28 And they drew nigh to the village, whither they were going: and he was proceeding on, as if going farther.
২৮অথ গম্যগ্ৰামাভ্যৰ্ণং প্ৰাপ্য তেনাগ্ৰে গমনলক্ষণে দৰ্শিতে
29 And they warmly pressed him, saying, Stay with us: for the evening draws on, and the day declines. And he went in to stay with them.
২৯তৌ সাধযিৎৱাৱদতাং সহাৱাভ্যাং তিষ্ঠ দিনে গতে সতি ৰাত্ৰিৰভূৎ; ততঃ স তাভ্যাং সাৰ্দ্ধং স্থাতুং গৃহং যযৌ|
30 And it came to pass, when he was sitting down at table with them, taking up a loaf, he blessed it, and breaking, distributed it to them.
৩০পশ্চাদ্ভোজনোপৱেশকালে স পূপং গৃহীৎৱা ঈশ্ৱৰগুণান্ জগাদ তঞ্চ ভংক্ত্ৱা তাভ্যাং দদৌ|
31 Then their eyes were opened, and they knew him; and he became invisible to them.
৩১তদা তযো ৰ্দৃষ্টৌ প্ৰসন্নাযাং তং প্ৰত্যভিজ্ঞতুঃ কিন্তু স তযোঃ সাক্ষাদন্তৰ্দধে|
32 And they said to each other, Did not our hearts burn within us, as he talked with us on the road, and as he distinctly opened to us the scriptures?
৩২ততস্তৌ মিথোভিধাতুম্ আৰব্ধৱন্তৌ গমনকালে যদা কথামকথযৎ শাস্ত্ৰাৰ্থঞ্চবোধযৎ তদাৱযো ৰ্বুদ্ধিঃ কিং ন প্ৰাজ্ৱলৎ?
33 And rising up the same hour, they returned to Jerusalem, and found the eleven and those who were with them crowded together,
৩৩তৌ তৎক্ষণাদুত্থায যিৰূশালমপুৰং প্ৰত্যাযযতুঃ, তৎস্থানে শিষ্যাণাম্ একাদশানাং সঙ্গিনাঞ্চ দৰ্শনং জাতং|
34 saying, The Lord is risen assuredly, and hath appeared to Simon.
৩৪তে প্ৰোচুঃ প্ৰভুৰুদতিষ্ঠদ্ ইতি সত্যং শিমোনে দৰ্শনমদাচ্চ|
35 Then these recounted what had passed on the road, and how he was known to them by the breaking of the bread.
৩৫ততঃ পথঃ সৰ্ৱ্ৱঘটনাযাঃ পূপভঞ্জনেন তৎপৰিচযস্য চ সৰ্ৱ্ৱৱৃত্তান্তং তৌ ৱক্তুমাৰেভাতে|
36 While they were relating these things, Jesus himself stood in the midst of them, and saith unto them, Peace be unto you!
৩৬ইত্থং তে পৰস্পৰং ৱদন্তি তৎকালে যীশুঃ স্ৱযং তেষাং মধ্য প্ৰোত্থয যুষ্মাকং কল্যাণং ভূযাদ্ ইত্যুৱাচ,
37 But terrified and affrighted, they thought they saw a spirit.
৩৭কিন্তু ভূতং পশ্যাম ইত্যনুমায তে সমুদ্ৱিৱিজিৰে ত্ৰেষুশ্চ|
38 And he said to them, Why are ye under such agitation of mind? and why do reasonings arise in your hearts?
৩৮স উৱাচ, কুতো দুঃখিতা ভৱথ? যুষ্মাকং মনঃসু সন্দেহ উদেতি চ কুতঃ?
39 look upon my hands and my feet, that it is my very self: handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye see me have.
৩৯এষোহং, মম কৰৌ পশ্যত ৱৰং স্পৃষ্ট্ৱা পশ্যত, মম যাদৃশানি পশ্যথ তাদৃশানি ভূতস্য মাংসাস্থীনি ন সন্তি|
40 And thus speaking, he exposed to them his hands and his feet.
৪০ইত্যুক্ত্ৱা স হস্তপাদান্ দৰ্শযামাস|
41 But when they still could not credit it for joy, and marvelled, he said unto them, Have ye here any thing eatable?
৪১তেঽসম্ভৱং জ্ঞাৎৱা সানন্দা ন প্ৰত্যযন্| ততঃ স তান্ পপ্ৰচ্ছ, অত্ৰ যুষ্মাকং সমীপে খাদ্যং কিঞ্চিদস্তি?
42 Then they gave him a part of a broiled fish, and a piece of honey-comb.
৪২ততস্তে কিযদ্দগ্ধমৎস্যং মধু চ দদুঃ
43 And receiving it, he did eat in their presence.
৪৩স তদাদায তেষাং সাক্ষাদ্ বুভুজে
44 And said unto them, These are the sayings which I spake unto you, when I was yet with you, that all things must be fulfilled, which are written in the law of Moses, and in the prophets, and in the Psalms, concerning me.
৪৪কথযামাস চ মূসাৱ্যৱস্থাযাং ভৱিষ্যদ্ৱাদিনাং গ্ৰন্থেষু গীতপুস্তকে চ মযি যানি সৰ্ৱ্ৱাণি ৱচনানি লিখিতানি তদনুৰূপাণি ঘটিষ্যন্তে যুষ্মাভিঃ সাৰ্দ্ধং স্থিৎৱাহং যদেতদ্ৱাক্যম্ অৱদং তদিদানীং প্ৰত্যক্ষমভূৎ|
45 Then opened he thoroughly their understanding, that they should understand the scriptures,
৪৫অথ তেভ্যঃ শাস্ত্ৰবোধাধিকাৰং দৎৱাৱদৎ,
46 and said to them, That thus it is written, and thus must the Messiah suffer, and rise again from the dead the third day
৪৬খ্ৰীষ্টেনেত্থং মৃতিযাতনা ভোক্তৱ্যা তৃতীযদিনে চ শ্মশানাদুত্থাতৱ্যঞ্চেতি লিপিৰস্তি;
47 and that repentance and remission of sin should be preached in his name unto all nations, beginning from Jerusalem.
৪৭তন্নাম্না যিৰূশালমমাৰভ্য সৰ্ৱ্ৱদেশে মনঃপৰাৱৰ্ত্তনস্য পাপমোচনস্য চ সুসংৱাদঃ প্ৰচাৰযিতৱ্যঃ,
48 And ye are the witnesses of these things.
৪৮এষু সৰ্ৱ্ৱেষু যূযং সাক্ষিণঃ|
49 And, behold, I send unto you the promise of my Father: but sit ye down in the city of Jerusalem, until ye shall be endued with power from on high.
৪৯অপৰঞ্চ পশ্যত পিত্ৰা যৎ প্ৰতিজ্ঞাতং তৎ প্ৰেষযিষ্যামি, অতএৱ যাৱৎকালং যূযং স্ৱৰ্গীযাং শক্তিং ন প্ৰাপ্স্যথ তাৱৎকালং যিৰূশালম্নগৰে তিষ্ঠত|
50 And he led them without the city as far as Bethany, and lifting up his hands he blessed them.
৫০অথ স তান্ বৈথনীযাপৰ্য্যন্তং নীৎৱা হস্তাৱুত্তোল্য আশিষ ৱক্তুমাৰেভে
51 And it came to pass, as he pronounced the benediction upon them, he was parted from them, and taken up into heaven.
৫১আশিষং ৱদন্নেৱ চ তেভ্যঃ পৃথগ্ ভূৎৱা স্ৱৰ্গায নীতোঽভৱৎ|
52 And they, after paying him their adorations, returned to Jerusalem with vast joy:
৫২তদা তে তং ভজমানা মহানন্দেন যিৰূশালমং প্ৰত্যাজগ্মুঃ|
53 and were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
৫৩ততো নিৰন্তৰং মন্দিৰে তিষ্ঠন্ত ঈশ্ৱৰস্য প্ৰশংসাং ধন্যৱাদঞ্চ কৰ্ত্তম্ আৰেভিৰে| ইতি||
