< Luke 21 >

1 AND as he looked up, he saw some casting their gifts into the treasury who were rich.
وقتی عیسی در معبد ایستاده بود و به اطراف نگاه می‌کرد، ثروتمندانی را دید که هدایای خود را در صندوق بِیت‌المال می‌ریختند.
2 And he observed also a certain widow, miserably poor, put in there two mites.
در همان حال بیوه‌زن فقیری نیز آمد و دو سکۀ ناچیز در صندوق انداخت.
3 And he said, Of a truth I tell you that this poor widow hath put in more than all they:
عیسی فرمود: «در واقع این بیوه‌زن فقیر بیشتر از تمام آن ثروتمندان هدیه داده است.
4 for all they have of their superfluity cast into the oblations for God: but she out of her indigence hath cast in all the substance which she possessed.
چون آنها قسمت کوچکی از آنچه را که احتیاج نداشتند دادند، ولی این زن فقیر هر چه داشت داد.»
5 And some of them talking of the temple, how adorned it was with the beautiful stone-work and the dedicated offerings, he said,
در این هنگام بعضی از شاگردان عیسی از سنگهای زیبایی که در بنای خانۀ خدا به کار رفته بود و از هدایای گرانبهایی که مردم وقف کرده بودند، تعریف می‌کردند. اما عیسی به ایشان فرمود:
6 As for these things which ye are gazing upon, the days will come, in which one stone will not be left upon another, that shall not be utterly thrown down.
«روزی فرا می‌رسد که تمام این چیزهایی که می‌بینید، سنگی بر سنگی دیگر باقی نخواهد ماند، بلکه همه زیر و رو خواهد شد.»
7 And they asked him, saying, Master, but when shall these things be? and what is the sign, when these things are ready to come to pass?
ایشان با تعجب گفتند: «استاد، این وقایع در چه زمانی روی خواهد داد؟ نشانۀ نزدیک شدن آنها چیست؟»
8 Then he said, Take heed that ye be not deluded: for many will come in my name, saying, I am he; and the period approaches: go not therefore after them.
عیسی در جواب فرمود: «مواظب باشید کسی شما را گمراه نکند. زیرا بسیاری به نام من آمده، خواهند گفت،”من مسیح هستم“و”زمان موعود فرا رسیده است“. اما باور نکنید.
9 But when ye shall hear of wars and commotions, be not terrified: for these things must first come to pass; but the conclusion is not immediately.
و هنگامی که خبر جنگها و آشوبها را بشنوید، پریشان نشوید زیرا باید اول چنین وقایعی اتفاق بیفتد، اما به این زودی دنیا به آخر نخواهد رسید.»
10 Then saith he unto them, Nation shall rise up against nation, and kingdom against kingdom:
سپس ادامه داد: «قومها و ممالک به هم اعلان جنگ خواهند داد.
11 and great earthquakes shall be in different places, and famines, and pestilences; and in the heaven shall be frightful appearances, and mighty signs.
در جاهای مختلف دنیا، زمین لرزه‌های عظیم، قحطی‌ها و بیماریهای مسری پدید خواهد آمد و در آسمان نیز چیزهای عجیب و هولناک دیده خواهد شد.
12 But before all these things, they will lay hands on you, and persecute you, delivering you up to the synagogues, and to prisons, being brought before kings and rulers for my name’s sake.
«اما قبل از این وقایع، دوره آزار و جفا و شکنجه پیش خواهد آمد. شما را به خاطر نام من، به کنیسه‌ها و زندانها خواهند سپرد، و به حضور پادشاهان و والیان خواهند کشاند.
13 And it shall afford you an opportunity to bear your testimony.
اما این فرصتی خواهد بود تا دربارۀ من شهادت دهید.
14 Therefore rest satisfied in your hearts, not to premeditate what apology to make:
پس پیشاپیش نگران نباشید که چگونه از خود دفاع کنید،
15 for I will give you a mouth and wisdom, which all your adversaries shall be utterly unable to contradict or resist.
زیرا به شما خواهم آموخت که چه بگویید، به طوری که هیچ‌یک از دشمنانتان، یارای پاسخگویی و ایستادگی در مقابل شما را نخواهند داشت!
16 But ye shall be betrayed even by parents, and brethren, and relations, and friends; and some of you they shall put to death.
پدر و مادر و برادران و بستگان و دوستانتان به شما خیانت خواهند کرد و شما را تسلیم دشمن خواهند کرد؛ و برخی از شما کشته خواهید شد؛
17 And ye shall be hated of all men for my name’s sake.
تمام مردم دنیا به خاطر نام من از شما متنفر خواهند شد.
18 Though a hair of your head shall in nowise perish.
اما مویی از سر شما گُم نخواهد شد!
19 In your patience possess ye your souls.
اگر تا به آخر تحمل کنید، جانهای خود را نجات خواهید داد.
20 But when ye see Jerusalem, encircled with armies, then know that the desolation of it approaches.
«اما هرگاه دیدید که اورشلیم به محاصره دشمن درآمده، بدانید که زمان نابودی آن فرا رسیده است.
21 Then let those who are in Judea fly unto the mountains; and let those who are in the midst of her get far away: and they who are in the countries, let them not enter into her.
آنگاه کسانی که در یهودیه هستند، به تپه‌های اطراف فرار کنند و آنانی که در اورشلیم هستند از شهر بیرون بروند و کسانی که در بیرون شهر هستند، به شهر باز نگردند.
22 For these are the days of vengeance, when all things which are written shall be fulfilled.
زیرا آن زمان، هنگام مجازات خواهد بود، روزهایی که تمام هشدارهای انبیا تحقق خواهند یافت.
23 But wo to those who are big with child, and have infants at their breasts, in those days! for there shall be great distress on the earth, and wrath upon this people.
وای به حال زنانی که در آن زمان آبستن باشند یا کودک شیرخوار داشته باشند. زیرا این قوم دچار مصیبت سختی شده، خشم و غضب خدا بر آنان عارض خواهد شد؛
24 And they shall fall by the edge of the sword, and shall be led away captive into all nations: and Jerusalem shall be trodden under foot of the Gentiles, until the times appointed for the Gentiles shall come to their period.
ایشان به دم شمشیر خواهند افتاد و یا اسیر شده، به سرزمینهای بیگانه تبعید خواهند گشت. اورشلیم نیز به دست بیگانگان افتاده، پایمال خواهد شد تا زمانی که دوره تسلط بیگانگان به پایان رسد.
25 And there shall be signs in the sun, and in the moon, and in the stars; and upon the earth distress of nations, with perplexity; the sea and the waves roaring;
«آنگاه در آسمان اتفاقات عجیبی خواهد افتاد و در خورشید و ماه و ستارگان، علائم هولناکی دیده خواهد شد. بر روی زمین، قومها از غرش دریاها و خروش امواج آن، آشفته و پریشان خواهند شد.
26 men terrified to death with fear, and expectation of the calamities coming on the earth: for the powers of heaven shall be shaken.
بسیاری از تصور سرنوشت هولناکی که در انتظار دنیاست، ضعف خواهند کرد؛ زیرا نیروهایی که زمین را نگاه داشته‌اند، به لرزه در خواهند آمد.
27 And then shall they see the Son of man coming in a cloud, with power and great glory.
آنگاه تمام مردم روی زمین پسر انسان را خواهند دید که در ابری، با قدرت و شکوه عظیم می‌آید.
28 And when these things begin to come to pass, then look up, and lift up your heads; for your redemption draweth nigh.
پس وقتی این رویدادها آغاز می‌شوند، بایستید و به بالا نگاه کنید، زیرا نجات شما نزدیک است!»
29 And he spake a parable unto them, Behold the fig-tree, and all the trees,
سپس این مثل را برایشان زد: «درخت انجیر یا سایر درختان را بنگرید.
30 when they now put forth, as soon as ye see it ye know in yourselves that the summer is now near:
وقتی شکوفه می‌کنند، بی‌آنکه کسی به شما بگوید، می‌فهمید تابستان نزدیک است.
31 so ye also, when ye see these things come to pass, know that the kingdom of God is at hand.
همین‌طور نیز وقتی تمام این نشانه‌ها را ببینید، بدانید که به‌زودی ملکوت خدا آغاز خواهد شد.
32 Verily I say unto you, That this generation shall in nowise pass away, until all these things come to pass.
«براستی به شما می‌گویم که تا این چیزها اتفاق نیفتد، این نسل از میان نخواهد رفت.
33 Heaven and earth shall pass away: but my words shall never pass away.
آسمان و زمین از بین خواهند رفت، اما کلام من هرگز زایل نخواهد شد.
34 But take heed to yourselves, lest at any time your hearts should be overloaded with surfeiting and drunkenness, and the anxious cares of life, and that day should come upon you unawares.
«پس مراقب باشید! نگذارید پرخوری، میگساری و غم و غصه‌های زندگی، دلتان را سنگین سازد و آن روز مانند دامی شما را غافلگیر کند.
35 For as a snare shall it come upon all that are settled on the face of the whole earth.
زیرا آن روز بر همۀ مردم جهان خواهد آمد.
36 Watch therefore, praying at every proper opportunity, that ye may be accounted worthy to escape all these things which are ready to come to pass, and to stand before the Son of man.
پس هر لحظه مراقب باشید و همیشه دعا کنید تا از این رویدادهای وحشتناک در امان بوده، در حضور پسر انسان بایستید.»
37 And during the day he continued teaching in the temple; but at night he went out, and lodged in the mountain called the mount of Olives.
به این ترتیب، او هر روز در معبد به تعلیم مردم می‌پرداخت و هنگام عصر نیز از شهر خارج شده، شب را در کوه زیتون به صبح می‌رساند.
38 And all the people came to him early in the morning at the temple, to hear him.
مردم نیز از صبح زود برای شنیدن سخنانش در معبد جمع می‌شدند.

< Luke 21 >