< Luke 11 >

1 AND it came to pass, as he was in a certain place praying, when he had done, one of his disciples said to him, Lord, teach us to pray, even as John also taught his disciples.
روزی عیسی مشغول دعا بود. وقتی دعایش تمام شد، یکی از شاگردانش به او گفت: «خداوندا، همان‌طور که یحیی طرز دعا کردن را به شاگردان خود آموخت، تو نیز آن را به ما بیاموز.»
2 And he said unto them, When ye pray say, Our Father, which art in heaven, hallowed be thy name: thy kingdom come: thy will be done as in heaven so upon earth.
عیسی به ایشان گفت که چنین دعا کنند: «ای پدر، نام تو مقدّس باد. ملکوت تو بیاید.
3 Give us our necessary food, day by day:
نان روزانۀ ما را هر روز به ما عطا فرما.
4 and forgive us our sins, for we also forgive every one who is indebted to us. And bring us not into temptation; but deliver us from the wicked one.
گناهان ما را ببخش، چنانکه ما نیز آنانی را که در حق ما گناه می‌کنند، می‌بخشیم. و نگذار که تسلیم وسوسه شویم.»
5 And he said unto them, Which of you shall have a friend, and he shall go to him at midnight, and say to him, Friend, lend me three loaves;
سپس عیسی تعلیم خود را دربارۀ دعا ادامه داد و فرمود: «فرض کنید دوستی دارید و نیمه‌شب دَرِ خانه‌اش را می‌زنید و می‌گویید:”ای رفیق، سه گِرده نان به من قرض بده،
6 for a friend of mine is come to me off a journey, and I have nothing to set before him.
چون یکی از دوستانم همین الان از سفر نزدم آمده و هیچ خوراکی ندارم که به او بدهم.“
7 And he from within answering, shall say, Give me no farther trouble: my door is already locked, and my children are with me in bed; I am unable to rise and give thee.
او از داخل خانه جواب می‌دهد که با بچه‌هایش در رختخواب خوابیده است و نمی‌تواند برخیزد و به شما نان دهد.
8 I tell you, though even he would not rise and give him because he is his friend; yet because of his importunity, roused up, he will give him as many as he needeth.
«به شما می‌گویم که حتی اگر به خاطر دوستی از جا بلند نشود و به شما نان ندهد، اما اگر به در زدن ادامه دهید، برخواهد خاست و هر چه نیاز دارید، به شما خواهد داد، تا مبادا آبرویش برود.
9 And I say unto you, Ask, and it shall be given you; seek, and ye shall find; knock, and it shall be opened unto you.
«پس به شما می‌گویم، درخواست کنید تا به شما داده شود؛ بجویید تا پیدا کنید؛ بکوبید تا در به روی شما باز شود.
10 For every one who asketh, receiveth; and he that seeketh, findeth; and to him that knocketh it shall be opened.
زیرا هر که درخواست کند، به دست خواهد آورد، و هر که بجوید، پیدا خواهد کرد، و هر که بکوبد، در به رویش باز خواهد شد.
11 For what father of you, if his son ask a loaf, will he give him a stone? or if a fish, will he for a fish give him a serpent?
«کدام یک از شما پدران، اگر فرزندش از او ماهی بخواهد، به او مار می‌دهد؟
12 or if he ask also an egg, will he give him a scorpion?
یا اگر تخم مرغ بخواهد، آیا به او عقرب می‌دهید؟ هرگز!
13 If ye then, evil as ye are, know how to give good gifts to your children; how much more shall your Father, who is in heaven, give his Holy Spirit to those who ask him?
«پس اگر شما، اشخاص گناهکار، می‌دانید که باید چیزهای خوب را به فرزندانتان بدهید، چقدر بیشتر پدر آسمانی شما به کسانی که از او درخواست کنند، روح‌القدس را عطا خواهد کرد.»
14 And he was casting out a devil, and it was dumb. And it came to pass, when the devil was gone out, the dumb person spake, and the people marvelled.
روزی عیسی، روح پلیدی را از شخصی لال بیرون کرد و زبان آن شخص باز شد. کسانی که این ماجرا را دیدند، بسیار تعجب کردند و به هیجان آمدند.
15 But some of them said, He casteth out devils by Beelzebub the prince of the devils.
اما بعضی از آن میان گفتند: «او ارواح پلید را به قدرت شیطان، رئیس ارواح پلید، بیرون می‌راند.»
16 But others, tempting him, sought of him a sign from heaven.
عده‌ای دیگر نیز خواستار آیتی آسمانی شدند، تا اقتدار خود را ثابت کند.
17 But he, knowing their thoughts, said to them, Every kingdom divided against itself is laid waste; and a house against a house, falleth.
عیسی افکار هر یک از ایشان را خواند و فرمود: «هر مملکتی که دچار جنگ داخلی شود، نابودی‌اش حتمی است. و هر خانه‌ای نیز که در آن در اثر دشمنی‌ها تفرقه ایجاد گردد، از هم فرو خواهد پاشید.
18 And if Satan also be divided against himself, how shall his kingdom be established? because ye say, that I cast out devils by Beelzebub.
شما می‌گویید شیطان به من قدرت داده تا ارواح پلید او را بیرون کنم. اما اگر شیطان بر ضد خودش تجزیه شده، با خودش می‌جنگد، در این صورت حکومت او چگونه برقرار خواهد ماند؟
19 But if I by Beelzebub cast out devils, by whom do your sons cast them out? therefore they shall be your judges.
و اگر قدرت من از شیطان است، تکلیف مریدان شما چه خواهد شد، زیرا ایشان نیز ارواح پلید اخراج می‌کنند؟ از این رو، ایشان شما را به خاطر حرفی که زدید، محکوم خواهند ساخت!
20 But if with the finger of God I cast out devils, then, verily the kingdom of God is come unto you.
اما اگر من با قدرت خدا، ارواح پلید را بیرون می‌کنم، پس بدانید که ملکوت خدا به میان شما آمده است.
21 When a strong man, in complete armour, guards his palace, his goods are in peace.
زیرا زمانی که شخصی نیرومند، مانند شیطان، کاملاً مسلح، از کاخ خود محافظت می‌کند، اموالش در امن و امان است،
22 But when a stronger person than he coming, vanquisheth him, he takes away his suit of armour in which he confided, and distributes the spoils.
تا زمانی که شخصی نیرومندتر حمله کند و بر او چیره شود، و اسلحۀ او را بگیرد و اموالش را غارت کند.
23 He that is not with me is against me; and he that gathereth not with me, scattereth abroad.
«هر که با من نباشد، بر ضد من است، و هر که با من کار نکند، در واقع علیه من کار می‌کند.
24 When the unclean spirit goeth out of a man, he passes through places destitute of water, seeking repose; and not finding it, saith, I will go back to my habitation from whence I came out:
«وقتی یک روح پلید، کسی را ترک می‌کند، به صحراهای بی‌آب می‌رود تا جایی برای استراحت بیابد. اما چون جای مناسبی نمی‌یابد، می‌گوید:”به شخصی که از او درآمدم، باز می‌گردم.“
25 and coming, he findeth it swept and furnished.
پس باز می‌گردد و می‌بیند که خانۀ قبلی‌اش جاروشده و مرتب است.
26 Then goeth he, and taketh seven other spirits, more wicked than himself; and they entering in, take up their abode there: and the last state of that man is worse than the first.
سپس هفت روح دیگر پیدا می‌کند که از خودش هم پلید‌تر هستند، و وارد آن شخص شده، در آنجا زندگی می‌کنند. به این ترتیب، وضع آن شخص بدتر از قبل می‌شود.»
27 And it came to pass as he was speaking these words, a certain woman from among the multitude lift up her voice, and said unto him, Blessed is the womb that bare thee, and the breasts which thou hast sucked.
این سخنان هنوز بر زبان عیسی بود که زنی از میان جمعیت با صدای بلند گفت: «خوشا به حال آن مادری که تو را به دنیا آورد و شیر داد!»
28 But he said, Yea rather, blessed are they who hear the word of God and observe it.
عیسی در جواب فرمود: «اما خوشبخت‌تر کسی است که کلام خدا را می‌شنود و به آن عمل می‌کند!»
29 Then the multitudes thronging around him, he began to say, This is a wicked generation: it seeketh a sign, and no sign shall be given it, but the sign of Jonah the prophet.
هنگامی که شمار جمعیت فزونی می‌یافت، عیسی فرمود: «مردم این نسل چقدر شریرند! همواره از من می‌خواهند آیتی به ایشان نشان دهم. اما تنها آیتی که به ایشان می‌دهم، آیت یونس است.
30 For as Jonas was a sign to the Ninevites, so shall the Son of man also be to this generation.
آنچه برای او اتفاق افتاد، نشانه‌ای بود برای مردم نینوا که او را خدا فرستاده است. همچنین آنچه برای پسر انسان اتفاق می‌افتد، آیتی خواهد بود برای این نسل که مرا خدا فرستاده است.
31 The queen of the south shall rise up in the judgment against the men of this generation, and shall condemn them: for she came from the ends of the earth to hear the wisdom of Solomon, and, behold, a greater than Solomon is here.
در روز داوری، ملکهٔ سبا برخواهد خاست و مردم این دوره و زمانه را محکوم خواهد ساخت، زیرا او با زحمت فراوان، راهی دراز را پیمود تا بتواند سخنان حکیمانۀ سلیمان را بشنود. اما شخصی برتر از سلیمان در اینجاست، اما چه کم هستند کسانی که به او گوش می‌دهند.
32 The men of Nineveh shall rise up in judgment against this generation, and shall condemn it, for they repented on the preaching of Jonah, and, behold, a greater than Jonah is here.
در روز داوری، مردم نینوا بر ضد این نسل به پا خاسته، آن را محکوم خواهند ساخت، زیرا ایشان با شنیدن موعظهٔ یونس توبه کردند. و اکنون کسی بزرگتر از یونس در اینجا هست، اما حاضر نیستید توبه کنید.
33 But no man lighting a lamp putteth it in a concealed place, or under a bushel, but on a stand, that they who are coming in, may see the light.
«هیچ‌کس چراغ را روشن نمی‌کند تا پنهانش سازد، بلکه آن را بر چراغدان می‌گذارد تا هر که داخل می‌شود نورش را ببیند.
34 The lamp of the body is the eye: when therefore thine eye is clear, thy whole body will be luminous, but if it be vitiated, thy whole body will be darkened.
چشم تو چراغی است که روشنایی بدنت را تأمین می‌کند. اگر چشمت سالم باشد، تمام وجودت نیز سرشار از روشنایی خواهد بود. اما اگر چشمت ناسالم باشد، وجودت مملو از تاریکی خواهد بود.
35 Let it be thy aim then, that the light which is in thee do not become darkness.
پس هوشیار باشید، مبادا به جای نور، تاریکی بر وجودتان حکمفرما باشد!
36 If then thy whole body be illuminated, not having any dark part, it will be wholly luminous, as a lamp by its brightness diffuseth light.
اگر باطن شما نورانی بوده، هیچ نقطۀ تاریکی در آن نباشد، آنگاه سراسر وجودتان درخشان خواهد بود، گویی چراغی پُرنور بر شما می‌تابد.»
37 Now as he was speaking, a certain Pharisee invited him to dine with him; and going in with him, he sat down.
وقتی عیسی سخنان خود را به پایان رسانید، یکی از فریسی‌ها، او را برای صرف غذا دعوت کرد. عیسی به خانۀ او رفت و بر سر سفره نشست.
38 But the Pharisee seeing it, marvelled, that he had not washed before dinner.
اما آن فریسی وقتی دید که عیسی دستهایش را پیش از خوردن نشست، تعجب کرد!
39 Then said the Lord unto him, Now ye Pharisees make the outside of the cup and of the dish clean, but your inward parts are full of extortion and wickedness.
خداوند به او فرمود: «شما فریسیان بیرون کاسه و بشقاب را آنقدر تمیز می‌کنید تا بدرخشد، ولی درون شما از کثافت طمع و خباثت پر است.
40 Ye senseless men! did not he who made that which is without, make also that which is within?
ای نادانان، آیا همان خدایی که ظاهر را آفرید، باطن را نیز نیافرید؟
41 But give what is within them for alms; and, lo! all will be pure unto you.
پس با کمک به فقیران، باطن خود را پاک سازید، و آنگاه همه چیز برایتان پاک خواهد بود.
42 But wo to you, Pharisees, because ye tithe mint, and rue, and every herb, and pass by judgment and the love of God. These ought ye to have done, and not to have omitted the other.
«وای بر شما ای فریسیان! شما حتی ده‌یک محصول نعناع و سُداب و هرگونه سبزی دیگر را هدیه می‌دهید، اما عدالت را نادیده می‌گیرید و از محبت به خدا غافل هستید. شما باید ده‌یک را بدهید، ولی عدالت و محبت را نیز فراموش نکنید.
43 Wo unto you, Pharisees, for ye love the first seats in the synagogues, and salutations in the places of public concourse.
«وای بر شما ای فریسی‌ها، زیرا دوست دارید که در کنیسه‌ها در بهترین جا بنشینید و هنگام عبور از کوچه و بازار مردم به شما تعظیم کنند.
44 Wo unto you, scribes and Pharisees, hypocrites! for ye are as graves concealed, which men, while walking over them, see not.
چه عذاب هولناکی در انتظار شماست! شما مانند قبرهایی هستید که در صحرا میان علفها پنهان‌اند، مردم از کنارتان رد می‌شوند بی‌آنکه بدانند چقدر فاسد هستید.»
45 Then one of the doctors of the law addressing him, said, Master, thus speaking, thou reproachest us also.
یکی از علمای دین که در آنجا ایستاده بود، به عیسی گفت: «استاد، با این سخنانت به ما نیز توهین کردی!»
46 And he said, Wo also to you, teachers of the law! for ye load men with burdens hardly bearable, and ye yourselves touch not the burdens with one of your fingers.
عیسی فرمود: «و شما ای علمای دین، وای بر شما، زیرا تکالیف دینی بسیار سنگینی بر دوش مردم می‌گذارید، اما هرگز حاضر نیستید حتی انگشتی برای کمک به ایشان تکان دهید.
47 Wo unto you! for ye build the sepulchres of the prophets, and your fathers killed them.
وای بر شما، زیرا شما برای انبیایی که به دست اجدادتان کشته شدند، مقبره می‌سازید.
48 Ye do indeed bear witness to, and with pleasure concur in your fathers’ deeds; for they truly killed them, and ye build their sepulchres.
بنابراین، شهادت می‌دهید که کار نیاکانتان مورد تأیید شماست. انبیا را ایشان کشتند، و مقبره‌هایشان را شما بنا می‌کنید.
49 Therefore also the wisdom of God hath said, I will send them prophets and apostles, and some of them they shall kill, and shall persecute:
«از همین روست که خدا با حکمتی که دارد درباره شما فرموده است: پیامبران و رسولان نزد شما خواهم فرستاد، اما شما برخی را کشته، و برخی دیگر را آزار خواهید رساند.
50 that the blood of all the prophets, which hath been shed since the foundation of the world, may be required of this generation:
پس خون همۀ انبیا که از ابتدای پیدایش جهان تا به حال ریخته شده است، بر گردن این نسل خواهد بود،
51 from the blood of Abel to the blood of Zachariah, who was slain between the altar and the temple: verily I tell you, It shall be required of this generation.
از خون هابیل گرفته تا خون زکریا که در معبد، میان مذبح و جایگاه مقدّس، کشته شد. بله، این نسل برای همۀ اینها حساب پس خواهند داد.
52 Wo unto you, teachers of the law! for ye have taken away the key of knowledge; ye yourselves enter not in, and those who were entering ye have hindered.
وای بر شما ای علمای دین، چون کلید معرفت را از دسترس مردم خارج ساخته‌اید. نه خودتان وارد ملکوت می‌شوید، و نه می‌گذارید دیگران وارد شوند.»
53 And as he was saying these things unto them, the scribes and Pharisees began to urge him vehemently, and to extort answers from him respecting many things;
وقتی عیسی از آن محفل بیرون آمد، فریسی‌ها و علمای دین که از سخنان او بسیار خشمگین شده بودند، او را به سختی مورد انتقاد قرار داده، کوشیدند با سؤالات خود او را در تنگنا قرار دهند.
54 laying snares for him, and seeking to catch hold of something from his mouth, that they might accuse him.
ایشان از آن پس در صدد برآمدند که با استفاده از سخنان خودش او را به دام بیندازند و گرفتارش سازند.

< Luke 11 >