James 1
1 JAMES, a servant of God and of the Lord Jesus Christ, to the twelve tribes which are dispersed, greeting.
Jakobo, servisto de Dio kaj de la Sinjoro Jesuo Kristo, al la dek du triboj, kiuj estas dispelitaj: Saluton!
2 My brethren, count it all joy when ye fall into various trials;
Rigardu ĉion kiel ĝojigan, miaj fratoj, kiam vi falas en diversajn tentojn,
3 knowing that the proof of your faith produceth patience.
sciante, ke la provado de via fido faras paciencon.
4 But let patience have its work perfected, that ye may be perfect and complete, deficient in nothing.
Kaj la pacienco havu sian perfektan faradon, por ke vi estu perfektaj kaj kompletaj, ne havante mankon.
5 But if any man of you be deficient in wisdom, let him ask it of God, who giveth to all men liberally, and upbraideth not and it shall be given him.
Sed se al iu el vi mankas saĝeco, li petu Dion, kiu donacas al ĉiuj malavare kaj ne riproĉas, kaj ĝi estos al li donata.
6 But let him ask in faith, harbouring no doubt: for he who is doubtful is like a wave of the sea, driven by the wind, and in constant agitation.
Sed li petu en fido, neniel dubante; ĉar la dubanto similas ondon de la maro, ventopelatan kaj skuatan.
7 For let not that man think that he shall receive any thing from the Lord.
Ĉar tiu homo ne pensu, ke li ricevos ion de la Sinjoro —
8 A double-minded man is unsteady in all his ways.
duoblanima homo, ŝanceliĝa en ĉiuj siaj vojoj.
9 Let the brother low in station rejoice in his elevation:
Sed la malaltranga frato ĝoju pri sia alteco;
10 but the rich, in his abasement: for as the flower of grass he shall pass away.
kaj la riĉulo pri sia humiliĝo; ĉar kiel floro de herbo li forpasos.
11 For the sun arose with fervour, and burnt up the grass, and the flower of it fell off, and the beauty of its appearance was lost: just so the rich man in his course of life shall wither away.
Ĉar la suno leviĝas kun la brulvento kaj sekigas la herbon, kaj ĝia floro falas, kaj la gracio de ĝia formo pereas; tiel ankaŭ la riĉulo velkos en siaj vojoj.
12 Blessed is the man who patiently supports temptation: for when he is proved, he shall receive the crown of life, which the Lord hath promised to those who love him.
Feliĉa estas la homo, kiu elportas tenton; ĉar kiam li estos elprovita, li ricevos la kronon de vivo, kiun la Sinjoro promesis al tiuj, kiuj lin amas.
13 Let no man under temptation say, I am tempted of God: for God is incapable of temptation from evils, and he tempteth no man:
Neniu diru, kiam li estas tentata: Mi estas tentata de Dio; ĉar Dio ne estas tentebla de malbono, kaj Li mem tentas neniun;
14 but every person is tempted, when by his own peculiar passion he is born away, and ensnared.
sed ĉiu estas tentata, kiam li estas fortirata de sia dezirado, kaj delogata.
15 Then passion impregnated, bringeth forth sin, and sin reaching its consummation, bringeth forth death.
Tiam la dezirado, gravediĝinte, naskas pekon; kaj la peko, maturiĝinte, naskas morton.
16 Be not deceived, my beloved brethren.
Ne trompiĝu, miaj amataj fratoj.
17 Every good gift, and every perfect gift, is from above, descending from the father of illuminations, with whom there is no variableness, nor shadow of change.
Ĉiu bona donaĵo kaj ĉiu perfekta donaco estas de supre, malsuprenvenante de la Patro de lumoj, ĉe kiu ne povas ekzisti ŝanĝo, nek ombro de sinturnado.
18 Of his own choice he produced us by the word of truth, that we might be a sort of first fruit of his creatures.―
Laŭ Sia propra volo Li naskis nin per la vorto de la vero, por ke ni estu kvazaŭ unuaaĵo de Liaj kreitaĵoj.
19 Wherefore, my beloved brethren, let every man be swift to hear, slow to speak, slow to wrath.
Tion vi scias, miaj amataj fratoj. Sed ĉiu rapidu aŭdi, malrapidu paroli, malrapidu koleri;
20 For the wrath of man worketh not the righteousness of God.
ĉar la kolero de homo ne efektivigas la justecon de Dio.
21 Wherefore laying aside all vicious pollution, and the abundance of iniquity, receive with meekness the ingrafted word, which hath power to save your souls.
Tial, formetinte ĉian malpurecon kaj superfluon de malico, akceptu kun humileco la enplantitan vorton, kiu povas savi viajn animojn.
22 But be ye doers of the word, and not hearers only, deceiving yourselves by false reasoning.
Sed estu plenumantoj de la vorto, kaj ne nur aŭskultantoj, trompantaj vin mem.
23 For if any man be a hearer of the word, and not a doer, he is like a man that looks at his natural face in a glass;
Ĉar se iu estas aŭskultanto de la vorto, kaj ne plenumanto, li similas iun, kiu rigardas sian naturan vizaĝon en spegulo;
24 for he beheld himself, and went away, and immediately forgot what sort of person he was.
ĉar li sin rigardas kaj foriras, kaj tuj forgesas, kia li estis.
25 But he that looketh into the perfect law of liberty, and perseveres, this man not being a forgetful hearer, but a doer of the work, he shall be blessed in his practice.
Sed tiu, kiu fikse rigardas en la perfektan leĝon, la leĝon de libereco, kaj tiel restas, ne estante aŭskultanto, kiu forgesas, sed plenumanto, kiu energias, tiu estos benata en sia faro.
26 If any man thinks he is a religious character among you, and bridleth not his tongue, but deceiveth his own heart, this man’s religion is vain.
Se iu ŝajnas al si religia, ne bridante sian langon, sed trompante sian koron, ties religio estas vanta.
27 Pure religion and undefiled with God even the Father is this, To pay diligent attention to the orphans and widows in their affliction, and to preserve himself spotless from the world.
Religio pura kaj senmakula antaŭ nia Dio kaj Patro estas jena: viziti orfojn kaj vidvinojn en ilia mizero, kaj sin gardi sen malpuriĝo de la mondo.
