Galatians 2
1 FOURTEEN years afterwards I again went up to Jerusalem with Barnabas, taking Titus also along with us.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਚਤੁਰ੍ਦਸ਼ਸੁ ਵਤ੍ਸਰੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼੍ਵਹੰ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਸਹ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਨਗਰੰ ਪੁਨਰਗੱਛੰ, ਤਦਾਨੋਂ ਤੀਤਮਪਿ ਸ੍ਵਸਙ੍ਗਿਨਮ੍ ਅਕਰਵੰ|
2 And I went up then by revelation, and laid before them that gospel which I preach among the Heathen, but in private conference with those who were of the first importance, that haply I might not run, nor had run in vain.
ਤਤ੍ਕਾਲੇ(ਅ)ਹਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਦਰ੍ਸ਼ਨਾਦ੍ ਯਾਤ੍ਰਾਮ੍ ਅਕਰਵੰ ਮਯਾ ਯਃ ਪਰਿਸ਼੍ਰਮੋ(ਅ)ਕਾਰਿ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਵਾ ਸ ਯੰਨਿਸ਼਼੍ਫਲੋ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਮਯਾ ਘੋਸ਼਼੍ਯਮਾਣਃ ਸੁਸੰਵਾਦਸ੍ਤਤ੍ਰਤ੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਮਾਨ੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਨਰੇਭ੍ਯੋ ਮਯਾ ਨ੍ਯਵੇਦ੍ਯਤ|
3 And even Titus, who was with me, though a Greek, was not compelled to be circumcised:
ਤਤੋ ਮਮ ਸਹਚਰਸ੍ਤੀਤੋ ਯਦ੍ਯਪਿ ਯੂਨਾਨੀਯ ਆਸੀਤ੍ ਤਥਾਪਿ ਤਸ੍ਯ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੋ(ਅ)ਪ੍ਯਾਵਸ਼੍ਯਕੋ ਨ ਬਭੂਵ|
4 but this I did because of false brethren artfully introduced, who came to pry into our liberty which we hold in Christ Jesus, that they might bring us into bondage:
ਯਤਸ਼੍ਛਲੇਨਾਗਤਾ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਦਾਸਾਨ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਇੱਛਵਃ ਕਤਿਪਯਾ ਭਾਕ੍ਤਭ੍ਰਾਤਰਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਯੀਸ਼ੁਨਾਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਦੱਤੰ ਸ੍ਵਾਤਨ੍ਤ੍ਰ੍ਯਮ੍ ਅਨੁਸਨ੍ਧਾਤੁੰ ਚਾਰਾ ਇਵ ਸਮਾਜੰ ਪ੍ਰਾਵਿਸ਼ਨ੍|
5 to whom not even for an hour have we yielded subjection, that the truth of the gospel might abide with you.
ਅਤਃ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸੁਸੰਵਾਦੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਧਿਕਾਰੋ ਯਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਵਯੰ ਦਣ੍ਡੈਕਮਪਿ ਯਾਵਦ੍ ਆਜ੍ਞਾਗ੍ਰਹਣੇਨ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਸ਼੍ਯਾ ਨਾਭਵਾਮ|
6 But from those who appeared men of the greatest importance, (what sort of men soever they were it maketh no difference to me: God accepteth not a man’s person; ) for these important personages in conference added nothing to me;
ਪਰਨ੍ਤੁ ਯੇ ਲੋਕਾ ਮਾਨ੍ਯਾਸ੍ਤੇ ਯੇ ਕੇਚਿਦ੍ ਭਵੇਯੁਸ੍ਤਾਨਹੰ ਨ ਗਣਯਾਮਿ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਮਾਨਵਸ੍ਯ ਪਕ੍ਸ਼਼ਪਾਤੰ ਨ ਕਰੋਤਿ, ਯੇ ਚ ਮਾਨ੍ਯਾਸ੍ਤੇ ਮਾਂ ਕਿਮਪਿ ਨਵੀਨੰ ਨਾਜ੍ਞਾਪਯਨ੍|
7 but contrariwise when they saw that I was entrusted with the gospel to the uncircumcision, as Peter was to the circumcision:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਛਿੰਨਤ੍ਵਚਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸੁਸੰਵਾਦਪ੍ਰਚਾਰਣਸ੍ਯ ਭਾਰਃ ਪਿਤਰਿ ਯਥਾ ਸਮਰ੍ਪਿਤਸ੍ਤਥੈਵਾੱਛਿੰਨਤ੍ਵਚਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸੁਸੰਵਾਦਪ੍ਰਚਾਰਣਸ੍ਯ ਭਾਰੋ ਮਯਿ ਸਮਰ੍ਪਿਤ ਇਤਿ ਤੈ ਰ੍ਬੁਬੁਧੇ|
8 (for he that wrought powerfully by Peter in his apostolic mission to the circumcision, wrought mightily also by me among the Gentiles.)
ਯਤਸ਼੍ਛਿੰਨਤ੍ਵਚਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤਤ੍ਵਕਰ੍ੰਮਣੇ ਯਸ੍ਯ ਯਾ ਸ਼ਕ੍ਤਿਃ ਪਿਤਰਮਾਸ਼੍ਰਿਤਵਤੀ ਤਸ੍ਯੈਵ ਸਾ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਰ੍ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤਸ੍ਮੈ ਕਰ੍ੰਮਣੇ ਮਾਮਪ੍ਯਾਸ਼੍ਰਿਤਵਤੀ|
9 And when they knew the grace which was bestowed on me, James and Cephas and John, who appeared to be the pillars of the church, gave unto me and Barnabas the right hand of fellowship, that we should go unto the Gentiles, and they to the circumcision:
ਅਤੋ ਮਹ੍ਯੰ ਦੱਤਮ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਯ ਸ੍ਤਮ੍ਭਾ ਇਵ ਗਣਿਤਾ ਯੇ ਯਾਕੂਬ੍ ਕੈਫਾ ਯੋਹਨ੍ ਚੈਤੇ ਸਹਾਯਤਾਸੂਚਕੰ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਹਸ੍ਤਗ੍ਰਹੰਣ ਵਿਧਾਯ ਮਾਂ ਬਰ੍ਣੱਬਾਞ੍ਚ ਜਗਦੁਃ, ਯੁਵਾਂ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗੱਛਤੰ ਵਯੰ ਛਿੰਨਤ੍ਵਚਾ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗੱਛਾਮਃ,
10 only desiring that we would remember the poor―the very thing which I have also been diligent to perform.
ਕੇਵਲੰ ਦਰਿਦ੍ਰਾ ਯੁਵਾਭ੍ਯਾਂ ਸ੍ਮਰਣੀਯਾ ਇਤਿ| ਅਤਸ੍ਤਦੇਵ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਹੰ ਯਤੇ ਸ੍ਮ|
11 But when Peter came to Antioch I withstood him to his face, because he was blameable.
ਅਪਰਮ੍ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰੰ ਪਿਤਰ ਆਗਤੇ(ਅ)ਹੰ ਤਸ੍ਯ ਦੋਸ਼਼ਿਤ੍ਵਾਤ੍ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਤਮ੍ ਅਭਰ੍ਤ੍ਸਯੰ|
12 For before certain persons came from James, he did eat with the Gentiles, but when they were come, he withdrew, and separated himself, fearing those of the circumcision.
ਯਤਃ ਸ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਅਨ੍ਯਜਾਤੀਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਹਾਰਮਕਰੋਤ੍ ਤਤਃ ਪਰੰ ਯਾਕੂਬਃ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਕਤਿਪਯਜਨੇਸ਼਼੍ਵਾਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਛਿੰਨਤ੍ਵਙ੍ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਭਯੇਨ ਨਿਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਥਗ੍ ਅਭਵਤ੍|
13 And the other Jews were guilty of the same dissimulation with him, so that even Barnabas was carried away by their hypocrisy.
ਤਤੋ(ਅ)ਪਰੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯਿਹੂਦਿਨੋ(ਅ)ਪਿ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕਪਟਾਚਾਰਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਅਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਾਪਟ੍ਯੇਨ ਵਿਪਥਗਾਮ੍ਯਭਵਤ੍|
14 But when I saw that they walked not directly according to the truth of the gospel, I said to Peter before them all, If thou, being a Jew, livest as the Gentiles, and not as do the Jews, why compellest thou the Gentiles to judaize?
ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁʼਤਸੁਸੰਵਾਦਰੂਪੇ ਸਰਲਪਥੇ ਨ ਚਰਨ੍ਤੀਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਹੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪਿਤਰਮ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਯਿਹੂਦੀ ਸਨ੍ ਯਦਿ ਯਿਹੂਦਿਮਤੰ ਵਿਹਾਯ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯ ਇਵਾਚਰਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯਿਹੂਦਿਮਤਾਚਰਣਾਯ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨ੍ ਕੁਤਃ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਯਸਿ?
15 We who are Jews by descent, and not sinners sprung from Gentiles,
ਆਵਾਂ ਜਨ੍ਮਨਾ ਯਿਹੂਦਿਨੌ ਭਵਾਵੋ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯੌ ਪਾਪਿਨੌ ਨ ਭਵਾਵਃ
16 knowing that a man is not justified by the works of the law, but by the faith of Jesus Christ, even we have believed in Jesus Christ, that we might be justified by faith in Christ, and not by works of the law; because by the works of the law shall no flesh be justified.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਨੇਨ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਃ ਸਪੁਣ੍ਯੋ ਨ ਭਵਤਿ ਕੇਵਲੰ ਯੀਸ਼ੌ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਤੇਨੈਵ ਸਪੁਣ੍ਯੋ ਭਵਤੀਤਿ ਬੁੱਧ੍ਵਾਵਾਮਪਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਨੰ ਵਿਨਾ ਕੇਵਲੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਪੁਣ੍ਯਪ੍ਰਾਪ੍ਤਯੇ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਯੀਸ਼ੌ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਿਵ ਯਤੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਨੇਨ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਮਾਨਵਃ ਪੁਣ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
17 For if seeking to be justified by Christ, we also ourselves should be found sinners, is Christ then a minister of sin? God forbid.
ਪਰਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਪੁਣ੍ਯਪ੍ਰਾਪ੍ਤਯੇ ਯਤਮਾਨਾਵਪ੍ਯਾਵਾਂ ਯਦਿ ਪਾਪਿਨੌ ਭਵਾਵਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯੰ? ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਪਾਪਸ੍ਯ ਪਰਿਚਾਰਕ ਇਤਿ? ਤੰਨ ਭਵਤੁ|
18 For if I build up again the very same things which I have pulled down, I stamp myself a transgressor.
ਮਯਾ ਯਦ੍ ਭਗ੍ਨੰ ਤਦ੍ ਯਦਿ ਮਯਾ ਪੁਨਰ੍ਨਿਰ੍ੰਮੀਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਮਯੈਵਾਤ੍ਮਦੋਸ਼਼ਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤੇ|
19 For I through the law am dead to the law, that I should live unto God.
ਅਹੰ ਯਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਜੀਵਾਮਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯੈ ਅਮ੍ਰਿਯੇ|
20 I am crucified with Christ, yet I live; though no more I, but Christ liveth in me: and my present life in the flesh, is a life by faith in the Son of God, who hath loved me, and delivered up himself for me.
ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਹਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ ਤਥਾਪਿ ਜੀਵਾਮਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਜੀਵਾਮੀਤਿ ਨਹਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਏਵ ਮਦਨ੍ਤ ਰ੍ਜੀਵਤਿ| ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸਸ਼ਰੀਰੇਣ ਮਯਾ ਯੱਜੀਵਿਤੰ ਧਾਰ੍ੱਯਤੇ ਤਤ੍ ਮਮ ਦਯਾਕਾਰਿਣਿ ਮਦਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵੀਯਪ੍ਰਾਣਤ੍ਯਾਗਿਨਿ ਚੇਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਤਾ ਮਯਾ ਧਾਰ੍ੱਯਤੇ|
21 I do not set at nought the grace of God; for if righteousness came by the law, truly Christ hath died in vain.
ਅਹਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੰ ਨਾਵਜਾਨਾਮਿ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਯਦਿ ਪੁਣ੍ਯੰ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਨਿਰਰ੍ਥਕਮਮ੍ਰਿਯਤ|
