Galatians 2
1 FOURTEEN years afterwards I again went up to Jerusalem with Barnabas, taking Titus also along with us.
અનન્તરં ચતુર્દશસુ વત્સરેષુ ગતેષ્વહં બર્ણબ્બા સહ યિરૂશાલમનગરં પુનરગચ્છં, તદાનોં તીતમપિ સ્વસઙ્ગિનમ્ અકરવં|
2 And I went up then by revelation, and laid before them that gospel which I preach among the Heathen, but in private conference with those who were of the first importance, that haply I might not run, nor had run in vain.
તત્કાલેઽહમ્ ઈશ્વરદર્શનાદ્ યાત્રામ્ અકરવં મયા યઃ પરિશ્રમોઽકારિ કારિષ્યતે વા સ યન્નિષ્ફલો ન ભવેત્ તદર્થં ભિન્નજાતીયાનાં મધ્યે મયા ઘોષ્યમાણઃ સુસંવાદસ્તત્રત્યેભ્યો લોકેભ્યો વિશેષતો માન્યેભ્યો નરેભ્યો મયા ન્યવેદ્યત|
3 And even Titus, who was with me, though a Greek, was not compelled to be circumcised:
તતો મમ સહચરસ્તીતો યદ્યપિ યૂનાનીય આસીત્ તથાપિ તસ્ય ત્વક્છેદોઽપ્યાવશ્યકો ન બભૂવ|
4 but this I did because of false brethren artfully introduced, who came to pry into our liberty which we hold in Christ Jesus, that they might bring us into bondage:
યતશ્છલેનાગતા અસ્માન્ દાસાન્ કર્ત્તુમ્ ઇચ્છવઃ કતિપયા ભાક્તભ્રાતરઃ ખ્રીષ્ટેન યીશુનાસ્મભ્યં દત્તં સ્વાતન્ત્ર્યમ્ અનુસન્ધાતું ચારા ઇવ સમાજં પ્રાવિશન્|
5 to whom not even for an hour have we yielded subjection, that the truth of the gospel might abide with you.
અતઃ પ્રકૃતે સુસંવાદે યુષ્માકમ્ અધિકારો યત્ તિષ્ઠેત્ તદર્થં વયં દણ્ડૈકમપિ યાવદ્ આજ્ઞાગ્રહણેન તેષાં વશ્યા નાભવામ|
6 But from those who appeared men of the greatest importance, (what sort of men soever they were it maketh no difference to me: God accepteth not a man’s person; ) for these important personages in conference added nothing to me;
પરન્તુ યે લોકા માન્યાસ્તે યે કેચિદ્ ભવેયુસ્તાનહં ન ગણયામિ યત ઈશ્વરઃ કસ્યાપિ માનવસ્ય પક્ષપાતં ન કરોતિ, યે ચ માન્યાસ્તે માં કિમપિ નવીનં નાજ્ઞાપયન્|
7 but contrariwise when they saw that I was entrusted with the gospel to the uncircumcision, as Peter was to the circumcision:
કિન્તુ છિન્નત્વચાં મધ્યે સુસંવાદપ્રચારણસ્ય ભારઃ પિતરિ યથા સમર્પિતસ્તથૈવાચ્છિન્નત્વચાં મધ્યે સુસંવાદપ્રચારણસ્ય ભારો મયિ સમર્પિત ઇતિ તૈ ર્બુબુધે|
8 (for he that wrought powerfully by Peter in his apostolic mission to the circumcision, wrought mightily also by me among the Gentiles.)
યતશ્છિન્નત્વચાં મધ્યે પ્રેરિતત્વકર્મ્મણે યસ્ય યા શક્તિઃ પિતરમાશ્રિતવતી તસ્યૈવ સા શક્તિ ર્ભિન્નજાતીયાનાં મધ્યે તસ્મૈ કર્મ્મણે મામપ્યાશ્રિતવતી|
9 And when they knew the grace which was bestowed on me, James and Cephas and John, who appeared to be the pillars of the church, gave unto me and Barnabas the right hand of fellowship, that we should go unto the Gentiles, and they to the circumcision:
અતો મહ્યં દત્તમ્ અનુગ્રહં પ્રતિજ્ઞાય સ્તમ્ભા ઇવ ગણિતા યે યાકૂબ્ કૈફા યોહન્ ચૈતે સહાયતાસૂચકં દક્ષિણહસ્તગ્રહંણ વિધાય માં બર્ણબ્બાઞ્ચ જગદુઃ, યુવાં ભિન્નજાતીયાનાં સન્નિધિં ગચ્છતં વયં છિન્નત્વચા સન્નિધિં ગચ્છામઃ,
10 only desiring that we would remember the poor―the very thing which I have also been diligent to perform.
કેવલં દરિદ્રા યુવાભ્યાં સ્મરણીયા ઇતિ| અતસ્તદેવ કર્ત્તુમ્ અહં યતે સ્મ|
11 But when Peter came to Antioch I withstood him to his face, because he was blameable.
અપરમ્ આન્તિયખિયાનગરં પિતર આગતેઽહં તસ્ય દોષિત્વાત્ સમક્ષં તમ્ અભર્ત્સયં|
12 For before certain persons came from James, he did eat with the Gentiles, but when they were come, he withdrew, and separated himself, fearing those of the circumcision.
યતઃ સ પૂર્વ્વમ્ અન્યજાતીયૈઃ સાર્દ્ધમ્ આહારમકરોત્ તતઃ પરં યાકૂબઃ સમીપાત્ કતિપયજનેષ્વાગતેષુ સ છિન્નત્વઙ્મનુષ્યેભ્યો ભયેન નિવૃત્ય પૃથગ્ અભવત્|
13 And the other Jews were guilty of the same dissimulation with him, so that even Barnabas was carried away by their hypocrisy.
તતોઽપરે સર્વ્વે યિહૂદિનોઽપિ તેન સાર્દ્ધં કપટાચારમ્ અકુર્વ્વન્ બર્ણબ્બા અપિ તેષાં કાપટ્યેન વિપથગામ્યભવત્|
14 But when I saw that they walked not directly according to the truth of the gospel, I said to Peter before them all, If thou, being a Jew, livest as the Gentiles, and not as do the Jews, why compellest thou the Gentiles to judaize?
તતસ્તે પ્રકૃતસુસંવાદરૂપે સરલપથે ન ચરન્તીતિ દૃષ્ટ્વાહં સર્વ્વેષાં સાક્ષાત્ પિતરમ્ ઉક્તવાન્ ત્વં યિહૂદી સન્ યદિ યિહૂદિમતં વિહાય ભિન્નજાતીય ઇવાચરસિ તર્હિ યિહૂદિમતાચરણાય ભિન્નજાતીયાન્ કુતઃ પ્રવર્ત્તયસિ?
15 We who are Jews by descent, and not sinners sprung from Gentiles,
આવાં જન્મના યિહૂદિનૌ ભવાવો ભિન્નજાતીયૌ પાપિનૌ ન ભવાવઃ
16 knowing that a man is not justified by the works of the law, but by the faith of Jesus Christ, even we have believed in Jesus Christ, that we might be justified by faith in Christ, and not by works of the law; because by the works of the law shall no flesh be justified.
કિન્તુ વ્યવસ્થાપાલનેન મનુષ્યઃ સપુણ્યો ન ભવતિ કેવલં યીશૌ ખ્રીષ્ટે યો વિશ્વાસસ્તેનૈવ સપુણ્યો ભવતીતિ બુદ્ધ્વાવામપિ વ્યવસ્થાપાલનં વિના કેવલં ખ્રીષ્ટે વિશ્વાસેન પુણ્યપ્રાપ્તયે ખ્રીષ્ટે યીશૌ વ્યશ્વસિવ યતો વ્યવસ્થાપાલનેન કોઽપિ માનવઃ પુણ્યં પ્રાપ્તું ન શક્નોતિ|
17 For if seeking to be justified by Christ, we also ourselves should be found sinners, is Christ then a minister of sin? God forbid.
પરન્તુ યીશુના પુણ્યપ્રાપ્તયે યતમાનાવપ્યાવાં યદિ પાપિનૌ ભવાવસ્તર્હિ કિં વક્તવ્યં? ખ્રીષ્ટઃ પાપસ્ય પરિચારક ઇતિ? તન્ન ભવતુ|
18 For if I build up again the very same things which I have pulled down, I stamp myself a transgressor.
મયા યદ્ ભગ્નં તદ્ યદિ મયા પુનર્નિર્મ્મીયતે તર્હિ મયૈવાત્મદોષઃ પ્રકાશ્યતે|
19 For I through the law am dead to the law, that I should live unto God.
અહં યદ્ ઈશ્વરાય જીવામિ તદર્થં વ્યવસ્થયા વ્યવસ્થાયૈ અમ્રિયે|
20 I am crucified with Christ, yet I live; though no more I, but Christ liveth in me: and my present life in the flesh, is a life by faith in the Son of God, who hath loved me, and delivered up himself for me.
ખ્રીષ્ટેન સાર્દ્ધં ક્રુશે હતોઽસ્મિ તથાપિ જીવામિ કિન્ત્વહં જીવામીતિ નહિ ખ્રીષ્ટ એવ મદન્ત ર્જીવતિ| સામ્પ્રતં સશરીરેણ મયા યજ્જીવિતં ધાર્ય્યતે તત્ મમ દયાકારિણિ મદર્થં સ્વીયપ્રાણત્યાગિનિ ચેશ્વરપુત્રે વિશ્વસતા મયા ધાર્ય્યતે|
21 I do not set at nought the grace of God; for if righteousness came by the law, truly Christ hath died in vain.
અહમીશ્વરસ્યાનુગ્રહં નાવજાનામિ યસ્માદ્ વ્યવસ્થયા યદિ પુણ્યં ભવતિ તર્હિ ખ્રીષ્ટો નિરર્થકમમ્રિયત|
