< Ephesians 5 >

1 BE ye therefore imitators of God, as beloved children;
همان‌گونه که یک کودک عزیز از رفتار پدرش تقلید می‌کند، شما نیز در هر امری از خدا سرمشق بگیرید.
2 and walk in love as Christ also hath loved us, and given himself for us, an oblation and sacrifice to God, for an odour of a sweet smell.
نسبت به دیگران، پر از محبت باشید. در این زمینه مسیح الگوی شما باشد، که آنقدر ما را دوست داشت که خود را مانند برهٔ قربانی، به خدا تقدیم کرد تا گناهانمان را پاک سازد. خدا نیز از این قربانی خشنود شد، زیرا محبت مسیح نسبت به ما، در نظر خدا همچون عطر خوشبو بود.
3 But fornication and all impurity, or insatiable desire, let it not be mentioned among you, as becometh saints;
هوشیار باشید که گناهانی نظیر طمع، بی‌عفتی و شهوترانی در میان شما وجود نداشته باشد. چنین گناهان در بین قوم خدا جای ندارد.
4 or obscenity, or foolish talk, or loose witticisms; things which become not a Christian, but rather thanksgiving.
گفتار زشت، سخنان زشت و شوخی‌های خلاف ادب، شایستهٔ شما نیست. به جای اینها، با یکدیگر دربارهٔ نیکویی‌های خدا گفتگو کنید و شکرگزار باشید.
5 For this ye know, that no whoremonger, or impure person, or avaricious, who is an idolater, hath an inheritance in the kingdom of Christ and of God.
این حقیقت چون روز روشن است که ملکوت خدا و مسیح، جای اشخاص بی‌عفت، ناپاک و طمعکار نیست، زیرا شخص طمعکار عملاً بت‌پرست است، چون امور این دنیا را پرستش می‌کند.
6 Let no man deceive you with vain words: for because of these things, the wrath of God cometh on the children of disobedience.
ممکن است بعضی‌ها بکوشند برای این گونه گناهان بهانه‌هایی بتراشند. اما شما گول این اشخاص را نخورید، زیرا کسانی که مرتکب چنین گناهانی می‌شوند، زیر خشم و غضب خدا هستند.
7 Be not ye therefore partakers with them.
با این قبیل افراد، نشست و برخاست هم نکنید!
8 For ye were formerly darkness, but now are ye light in the Lord: walk as children of light;
درست است که زمانی قلب شما نیز سیاه و پر از ظلمت بود؛ اما حالا پر از نور خداوند است. پس همچون فرزندان نور رفتار کنید.
9 (for the fruit of the Spirit is in all goodness and righteousness and truth; )
اگر چنین نوری در وجود شماست، باید اعمالتان نیک، درست و راست باشد.
10 proving what is acceptable to the Lord.
بکوشید تا دریابید چه چیزهایی خداوند را خشنود می‌سازد.
11 And have no society with the unfruitful works of darkness, but rather rebuke them.
در کارهای پوچ شرارت و تاریکی شرکت نکنید، بلکه بگذارید نور شما بر آنها بتابد تا زشتی آنها بر همگان آشکار شود.
12 For it is scandalous but to mention the things done of them in secret.
زیرا کارهای زشتی که خدانشناسان در تاریکی انجام می‌دهند، حتی ذکرشان هم شرم‌آور است.
13 But all things which are rebukeable are made manifest by the light; for it is the light, by which every thing is made manifest.
اما هر چیزی که در معرض نور قرار گیرد، ماهیت واقعی‌اش آشکار و قابل دیدن می‌گردد،
14 Wherefore he saith, “Awake thou that sleepest, and arise from the dead, and Christ shall give thee light.”
و هر چیزی که نور بر آن بتابد، خود نیز تبدیل به نور می‌گردد. از این رو است که گفته شده: «ای تو که خوابیده‌ای، بیدار شو و از میان مردگان برخیز، و نور مسیح بر تو خواهد درخشید.»
15 Take heed, then, that ye walk circumspectly, not as fools, but as wise,
پس مراقب باشید چگونه زندگی می‌کنید، نه مانند بی‌خردان، بلکه مانند دانایان و خردمندان،
16 redeeming the time, because the days are evil.
و از هر فرصتی برای انجام نیکویی نهایت بهره را ببرید، زیرا در روزهای بدی زندگی می‌کنیم.
17 Therefore be not unwise, but intelligent concerning what is the will of the Lord.
بدون تأمل دست به کاری نزنید، بلکه سعی کنید خواست و ارادهٔ خدا را دریابید و مطابق آن زندگی کنید.
18 And be not drunk with wine, in which there is sottishness, but be filled with the Spirit;
از مستی بپرهیزید زیرا مستی انسان را به راههای زشت می‌کشاند. در عوض از روح خدا پر شوید.
19 speaking one to another in psalms and hymns, and spiritual canticles, singing and making melody in the heart to the Lord;
با مزامیر، سرودها و نغمه‌های روحانی با یکدیگر گفتگو کنید، و در دل خود برای خداوند آهنگ بسازید و بسرایید،
20 giving thanks always for all things in the name of our Lord Jesus Christ, to God even the Father;
و همواره برای همه چیز، خدای پدر را به نام خداوند ما عیسی مسیح شکر کنید.
21 being subject one to another in the fear of God.
به احترام مسیح، مطیع یکدیگر باشید.
22 Wives, be in subjection to your own husbands, as to the Lord.
ای زنان، از شوهران خود اطاعت کنید، همان‌گونه که از مسیح اطاعت می‌نمایید.
23 For the husband is the head of the wife, as also Christ is the head of the church; and is himself the saviour of the body.
زیرا شوهر سرپرست زن است، همان‌طور که مسیح سرپرست کلیساست. به همین علّت بود که او جانش را فدا کرد و نجا‌ت‌دهندۀ کلیسا گردید.
24 As then the church is subject to Christ, so also let the wives be to their own husbands in every thing.
پس شما ای زنان، باید در هر امری با کمال میل از شوهر خود اطاعت کنید، درست همان‌گونه که کلیسا مطیع مسیح است.
25 Husbands, love your own wives, as Christ also loved the church, and gave himself for it;
و اما شما ای شوهران، همسران خود را محبت نمایید، همان‌طور که مسیح کلیسای خود را محبت کرد و جانش را فدای آن نمود،
26 that he might sanctify it, purifying it in the laver of water by the word,
تا آن را از طریق شستشو با آب به‌واسطۀ کلام خدا، مقدّس و پاک سازد،
27 that he might present it to himself a glorious church, not having blemish, nor wrinkle, nor any such things; but that it may be holy and unblameable.
و به این ترتیب بتواند کلیسایی شکوهمند و پاک برای خود مهیا سازد که هیچ لکه و چروک یا نقصی نداشته باشد، بلکه مقدّس و بی‌عیب باشد.
28 So ought husbands to love their own wives as their own bodies. He that loveth his own wife loveth himself.
شوهران نیز باید به همین شکل همسر خود را مانند بدن خودشان محبت کنند. کسی که زن خود را محبت می‌کند، در واقع خود را محبت می‌نماید.
29 For no man ever hated his own flesh; but nourisheth and cherisheth it, even as the Lord the church:
هیچ‌کس به بدن خود لطمه نمی‌زند، بلکه با عشق و علاقه از آن مراقبت می‌کند، همان‌گونه که مسیح از بدن خود یعنی کلیسا مراقبت به عمل می‌آورد،
30 for we are the members of his body, of his flesh, and of his bones.
زیرا ما اندامها و اعضای بدن او هستیم.
31 For this reason shall a man forsake his father and mother, and shall cleave unto his wife, and the two shall be as one flesh.
همان‌طور که در کتب مقدّس آمده: «به همین دلیل، مردْ از پدر و مادر خود جدا می‌شود و به زن خود می‌پیوندد، و آن دو یک تن می‌شوند.»
32 This mystery is great: but I am speaking with regard to Christ, and with regard to the church.
این رازی است بس عمیق، اما بیانگر این است که چگونه مسیح و کلیسا یک هستند.
33 Nevertheless let every one of you individually see that each love his own wife even as himself; but the wife that she stand in awe of the husband.
بنابراین تکرار می‌کنم: شوهر باید همسر خود را مانند وجود خود دوست بدارد، و زن نیز باید با اطاعت از شوهر خود، او را احترام نماید.

< Ephesians 5 >