Acts 6
1 NOW in those days, when the disciples were multiplied, there arose a murmuring of the Grecian proselytes against the Hebrews, because their widows were overlooked in the daily distribution.
Дэ кадэла дивэ, кала ачиля бут сиклярнэн, эллинистуря холявэнас пэ катутнэн евреен. Вонэ дэдумэнас, со кодэла обджян лэнгэрэн джювлен, савэндэ муле рома, кала роздэн кожно диво хамо.
2 Then the twelve assembling the multitude of the disciples, said, It is not fit that we should leave the word of God, to make distribution to the tables.
Тунчи Дэшудуй акхардэ всавэрэн сиклярнэн тай пхэндэ: — Амэнди нащи тэ ачявэ бути важ лав Дэвлэхкоро, соб тэ лашарэ скаминда.
3 Therefore, brethren, do ye look out for seven men from among yourselves, the best approved, full of the Holy Ghost and wisdom, whom we may appoint to superintend this business.
Колэсти, пхралалэ, вытидэн пэстар эфта манушэн, савэндэ лачи патив и савэ пхэрдиле Фаноґа тай годяґа, и амэ даґа лэнди тэ терэн кадыя бути.
4 But we will devote ourselves constantly to prayer, and to the ministry of the word.
Еджинэ амэ аваґа тэ мангэпэ и тэ лиджя бути лавэґа.
5 And this saying was very agreeable to all the multitude: and they elected Stephen, a man full of faith and of the Holy Ghost, and Philip, and Prochorus, and Nicanor, and Timon, and Parmenas, and Nicholas a proselyte a man of Antioch:
Со вонэ пхэндэ, всавэрэнди чялиля, тай вытидэне Стефано, манушэ, дэ кастэ сля патявимо тай Свэнто Фано, Филиппо, Прохоро, Никаноро, Тимоно, Пармено тай Николае форостар Антиохия, саво прылиля иудеенгоро сикляримо.
6 whom they presented before the apostles: and having prayed, they laid their hands upon them.
Лэн тховдэ англа апостолонэн, и кодэла поманглепэ пала лэн и возтховдэ пэ лэн васта.
7 And the word of God increased: and the number of the disciples in Jerusalem was multiplied greatly; and a vast body of the priests were obedient to the faith.
Лав Дэвлэхкоро розджяласпэ, и дэ Ерусалимо ачиля фартэ бут сиклярнэн, и бут рашая прылиле кадэва патявимо.
8 Now Stephen, full of faith and of power, wrought great miracles and signs among the people.
Стефано, мануш, дэ кастэ сле Дэвлэхкэрэ лачимо тай зор, терэлас машкар манушэн барэ дывуря тай допхэнимо.
9 Then rose up certain men of the synagogue of the freed-men, and of the Cyrenians, and of the Alexandrians, and of those from Cilicia and Asia, disputing with Stephen.
Лэґа ачиле тэ розлэпэ койсавэ мануша, ко пхирэнас дэ синагога отмуклэн пэ воля. Пордэ кади ж пхирэнас киренеянуря, александриянуря, тай кодэла, ко джювдэ дэ Киликия тай дэ Цыкни Азия.
10 And they could not resist the wisdom and the spirit with which he spoke.
Нэ Стефано дэдумэлас годяґа и зораґа Фаностар, тай вонэ кадэлэґа нисо на ґалёнас тэ терэ.
11 Then they suborned men to say, We heard him speak blasphemous things against Moses, and against God.
Тунчи вонэ поддэдумане койсавэн манушэн тэ пхэнэ: «Амэ шундэ, сар Стефано дэдумэл начячюнэ лава пала Моисее и пала Дэвлэ».
12 And they stirred up the people, and the elders, and the scribes, and coming upon him, they seized him together, and dragged him to the sanhedrim;
Вонэ подваздэне манушэн, пхурэдэрэн и сиклимарен пав Упхэнима. Тунчи схутилдэ Стефано и андэ дэ Синедрионо.
13 and they set up false witnesses, saying, This man doth not cease speaking blasphemous words against this holy place, and the law:
Тай подтховдэ хохавнэн допхэнимарен, савэ пхэндэ: — Кадэва мануш всавири вряма пхэнэл налаче лава пала свэнто храмо и Упхэнимо.
14 for we have heard him affirm, that Jesus the Nazarean, even he, will destroy this place, and change the accustomed ordinances which Moses delivered to us.
Амэ шундэ, сар вов дэдуманя, со Исусо Назаретостар розмарэла кадэва храмо и парувэла сикляримо, саво пэрэдэня амэнди Моисеи.
15 And fixing their eyes upon him, all who sat in the sanhedrim, beheld his face as the face of an angel.
Всавэрэ кодэла, ко бэшле дэ Синедрионо, чувэнас сама пэ Стефано и дыкхле, со лэхкоро муй исин сар муй ангелостэ.
