Acts 28
1 AND being safe landed, we then understood that the island was called Melita.
En als zij ontkomen waren, toen verstonden zij, dat het eiland Melite heette.
2 And the rude people treated us with singular humanity; for, lighting a fire, they received us all, because of the violent rain, and because of the cold.
En de barbaren bewezen ons geen gemene vriendelijkheid; want een groot vuur ontstoken hebbende, namen zij ons allen in, om den regen, die overkwam, en om de koude.
3 But as Paul was gathering up a faggot of sticks, and laying them on the fire, there came a viper out of the heat, and fastened on his hand.
En als Paulus een hoop rijzen bijeengeraapt en op het vuur gelegd had, kwam er een adder uit door de hitte, en vatte zijn hand.
4 Now when the rude people saw the venomous animal hanging from his hand, they said one to another, Surely this man is a murderer, whom though preserved from the sea, righteous vengeance suffereth not to live.
En als de barbaren het beest zagen aan zijn hand hangen, zeiden zij tot elkander: Deze mens is gewisselijk een doodslager, welken de wraak niet laat leven, daar hij uit de zee ontkomen is.
5 But he then shaking off the venomous animal into the fire, suffered no manner of inconvenience.
Maar hij schudde het beest af in het vuur, en leed niets kwaads.
6 Now they expected that a violent inflammation would ensue, or that he would have fallen suddenly dead: but when, after waiting a considerable time, they saw no inconvenience arise to him, they changed their opinion, and said that he was a divinity.
En zij verwachtten, dat hij zou opzwellen, of terstond dood nedervallen. Maar als zij lang gewacht hadden, en zagen, dat geen ongemak hem overkwam, werden zij veranderd, en zeiden, dat hij een god was.
7 Now in the vicinity of that place was the estate of the principal person on the island, named Publius, who received us into his house, and lodged us with great humanity three days.
En hier, omtrent dezelfde plaats, had de voornaamste van het eiland, met name Publius, zijn landhoeven, die ons ontving, en drie dagen vriendelijk herbergde.
8 And it so happened that the father of Publius was then confined to his bed with an attack of fever and dysentery: unto whom Paul went in, and after praying, laid his hands upon him, and healed him.
En het geschiedde, dat de vader van Publius, met koortsen en den roden loop bevangen zijnde, te bed lag; tot denwelken Paulus inging, en als hij gebeden had, legde hij de handen op hem, en maakte hem gezond.
9 This then being the case, all the rest also who had diseases in the island came to him, and were healed.
Als dit dan geschied was, kwamen ook tot hem de anderen, die krankheden hadden in het eiland, en werden genezen.
10 Then they honoured us with many tokens of respect; and when we were about to sail, laid in for us every necessary store.
Die ons ook eerden met veel eer, en als wij vertrekken zouden, bestelden zij ons hetgeen van node was.
11 And after three months stay we sailed in a ship which had wintered in the island, from Alexandria, whose sign was Castor and Pollux:
En na drie maanden voeren wij af in een schip van Alexandrie, dat in het eiland overwinterd had, hebbende tot een teken, Kastor en Pollux.
12 and proceeding on our voyage to Syracuse, we tarried there three days:
En als wij te Syrakuse aangekomen waren, bleven wij aldaar drie dagen;
13 from whence we came round, and arrived opposite to Rhegium; and after one day the south wind arising, we came in two more to Puteoli:
Van waar wij omvoeren, en kwamen aan te Regium; en alzo, na een dag, de wind zuid werd, kwamen wij den tweeden dag te Puteoli;
14 where finding brethren, we were solicited by them to tarry seven days; and so we went for Rome.
Alwaar wij broeders vonden, en werden gebeden, zeven dagen bij hen te blijven; en alzo gingen wij naar Rome.
15 And the brethren from thence, when they heard of our motions, came out to meet us as far as Appii Forum and the Three Taverns: whom when Paul saw, he gave thanks to God, and felt fresh courage.
En vandaar kwamen de broeders, van onze zaken gehoord hebbende, ons tegemoet tot Appiusmarkt, en de drie tabernen; welke Paulus ziende, dankte hij God en greep moed.
16 And when we were come to Rome, the centurion delivered the prisoners to the captain of the guard; but he permitted Paul to have an apartment by himself, with a soldier only who guarded him.
En toen wij te Rome gekomen waren, gaf de hoofdman de gevangenen over aan den overste des legers; maar aan Paulus werd toegelaten op zichzelven te wonen met den krijgsknecht, die hem bewaarde.
17 Now it came to pass that after three days Paul called together the principal persons of the Jews. And when they were assembled, he said unto them, Men and brethren, though I have done nothing contrary to the people and the customs of our ancestors, yet have I been delivered up a prisoner into the hands of the Romans.
En het geschiedde na drie dagen dat Paulus samenriep degenen, die de voornaamsten der Joden waren. En als zij samengekomen waren, zeide hij tot hen: Mannen broeders, ik, die niets gedaan heb tegen het volk of de vaderlijke gewoonten, ben gebonden uit Jeruzalem overgeleverd in de handen der Romeinen;
18 Who, after a full examination, would have discharged me, because there was not the least cause found in me for death.
Dewelken, mij onderzocht hebbende, wilden mij loslaten, omdat geen schuld des doods in mij was.
19 But when the Jews opposed it, I was constrained to appeal unto Caesar; not that I have any accusation to bring against my countrymen.
Maar als de Joden zulks tegenspraken, werd ik genoodzaakt mij op den keizer te beroepen; doch niet, alsof ik iets had, mijn volk te beschuldigen.
20 For this cause therefore have I invited you hither, to see and to converse with you; for on account of the hope of Israel am I bound with this chain.
Om deze oorzaak dan heb ik u bij mij geroepen, om u te zien en aan te spreken; want vanwege de hope Israels ben ik met deze keten omvangen.
21 Then they said to him, We have neither received letters concerning thee from Judea, nor hath any one of the brethren who is arrived reported or spoken any thing evil of thee.
Maar zij zeiden tot hem: Wij hebben noch brieven u aangaande van Judea ontvangen; noch iemand van de broeders, hier gekomen zijnde, heeft van u iets kwaads geboodschapt of gesproken.
22 But we think it highly proper to hear from thee what thy sentiments are; for indeed as to this sect, it is well known to us that everywhere it meets with opposition.
Maar wij begeren wel van u te horen, wat gij gevoelt; want wat deze sekte aangaat, ons is bekend, dat zij overal tegengesproken wordt.
23 Then having fixed a day with him, still more of them came to him at his lodging, to whom bearing his testimony, he set forth the kingdom of God, and persuaded them of the things relating to Jesus, both out of the law of Moses and the prophets, from morning until evening:
En als zij hem een dag gesteld hadden, kwamen er velen in zijn woonplaats; denwelken hij het Koninkrijk Gods uitlegde, en betuigde, en poogde hen te bewegen tot het geloof in Jezus, beide uit de wet van Mozes en de profeten, van des morgens vroeg tot den avond toe.
24 and some were convinced by the things which were spoken, but others continued in their unbelief.
En sommigen geloofden wel, hetgeen gezegd werd, maar sommigen geloofden niet.
25 So being divided in sentiment among themselves, they broke up, Paul adding one word, That well had the Holy Ghost spoken by Isaiah the prophet unto our fathers,
En tegen elkander oneens zijnde, scheidden zij; als Paulus dit ene woord gezegd had, namelijk: Wel heeft de Heilige Geest gesproken door Jesaja, den profeet, tot onze vaderen,
26 saying, Go to this people, and say, “In hearing ye shall hear, and shall not understand; and seeing ye shall see, yet in nowise perceive.
Zeggende: Ga heen tot dit volk, en zeg: Met het gehoor zult gij horen, en geenszins verstaan; en ziende zult gij zien, en geenszins bemerken.
27 For the heart of this people is waxed gross, and with their ears they are thick of hearing, and their eyes have they shut; lest at any time they should see with their eyes, and hear with their ears, and understand with their hearts, and become converts, and I should heal them.”
Want het hart dezes volks is dik geworden, en met de oren hebben zij zwaarlijk gehoord, en hun ogen hebben zij toegedaan; opdat zij niet te eniger tijd met de ogen zouden zien, en met de oren horen, en met het hart verstaan, en zij zich bekeren, en Ik hen geneze.
28 Be it known therefore unto you, that to the Gentiles is the salvation of God sent, and they will hear.
Het zij u dan bekend, dat de zaligheid Gods den heidenen gezonden is, en dezelve zullen horen.
29 And when he had thus spoken, the Jews went away, and had much disputing among themselves.
En als hij dit gezegd had, gingen de Joden weg, veel twisting hebbenden onder elkander.
30 But Paul abode two whole years in his own hired apartment, and received all who came to him,
En Paulus bleef twee gehele jaren in zijn eigen gehuurde woning; en ontving allen, die tot hem kwamen;
31 preaching the kingdom of God, and teaching the things which concern the Lord Jesus Christ with all freedom of discourse, and without the least interruption.
Predikende het Koninkrijk Gods, en lerende van den Heere Jezus Christus met alle vrijmoedigheid, onverhinderd.
