2 Corinthians 12
1 IT is not expedient doubtless for me to boast. I will yet come to visions and revelations of the Lord.
આત્મશ્લાઘા મમાનુપયુક્તા કિન્ત્વહં પ્રભો ર્દર્શનાદેશાનામ્ આખ્યાનં કથયિતું પ્રવર્ત્તે|
2 I knew a man in Christ above fourteen years ago, (whether in the body I know not, or whether out of the body I know not: God knoweth; ) such a one was caught up unto the third heavens.
ઇતશ્ચતુર્દશવત્સરેભ્યઃ પૂર્વ્વં મયા પરિચિત એકો જનસ્તૃતીયં સ્વર્ગમનીયત, સ સશરીરેણ નિઃશરીરેણ વા તત્ સ્થાનમનીયત તદહં ન જાનામિ કિન્ત્વીશ્વરો જાનાતિ|
3 And I knew such a man, (whether in the body or out of the body I know not: God knoweth, )
સ માનવઃ સ્વર્ગં નીતઃ સન્ અકથ્યાનિ મર્ત્ત્યવાગતીતાનિ ચ વાક્યાનિ શ્રુતવાન્|
4 that he was caught up into paradise, and heard ineffable words, which it is not permitted to man to speak.
કિન્તુ તદાનીં સ સશરીરો નિઃશરીરો વાસીત્ તન્મયા ન જ્ઞાયતે તદ્ ઈશ્વરેણૈવ જ્ઞાયતે|
5 Of such a one will I boast; but in myself will I not boast, save in my infirmities.
તમધ્યહં શ્લાઘિષ્યે મામધિ નાન્યેન કેનચિદ્ વિષયેણ શ્લાઘિષ્યે કેવલં સ્વદૌર્બ્બલ્યેન શ્લાઘિષ્યે|
6 For though I should be disposed to boast, I shall not be a fool; for I shall speak truth: but I desist, lest any man think of me above what he seeth me to be, or what he heareth of me.
યદ્યહમ્ આત્મશ્લાઘાં કર્ત્તુમ્ ઇચ્છેયં તથાપિ નિર્બ્બોધ ઇવ ન ભવિષ્યામિ યતઃ સત્યમેવ કથયિષ્યામિ, કિન્તુ લોકા માં યાદૃશં પશ્યન્તિ મમ વાક્યં શ્રુત્વા વા યાદૃશં માં મન્યતે તસ્માત્ શ્રેષ્ઠં માં યન્ન ગણયન્તિ તદર્થમહં તતો વિરંસ્યામિ|
7 And that I might not be lifted up above measure by the transcendent greatness of the revelations, there was given me a thorn in the flesh, the angel Satan, to buffet me, that I might not be lifted up above measure.
અપરમ્ ઉત્કૃષ્ટદર્શનપ્રાપ્તિતો યદહમ્ આત્માભિમાની ન ભવામિ તદર્થં શરીરવેધકમ્ એકં શૂલં મહ્યમ્ અદાયિ તત્ મદીયાત્માભિમાનનિવારણાર્થં મમ તાડયિતા શયતાનો દૂતઃ|
8 For this thrice I besought the Lord, that he might depart from me.
મત્તસ્તસ્ય પ્રસ્થાનં યાચિતુમહં ત્રિસ્તમધિ પ્રભુમુદ્દિશ્ય પ્રાર્થનાં કૃતવાન્|
9 And he said unto me, My grace is sufficient for thee; for my strength is made perfect in weakness. Most gladly therefore will I rather glory in my infirmities, that the power of Christ may fix its residence in me.
તતઃ સ મામુક્તવાન્ મમાનુગ્રહસ્તવ સર્વ્વસાધકઃ, યતો દૌર્બ્બલ્યાત્ મમ શક્તિઃ પૂર્ણતાં ગચ્છતીતિ| અતઃ ખ્રીષ્ટસ્ય શક્તિ ર્યન્મામ્ આશ્રયતિ તદર્થં સ્વદૌર્બ્બલ્યેન મમ શ્લાઘનં સુખદં|
10 Therefore I take pleasure in infirmities, in reproaches, in necessities, in persecutions, in distresses, for Christ’s sake; for when I am weak, then am I strong.
તસ્માત્ ખ્રીષ્ટહેતો ર્દૌર્બ્બલ્યનિન્દાદરિદ્રતાવિપક્ષતાકષ્ટાદિષુ સન્તુષ્યામ્યહં| યદાહં દુર્બ્બલોઽસ્મિ તદૈવ સબલો ભવામિ|
11 Have I become a fool in boasting? ye have compelled me; for I ought to have been commended of you: for in nothing have I been inferior to the very chief apostles, though I be nothing.
એતેનાત્મશ્લાઘનેનાહં નિર્બ્બોધ ઇવાભવં કિન્તુ યૂયં તસ્ય કારણં યતો મમ પ્રશંસા યુષ્માભિરેવ કર્ત્તવ્યાસીત્| યદ્યપ્યમ્ અગણ્યો ભવેયં તથાપિ મુખ્યતમેભ્યઃ પ્રેરિતેભ્યઃ કેનાપિ પ્રકારેણ નાહં ન્યૂનોઽસ્મિ|
12 The signs indeed of an apostle have been wrought among you in all patience, in miracles, and wonders, and mighty deeds.
સર્વ્વથાદ્ભુતક્રિયાશક્તિલક્ષણૈઃ પ્રેરિતસ્ય ચિહ્નાનિ યુષ્માકં મધ્યે સધૈર્ય્યં મયા પ્રકાશિતાનિ|
13 For what is there wherein ye have been inferior to the other churches, except that I have not been burdensome to you? Forgive me this wrong.
મમ પાલનાર્થં યૂયં મયા ભારાક્રાન્તા નાભવતૈતદ્ એકં ન્યૂનત્વં વિનાપરાભ્યઃ સમિતિભ્યો યુષ્માકં કિં ન્યૂનત્વં જાતં? અનેન મમ દોષં ક્ષમધ્વં|
14 Lo! I hold myself ready the third time to come unto you, and I will not burden you; for I seek not yours but you: for the children ought not to lay up treasure for their parents, but the parents for the children.
પશ્યત તૃતીયવારં યુષ્મત્સમીપં ગન્તુમુદ્યતોઽસ્મિ તત્રાપ્યહં યુષ્માન્ ભારાક્રાન્તાન્ ન કરિષ્યામિ| યુષ્માકં સમ્પત્તિમહં ન મૃગયે કિન્તુ યુષ્માનેવ, યતઃ પિત્રોઃ કૃતે સન્તાનાનાં ધનસઞ્ચયોઽનુપયુક્તઃ કિન્તુ સન્તાનાનાં કૃતે પિત્રો ર્ધનસઞ્ચય ઉપયુક્તઃ|
15 And I will most cheerfully spend and be spent for your souls, though the more abundantly I love you, the less I am loved.
અપરઞ્ચ યુષ્માસુ બહુ પ્રીયમાણોઽપ્યહં યદિ યુષ્મત્તોઽલ્પં પ્રમ લભે તથાપિ યુષ્માકં પ્રાણરક્ષાર્થં સાનન્દં બહુ વ્યયં સર્વ્વવ્યયઞ્ચ કરિષ્યામિ|
16 But admit it, I was not burdensome to you: but being crafty, I caught you with guile.
યૂયં મયા કિઞ્ચિદપિ ન ભારાક્રાન્તા ઇતિ સત્યં, કિન્ત્વહં ધૂર્ત્તઃ સન્ છલેન યુષ્માન્ વઞ્ચિતવાન્ એતત્ કિં કેનચિદ્ વક્તવ્યં?
17 Did I make a gain of you by any one individual whom I sent unto you?
યુષ્મત્સમીપં મયા યે લોકાઃ પ્રહિતાસ્તેષામેકેન કિં મમ કોઽપ્યર્થલાભો જાતઃ?
18 I entreated Titus to go to you, and with him I sent a brother. Did Titus make any advantage of you? walked we not in the same spirit? walked we not in the same steps?
અહં તીતં વિનીય તેન સાર્દ્ધં ભ્રાતરમેકં પ્રેષિતવાન્ યુષ્મત્તસ્તીતેન કિમ્ અર્થો લબ્ધઃ? એકસ્મિન્ ભાવ એકસ્ય પદચિહ્નેષુ ચાવાં કિં ન ચરિતવન્તૌ?
19 Think ye that we are again making an apology to you? In the sight of God speak we in Christ: but all things, beloved, for your edification.
યુષ્માકં સમીપે વયં પુન ર્દોષક્ષાલનકથાં કથયામ ઇતિ કિં બુધ્યધ્વે? હે પ્રિયતમાઃ, યુષ્માકં નિષ્ઠાર્થં વયમીશ્વરસ્ય સમક્ષં ખ્રીષ્ટેન સર્વ્વાણ્યેતાનિ કથયામઃ|
20 For I am afraid that when I come I shall not find you such as I wish, and that I shall be found of you such as ye would not: lest haply there be contentions, jealousies, animosities, quarrels, backbitings, whisperings, swellings, tumults:
અહં યદાગમિષ્યામિ, તદા યુષ્માન્ યાદૃશાન્ દ્રષ્ટું નેચ્છામિ તાદૃશાન્ દ્રક્ષ્યામિ, યૂયમપિ માં યાદૃશં દ્રષ્ટું નેચ્છથ તાદૃશં દ્રક્ષ્યથ, યુષ્મન્મધ્યે વિવાદ ઈર્ષ્યા ક્રોધો વિપક્ષતા પરાપવાદઃ કર્ણેજપનં દર્પઃ કલહશ્ચૈતે ભવિષ્યન્તિ;
21 and lest when I come to you again, my God should bow me down, and I should lament over many who have sinned before, and have not repented of the impurities, and whoredom, and lasciviousness which they have committed.
તેનાહં યુષ્મત્સમીપં પુનરાગત્ય મદીયેશ્વરેણ નમયિષ્યે, પૂર્વ્વં કૃતપાપાન્ લોકાન્ સ્વીયાશુચિતાવેશ્યાગમનલમ્પટતાચરણાદ્ અનુતાપમ્ અકૃતવન્તો દૃષ્ટ્વા ચ તાનધિ મમ શોકો જનિષ્યત ઇતિ બિભેમિ|
