1 Timothy 6
1 LET as many slaves as are under the yoke account their own masters worthy of all honour, that the name of God and the doctrine be not blasphemed.
οσοι εισιν υπο ζυγον δουλοι τους ιδιους δεσποτας πασης τιμης αξιους ηγεισθωσαν ινα μη το ονομα του θεου και η διδασκαλια βλασφημηται
2 But they who have believing masters, let them not think less of them, because they are brethren; but serve them the rather, because they are faithful and beloved, who have equally partaken of the benefit. These things teach and enjoin.
οι δε πιστους εχοντες δεσποτας μη καταφρονειτωσαν οτι αδελφοι εισιν αλλα μαλλον δουλευετωσαν οτι πιστοι εισιν και αγαπητοι οι της ευεργεσιας αντιλαμβανομενοι ταυτα διδασκε και παρακαλει
3 If any man teach another doctrine, and attend not to the sound words, which are those of Jesus Christ our Lord, and to the doctrine which is according to godliness;
ει τις ετεροδιδασκαλει και μη προσερχεται υγιαινουσιν λογοις τοις του κυριου ημων ιησου χριστου και τη κατ ευσεβειαν διδασκαλια
4 he is conceited, knowing nothing, but delirious with disputes and quarrels about words, from whence come wrath, contentions, evil speakings, wrong suspicions,
τετυφωται μηδεν επισταμενος αλλα νοσων περι ζητησεις και λογομαχιας εξ ων γινεται φθονος ερις βλασφημιαι υπονοιαι πονηραι
5 perverse wranglings of men corrupt in mind, and destitute of truth, who think to make gain of godliness; depart from such men.
παραδιατριβαι διεφθαρμενων ανθρωπων τον νουν και απεστερημενων της αληθειας νομιζοντων πορισμον ειναι την ευσεβειαν αφιστασο απο των τοιουτων
6 But godliness with contentment is great gain.
εστιν δε πορισμος μεγας η ευσεβεια μετα αυταρκειας
7 For that we brought nothing into the world is evident, neither can we carry any thing out of it.
ουδεν γαρ εισηνεγκαμεν εις τον κοσμον δηλον οτι ουδε εξενεγκειν τι δυναμεθα
8 Having then food and raiment, let us be therewith content.
εχοντες δε διατροφας και σκεπασματα τουτοις αρκεσθησομεθα
9 For they who will be rich fall into temptation and a snare, and into many foolish and hurtful passions, which sink men in the abyss of destruction and perdition.
οι δε βουλομενοι πλουτειν εμπιπτουσιν εις πειρασμον και παγιδα και επιθυμιας πολλας ανοητους και βλαβερας αιτινες βυθιζουσιν τους ανθρωπους εις ολεθρον και απωλειαν
10 For the love of money is the root of all evils, which some coveting, have wandered away from the faith, and pierced themselves through with many sorrows.
ριζα γαρ παντων των κακων εστιν η φιλαργυρια ης τινες ορεγομενοι απεπλανηθησαν απο της πιστεως και εαυτους περιεπειραν οδυναις πολλαις
11 But thou, O man of God, flee from these things; but pursue righteousness, godliness, faith, love, patience, meekness.
συ δε ω ανθρωπε του θεου ταυτα φευγε διωκε δε δικαιοσυνην ευσεβειαν πιστιν αγαπην υπομονην πραοτητα
12 Strain every nerve in the noble conflict of faith, lay fast hold on eternal life, unto which also thou hast been called, and hast confessed the good confession before many witnesses. (aiōnios g166)
αγωνιζου τον καλον αγωνα της πιστεως επιλαβου της αιωνιου ζωης εις ην και εκληθης και ωμολογησας την καλην ομολογιαν ενωπιον πολλων μαρτυρων (aiōnios g166)
13 I conjure thee in the presence of God, who giveth life to all things, and of Christ Jesus, who witnessed that noble confession before Pontius Pilate;
παραγγελλω σοι ενωπιον του θεου του ζωοποιουντος τα παντα και χριστου ιησου του μαρτυρησαντος επι ποντιου πιλατου την καλην ομολογιαν
14 that thou observe this injunction spotless, irreproachable, unto the appearing of our Lord Jesus Christ:
τηρησαι σε την εντολην ασπιλον ανεπιληπτον μεχρι της επιφανειας του κυριου ημων ιησου χριστου
15 which in his own appointed times he will shew forth, who is the blessed and only Potentate, the King of kings, and Lord of lords;
ην καιροις ιδιοις δειξει ο μακαριος και μονος δυναστης ο βασιλευς των βασιλευοντων και κυριος των κυριευοντων
16 who alone possesseth immortality, inhabiting light inaccessible, whom no man hath seen, nor can see: to whom be honour and glory eternal. Amen. (aiōnios g166)
ο μονος εχων αθανασιαν φως οικων απροσιτον ον ειδεν ουδεις ανθρωπων ουδε ιδειν δυναται ω τιμη και κρατος αιωνιον αμην (aiōnios g166)
17 Charge the rich in this world not to be lifted up with pride, nor to trust on the stability of wealth, but on the living God, who giveth us richly all things for our enjoyment; (aiōn g165)
τοις πλουσιοις εν τω νυν αιωνι παραγγελλε μη υψηλοφρονειν μηδε ηλπικεναι επι πλουτου αδηλοτητι αλλ εν τω θεω τω ζωντι τω παρεχοντι ημιν πλουσιως παντα εις απολαυσιν (aiōn g165)
18 to do good, to be rich in generous actions, to take pleasure in liberality, ready to distribute;
αγαθοεργειν πλουτειν εν εργοις καλοις ευμεταδοτους ειναι κοινωνικους
19 laying up treasure for themselves a noble foundation against the time to come, that they may lay hold on eternal life.
αποθησαυριζοντας εαυτοις θεμελιον καλον εις το μελλον ινα επιλαβωνται της αιωνιου ζωης
20 O Timothy, guard the sacred deposit, avoiding profane trifling talk, and antitheses of misnamed science:
ω τιμοθεε την παρακαταθηκην φυλαξον εκτρεπομενος τας βεβηλους κενοφωνιας και αντιθεσεις της ψευδωνυμου γνωσεως
21 which some affecting have erred concerning the faith. Grace be with thee.―Amen. The first epistle was written from Laodicea, which is the metropolis of Phrygia Pacatiana.
ην τινες επαγγελλομενοι περι την πιστιν ηστοχησαν η χαρις μετα σου αμην [ προς τιμοθεον πρωτη εγραφη απο λαοδικειας ητις εστιν μητροπολις φρυγιας της πακατιανης]
