< 1 Peter 3 >

1 LIKEWISE, ye wives, be in subjection to your own husbands; that, even if some obey not the word, by their wives’ conduct without the word, they may be won over;
હે યોષિતઃ, યૂયમપિ નિજસ્વામિનાં વશ્યા ભવત તથા સતિ યદિ કેચિદ્ વાક્યે વિશ્વાસિનો ન સન્તિ તર્હિ
2 being eye-witnesses of your chaste behaviour with timidity.
તે વિનાવાક્યં યોષિતામ્ આચારેણાર્થતસ્તેષાં પ્રત્યક્ષેણ યુષ્માકં સભયસતીત્વાચારેણાક્રષ્ટું શક્ષ્યન્તે|
3 Whose adorning let it not be that exterior one of braided locks, and golden trimmings, and dresses put on with nicety;
અપરં કેશરચનયા સ્વર્ણાલઙ્કારધારણોન પરિચ્છદપરિધાનેન વા યુષ્માકં વાહ્યભૂષા ન ભવતુ,
4 but let it be the hidden man of the heart, with that incorruptible ornament of a gentle and quiet spirit, which is in the sight of God highly valuable.
કિન્ત્વીશ્વરસ્ય સાક્ષાદ્ બહુમૂલ્યક્ષમાશાન્તિભાવાક્ષયરત્નેન યુક્તો ગુપ્ત આન્તરિકમાનવ એવ|
5 For so in times of old the holy women also, who hoped in God, adorned themselves, being in subjection to their own husbands;
યતઃ પૂર્વ્વકાલે યાઃ પવિત્રસ્ત્રિય ઈશ્વરે પ્રત્યાશામકુર્વ્વન્ તા અપિ તાદૃશીમેવ ભૂષાં ધારયન્ત્યો નિજસ્વામિનાં વશ્યા અભવન્|
6 as Sarah obeyed Abraham, calling him lord: whose children ye are, if ye do well, and are not affrighted with any terror.
તથૈવ સારા ઇબ્રાહીમો વશ્યા સતી તં પતિમાખ્યાતવતી યૂયઞ્ચ યદિ સદાચારિણ્યો ભવથ વ્યાકુલતયા ચ ભીતા ન ભવથ તર્હિ તસ્યાઃ કન્યા આધ્વે|
7 Ye husbands, in like manner dwell with them discreetly, putting respect on the dear woman as being the weaker vessel, and as co-heirs of the grace of life, so that your prayers may meet no interruption.
હે પુરુષાઃ, યૂયં જ્ઞાનતો દુર્બ્બલતરભાજનૈરિવ યોષિદ્ભિઃ સહવાસં કુરુત, એકસ્ય જીવનવરસ્ય સહભાગિનીભ્યતાભ્યઃ સમાદરં વિતરત ચ ન ચેદ્ યુષ્માકં પ્રાર્થનાનાં બાધા જનિષ્યતે|
8 Finally, be all like-minded, sympathizing, loving fraternally, compassionate, friendly hearted,
વિશેષતો યૂયં સર્વ્વ એકમનસઃ પરદુઃખૈ ર્દુઃખિતા ભ્રાતૃપ્રમિણઃ કૃપાવન્તઃ પ્રીતિભાવાશ્ચ ભવત|
9 not returning evil for evil, or railing for railing; but, contrariwise, wishing men every blessing; knowing that hereunto ye have been called, that ye should inherit the divine benediction.
અનિષ્ટસ્ય પરિશોધેનાનિષ્ટં નિન્દાયા વા પરિશોધેન નિન્દાં ન કુર્વ્વન્ત આશિષં દત્ત યતો યૂયમ્ આશિરધિકારિણો ભવિતુમાહૂતા ઇતિ જાનીથ|
10 “For he that would love life, and see good days, let him restrain his tongue from evil, and his lips from speaking guile.
અપરઞ્ચ, જીવને પ્રીયમાણો યઃ સુદિનાનિ દિદૃક્ષતે| પાપાત્ જિહ્વાં મૃષાવાક્યાત્ સ્વાધરૌ સ નિવર્ત્તયેત્|
11 Let him depart from every wicked thing, and do good; let him seek peace, and pursue it.”
સ ત્યજેદ્ દુષ્ટતામાર્ગં સત્ક્રિયાઞ્ચ સમાચરેત્| મૃગયાણશ્ચ શાન્તિં સ નિત્યમેવાનુધાવતુ|
12 For the eyes of the Lord are upon the just, and his ears open to their prayers: but the face of the Lord is against those who practise wicked things.
લોચને પરમેશસ્યોન્મીલિતે ધાર્મ્મિકાન્ પ્રતિ| પ્રાર્થનાયાઃ કૃતે તેષાઃ તચ્છ્રોત્રે સુગમે સદા| ક્રોધાસ્યઞ્ચ પરેશસ્ય કદાચારિષુ વર્ત્તતે|
13 And who will do you harm if ye be imitators of him that is good?
અપરં યદિ યૂયમ્ ઉત્તમસ્યાનુગામિનો ભવથ તર્હિ કો યુષ્માન્ હિંસિષ્યતે?
14 But if ye should even suffer for righteousness, blessed are ye: be not afraid of their terror, neither be troubled,
યદિ ચ ધર્મ્માર્થં ક્લિશ્યધ્વં તર્હિ ધન્યા ભવિષ્યથ| તેષામ્ આશઙ્કયા યૂયં ન બિભીત ન વિઙ્ક્ત વા|
15 but sanctify the Lord God in your hearts: and be always ready with your reply to every man who demands a reason respecting the hope which is in you with meekness and fear:
મનોભિઃ કિન્તુ મન્યધ્વં પવિત્રં પ્રભુમીશ્વરં| અપરઞ્ચ યુષ્માકમ્ આન્તરિકપ્રત્યાશાયાસ્તત્ત્વં યઃ કશ્ચિત્ પૃચ્છતિ તસ્મૈ શાન્તિભીતિભ્યામ્ ઉત્તરં દાતું સદા સુસજ્જા ભવત|
16 keeping a good conscience; that whereas they malign you, as evil doers, they may be confounded who take pleasure in ridiculing your good conduct in Christ.
યે ચ ખ્રીષ્ટધર્મ્મે યુષ્માકં સદાચારં દૂષયન્તિ તે દુષ્કર્મ્મકારિણામિવ યુષ્માકમ્ અપવાદેન યત્ લજ્જિતા ભવેયુસ્તદર્થં યુષ્માકમ્ ઉત્તમઃ સંવેદો ભવતુ|
17 For it is better (if it be God’s will) to suffer as well doers than as evil doers.
ઈશ્વરસ્યાભિમતાદ્ યદિ યુષ્માભિઃ ક્લેશઃ સોઢવ્યસ્તર્હિ સદાચારિભિઃ ક્લેશસહનં વરં ન ચ કદાચારિભિઃ|
18 For Christ also suffered once for sins, the just for the unjust, that he might bring us to God, put to death indeed in the flesh, but raised to life by the Spirit:
યસ્માદ્ ઈશ્વરસ્ય સન્નિધિમ્ અસ્માન્ આનેતુમ્ અધાર્મ્મિકાણાં વિનિમયેન ધાર્મ્મિકઃ ખ્રીષ્ટો ઽપ્યેકકૃત્વઃ પાપાનાં દણ્ડં ભુક્તવાન્, સ ચ શરીરસમ્બન્ધે મારિતઃ કિન્ત્વાત્મનઃ સમ્બન્ધે પુન ર્જીવિતો ઽભવત્|
19 by which also he went and preached to those spirits imprisoned;
તત્સમ્બન્ધે ચ સ યાત્રાં વિધાય કારાબદ્ધાનામ્ આત્મનાં સમીપે વાક્યં ઘોષિતવાન્|
20 who in time of old were disobedient, when the long suffering of God in the days of Noe waited, while the ark was preparing, in which a few, that is, eight persons, were preserved through the water.
પુરા નોહસ્ય સમયે યાવત્ પોતો નિરમીયત તાવદ્ ઈશ્વરસ્ય દીર્ઘસહિષ્ણુતા યદા વ્યલમ્બત તદા તેઽનાજ્ઞાગ્રાહિણોઽભવન્| તેન પોતોનાલ્પેઽર્થાદ્ અષ્ટાવેવ પ્રાણિનસ્તોયમ્ ઉત્તીર્ણાઃ|
21 The antitype to which baptism now saveth us (not the mere removal of filth from the flesh, but the engagement of a good conscience to God), by the resurrection of Jesus Christ:
તન્નિદર્શનઞ્ચાવગાહનં (અર્થતઃ શારીરિકમલિનતાયા યસ્ત્યાગઃ સ નહિ કિન્ત્વીશ્વરાયોત્તમસંવેદસ્ય યા પ્રતજ્ઞા સૈવ) યીશુખ્રીષ્ટસ્ય પુનરુત્થાનેનેદાનીમ્ અસ્માન્ ઉત્તારયતિ,
22 who is at the right hand of God, gone into heaven, angels and dominations and powers being put in subjection under him.
યતઃ સ સ્વર્ગં ગત્વેશ્વરસ્ય દક્ષિણે વિદ્યતે સ્વર્ગીયદૂતાઃ શાસકા બલાનિ ચ તસ્ય વશીભૂતા અભવન્|

< 1 Peter 3 >