< 1 John 3 >

1 BEHOLD, what manner of love the Father hath bestowed upon us, that we should be called children of God! therefore the world knoweth us not, because it knew him not.
ملاحظه کنید چه نوع محبت پدر به ما داده است تا فرزندان خدا خوانده شویم؛ وچنین هستیم و از این جهت دنیا ما را نمی شناسدزیرا که او را نشناخت.۱
2 Beloved, now are we the children of God, and it is not yet evident what we shall be: but we know that when he shall appear, we shall be like him; because we shall see him as he is.
‌ای حبیبان، الان فرزندان خدا هستیم و هنوز ظاهر نشده است آنچه خواهیم بود؛ لکن می‌دانیم که چون او ظاهر شود، مانند او خواهیم بود زیرا او را چنانکه هست خواهیم دید.۲
3 And every one who hath this hope in him purifieth himself, even as he is pure.
و هرکس که این امید را بر وی دارد، خود را پاک می‌سازد چنانکه او پاک است.۳
4 Every one who committeth sin, committeth also a transgression of the law: for sin is the transgression of the law.
و هرکه گناه را بعمل می‌آورد، برخلاف شریعت عمل می‌کند زیرا گناه مخالف شریعت است.۴
5 And ye know that he was manifested, that he might take away our sins; and in him there is no sin.
و می‌دانید که او ظاهر شد تا گناهان رابردارد و در وی هیچ گناه نیست.۵
6 Every one who abideth in him, doth not sin; every one who sinneth hath not seen him, nor known him.
هرکه در وی ثابت است گناه نمی کند و هرکه گناه می‌کند او راندیده است و نمی شناسد.۶
7 My dear children, let no man deceive you: he who doeth righteousness is righteous, even as he is righteous:
‌ای فرزندان، کسی شما را گمراه نکند؛ کسی‌که عدالت را به‌جا می‌آورد، عادل است چنانکه اوعادل است.۷
8 he that practises sin is of the devil; for from the beginning the devil sinneth. For this purpose the Son of God was manifested, that he might destroy the works of the devil.
و کسی‌که گناه می‌کند از ابلیس است زیرا که ابلیس از ابتدا گناهکار بوده است. واز این جهت پسر خدا ظاهر شد تا اعمال ابلیس راباطل سازد.۸
9 Every one who is born of God, doth not practise sin, because his seed abideth in him: and he cannot sin, because he is born of God.
هر‌که از خدا مولود شده است، گناه نمی کند زیرا تخم او در وی می‌ماند و اونمی تواند گناهکار بوده باشد زیرا که از خدا تولدیافته است.۹
10 By this the children of God are manifestly seen, and the children of the devil. Every one that doth not practise righteousness, is not of God, and he that loveth not his brother.
فرزندان خدا و فرزندان ابلیس ازاین ظاهر می‌گردند. هر‌که عدالت را به‌جانمی آورد از خدا نیست و همچنین هر‌که برادرخود را محبت نمی نماید.۱۰
11 For this is the commandment which ye have heard from the beginning, that we should love one another.
زیرا همین است آن پیغامی که از اول شنیدید که یکدیگر را محبت نماییم.۱۱
12 Not as Cain, who was of the wicked one, and slew his brother: and wherefore did he slay him? Because his own works were wicked, and those of his brother righteous.
نه مثل قائن که از آن شریر بود و برادر خود را کشت؛ و ازچه سبب او را کشت؟ از این سبب که اعمال خودش قبیح بود و اعمال برادرش نیکو.۱۲
13 Marvel not, my brethren, if the world hate you.
‌ای برادران من، تعجب مکنید اگر دنیا از شما نفرت گیرد.۱۳
14 We know that we are passed out of a state of death into life, because we love the brethren: he that loveth not his brother abideth in death.
ما می‌دانیم که از موت گذشته، داخل حیات گشته‌ایم از اینکه برادران را محبت می نماییم. هرکه برادر خود را محبت نمی نمایددر موت ساکن است.۱۴
15 Every one who hateth his brother is a murderer; and ye know that no murderer hath life eternal abiding in him. (aiōnios g166)
هر‌که از برادر خود نفرت نماید، قاتل است و می‌دانید که هیچ قاتل حیات جاودانی در خود ثابت ندارد. (aiōnios g166)۱۵
16 By this we have known the love of Christ, because for us he laid down his own life: and we ought to lay down our lives for the brethren.
از این امر محبت را دانسته‌ایم که او جان خود را در راه ما نهاد و ما باید جان خود را در راه برادران بنهیم.۱۶
17 But whosoever hath worldly abundance, and seeth his brother under necessity, and shutteth his bowels of compassion against him, how dwelleth the love of God in him?
لکن کسی‌که معیشت دنیوی دارد و برادر خود را محتاج بیند و رحمت خود رااز او باز‌دارد، چگونه محبت خدا در او ساکن است؟۱۷
18 My dear children, let us not love in word and in tongue, but in deed and in truth;
‌ای فرزندان، محبت را به‌جا آریم نه درکلام و زبان بلکه در عمل و راستی.۱۸
19 and hereby we know that we are of the truth, and in his presence have this persuasion in our hearts.
و از این خواهیم دانست که از حق هستیم و دلهای خود رادر حضور او مطمئن خواهیم ساخت،۱۹
20 For should our heart condemn us, God is greater than our heart, and knoweth all things.
یعنی درهرچه دل ما، ما را مذمت می‌کند، زیرا خدا از دل ما بزرگتر است و هرچیز را می‌داند.۲۰
21 Beloved, if our heart condemn us not, we have confidence towards God.
‌ای حبیبان، هرگاه دل ما ما را مذمت نکند، در حضور خدا اعتماد داریم.۲۱
22 And whatsoever we ask, we receive from him, because we keep his commandments, and do the things which are pleasing in his sight.
و هرچه سوآل کنیم، از او می‌پاییم، از آنجهت که احکام او رانگاه می‌داریم و به آنچه پسندیده اوست، عمل می‌نماییم. و این است حکم او که به اسم پسر اوعیسی مسیح ایمان آوریم و یکدیگر را محبت نماییم، چنانکه به ما امر فرمود.۲۲
23 And this is his commandment, that we should believe in the name of his Son, Jesus Christ, and love one another, as he gave us commandment.
۲۳
24 And he that keepeth his commandments abideth in him, and he in him; and by this we know that he abideth in us, from the Spirit which he hath given us.
و هرکه احکام او را نگاه دارد، در او ساکن است و او در وی؛ و ازاین می‌شناسیم که در ما ساکن است، یعنی از آن روح که به ما داده است.۲۴

< 1 John 3 >