Revelation 10

1 And I saw another mighty angel coming down out of the heaven, encircled with a cloud: and a rainbow was upon his head, and his face was like the sun, and his feet like pillars of fire:

అనన్తరం స్వర్గాద్ అవరోహన్ అపర ఏకో మహాబలో దూతో మయా దృష్టః, స పరిహితమేఘస్తస్య శిరశ్చ మేఘధనుషా భూషితం ముఖమణ్డలఞ్చ సూర్య్యతుల్యం చరణౌ చ వహ్నిస్తమ్భసమౌ|

2 and having in his hand a little open book. And he placed his right foot upon the sea, and his left upon the earth,

స స్వకరేణ విస్తీర్ణమేకం క్షూద్రగ్రన్థం ధారయతి, దక్షిణచరణేన సముద్రే వామచరణేన చ స్థలే తిష్ఠతి|

3 and he cried with a loud voice, as a lion roars. And when he cried the seven thunders uttered their voices.

స సింహగర్జనవద్ ఉచ్చైఃస్వరేణ న్యనదత్ నినాదే కృతే సప్త స్తనితాని స్వకీయాన్ స్వనాన్ ప్రాకాశయన్|

4 And when the seven thunders spoke, I was about to write: and I heard a voice speaking from the heaven, Seal those things which the seven thunders spoke, and write them not.

తైః సప్త స్తనితై ర్వాక్యే కథితే ఽహం తత్ లేఖితుమ్ ఉద్యత ఆసం కిన్తు స్వర్గాద్ వాగియం మయా శ్రుతా సప్త స్తనితై ర్యద్ యద్ ఉక్తం తత్ ముద్రయాఙ్కయ మా లిఖ|

5 And the angel, which I saw standing upon the sea and upon the land lifted up his right hand to the heaven,

అపరం సముద్రమేదిన్యోస్తిష్ఠన్ యో దూతో మయా దృష్టః స గగనం ప్రతి స్వదక్షిణకరముత్థాప్య

6 and he swore by him that liveth unto the ages of the ages, who created the heaven, and the things in it, and the earth, and the things in it, and the sea, and the things in it, that there shall be time no longer: (aiōn g165)

అపరం స్వర్గాద్ యస్య రవో మయాశ్రావి స పున ర్మాం సమ్భావ్యావదత్ త్వం గత్వా సముద్రమేదిన్యోస్తిష్ఠతో దూతస్య కరాత్ తం విస్తీర్ణ క్షుద్రగ్రన్థం గృహాణ, తేన మయా దూతసమీపం గత్వా కథితం గ్రన్థో ఽసౌ దీయతాం| (aiōn g165)

7 but in the day of the voice of the seventh angel, when he is about to sound, and the mystery of God may be finished, when he has preached the gospel to his servants the prophets.

కిన్తు తూరీం వాదిష్యతః సప్తమదూతస్య తూరీవాదనసమయ ఈశ్వరస్య గుప్తా మన్త్రణా తస్య దాసాన్ భవిష్యద్వాదినః ప్రతి తేన సుసంవాదే యథా ప్రకాశితా తథైవ సిద్ధా భవిష్యతి|

8 And the voice which I heard from the heaven again speaking with me, and saying, Go, take the little book which is open in the hands of the angel who stands upon the sea and upon the land.

అపరం స్వర్గాద్ యస్య రవో మయాశ్రావి స పున ర్మాం సమ్భాష్యావదత్ త్వం గత్వా సముద్రమేదిన్యోస్తిష్ఠతో దూతస్య కరాత్ తం విస్తీర్ణం క్షుద్రగ్రన్థం గృహాణ,

9 And I went away to the angel, saying to him, to give me the little book. He says to me, Take it, and eat it up; and it will make your stomach bitter, but in your mouth it will be sweet as honey.

తేన మయా దూతసమీపం గత్వా కథితం గ్రన్థో ఽసౌ దీయతాం| స మామ్ అవదత్ తం గృహీత్వా గిల, తవోదరే స తిక్తరసో భవిష్యతి కిన్తు ముఖే మధువత్ స్వాదు ర్భవిష్యతి|

10 And I took the little book out of the hand of the angel, and I ate it up; and it was in my mouth sweet as honey: and when I ate it, my stomach was bitter.

తేన మయా దూతస్య కరాద్ గ్రన్థో గృహీతో గిలితశ్చ| స తు మమ ముఖే మధువత్ స్వాదురాసీత్ కిన్త్వదనాత్ పరం మమోదరస్తిక్తతాం గతః|

11 And they say to me, It behooves you again to prophesy before the many peoples, and nations, and tongues, and kings.

తతః స మామ్ అవదత్ బహూన్ జాతివంశభాషావదిరాజాన్ అధి త్వయా పున ర్భవిష్యద్వాక్యం వక్తవ్యం|