Matthew 27
1 And it being morning, all the chief priests and elders of the people took counsel against Jesus to put Him to death.
Таң атқандила, пүтүн баш каһинлар билән хәлиқ ақсақаллири Әйсани өлүмгә мәһкүм қилдуруш үчүн мәслиһәтләшти.
2 And having bound Him, took Him away, and delivered Him to Pontius Pilate, the governor.
Улар уни бағлап апирип, валий Понтиус Пилатусқа тапшуруп бәрди.
3 Then Judas, the one having betrayed Him, seeing that He was condemned, being seized with remorse, returned the thirty pieces of silver to the chief priests and elders,
Униңға сатқунлуқ қилған Йәһуда униң өлүмгә һөкүм қилинғанлиғини көрүп, бу ишларға пушайман қилди вә баш каһинлар билән ақсақалларға оттуз күмүч тәңгини қайтуруп берип:
4 saying, I sinned betraying the innocent blood. And they said, What is that to us? See thou to it.
— Мән бегуна бир җанниң қени төкүлүшкә сатқунлуқ қилип гуна өткүздүм, — деди. Буниңға бизниң немә каримиз? Өз ишиңни бил! — дейишти улар.
5 And throwing down the money in the temple, he departed; and having gone away hung himself.
Йәһуда көмүш тәңгиләрни ибадәтханиниң ичигә чөривәтти вә у йәрдин кетип, талаға чиқип, есилип өлүвалди.
6 And the chief priests, taking the pieces of silver, said, It is not lawful to put them in the treasury, because it is the price of blood.
Баш каһинлар көмүш тәңгиләрни жиғивелип: — Бу хун төлүми болған [тәңгиләрдур], уларни ибадәтханиниң ғәзнисигә қоюш һарам, — дейишти.
7 And taking counsel, they purchased with them the field of the potter, for a burying place for strangers.
Улар өз ара мәслиһәтлишип, бу пуллар билән яқа жутлуқларға йәрлик болсун дәп, сапалчиниң бир парчә етизлиғини сетивалди.
8 Therefore that field has been called, The field of blood, to this day.
Шуңа бу йәр һазирғичә «қанлиқ етиз» дәп атилип кәлмәктә.
9 Then the word having been spoken by Jeremiah the prophet, was fulfilled, saying, And they took the thirty pieces of silver, the price of Him that was valued, whom they of the sons of Israel did value;
Шу иш билән Йәрәмия пәйғәмбәр тәрипидин бурун ейтилған муну бешарәт әмәлгә ашурулди: — «Исраил хәлқи униң үчүн баһалап бекиткән баһасини, Йәни оттуз күмүч тәңгини улар елишти,
10 and they gave them for the field of the potter, as the Lord appointed me.
Вә Пәрвәрдигар маңа көрсәткәндәк, Сапалчиниң етизини сетивелишқа хәҗләшти».
11 And Jesus stood before the governor: and the governor asked Him, saying; Art thou the King of the Jews? And Jesus said to him, Thou sayest it.
Әнди Әйса валийниң алдиға турғузулди. Валий униңдин: — Сән Йәһудийларниң падишасиму? — дәп сориди. Ейтқиниңдәк, — деди Әйса.
12 And while He is accused by the chief priests and elders, He responded nothing.
Лекин баш каһинлар вә ақсақаллар униң үстидин әрз-шикайәт қилғанда, у бир еғизму җавап бәрмиди.
13 Then Pilate says to Him, Do you not hear, bow many things they witness against you?
Буниң билән Пилатус униңға: — Уларниң сениң үстүңдин қилған шунчә көп шикайәтлирини аңлимайватамсән? — деди.
14 And He responded to him not one word, so that the governor marveled exceedingly.
Бирақ у [Пилатусқа] җававән [шикайәтләрниң] бирисигиму җавап бәрмиди. Валий буниңға интайин һәйран қалди.
15 And the governor during the feast was accustomed to release to the multitude one prisoner, whom they wished.
Һәр қетимлиқ [өтүп кетиш] һейтида, валийниң халайиқ тәләп қилған бир мәһбусни уларға қоюп бериш адити бар еди.
16 But they had at that time a noted prisoner called Barabbas.
Әйни вақитта, [римлиқларниң] Бараббас исимлиқ атиқи чиққан бир мәһбуси [зинданда] еди.
17 Then they being assembled, Pilate said to them, Whom do you wish that I may release unto you? Barabbas? or Jesus who is called Christ?
Халайиқ җәм болғанда, Пилатус улардин: — Кимни силәргә қоюп беришимни халайсиләр? Бараббасниму яки Мәсиһ дәп аталған Әйсаниму? — дәп сориди
18 For he knew that they delivered Him on account of envy.
(чүнки у [баш каһин қатарлиқларниң] һәсәтхорлуғи түпәйлидин уни тутуп бәргәнлигини биләтти).
19 And he sitting on his tribunal, his wife sent to him, saying, Let there be nothing to thee and that just man: for this day I suffered many things in a dream on account of Him.
Пилатус «сорақ тәхти»дә олтарғанда, аяли униңға адәм әвәтип: — У һәққаний кишиниң ишиға арилашмиғин. Чүнки түнүгүн кечә униң сәвәвидин чүшүмдә көп азап чәктим, — дәп хәвәр йәткүзди.
20 And the chief priests and elders persuaded the multitudes that they should ask Barabbas, and destroy Jesus.
Лекин баш каһинлар вә ақсақаллар болса халайиқни мақул қилип, Бараббасни қоюп беришни вә Әйсани йоқитишни тәләп қилдурди.
21 And the governor responding said to them, Which of the two do you wish that I shall release unto you? And they said Barabbas.
Валий җававән улардин йәнә: — Силәргә бу иккисиниң қайсисини қоюп беришимни халайсиләр? — дәп сориди. Бараббасни, — дейишти улар.
22 Pilate says to them, Then what shall I do with Jesus who is called Christ? They all say to him, Let Him be crucified.
Пилатус әнди: — Ундақ болса, Мәсиһ дәп аталған Әйсани қандақ бир тәрәп қилай? — деди. Һәммәйлән: — У крестләнсун! — дейишти.
23 And the governor said, For what evil hath He done? And they continued to cry out more vociferously, saying, Let Him be crucified.
Пилатус: — Немишкә? У зади немә яманлиқ өткүзүпту? — дәп сориди. Бирақ улар техиму қаттиқ вақиришип: У крестләнсун! — дәп турувелишти.
24 And Pilate seeing that he profits nothing, but rather an uproar supervenes, having taken water, washed his hands in the presence of the multitude, saying, For I am free from the blood of this just one: you shall see to it.
Пилатус сөзливеришниң беһудә екәнлигини, бәлки буниң орниға малиманчилиқ чиқидиғанлиғини көрүп, су елип, көпчиликниң алдида қолини жуйғач: — Бу һәққаний адәмниң қениға мән җавапкар әмәсмән, буниңға өзүңлар мәсъул болуңлар! — деди.
25 And all the people responding said, His blood be upon us, and upon our children.
Пүтүн хәлиқ җававән: — Униң қени бизниң үстимизгә вә балилиримизниң үстигә чүшсун! — дейишти.
26 Then he released unto them Barabbas. And having scourged Jesus, delivered Him up that He should be crucified.
Буниң билән Пилатус Бараббасни уларға чиқирип бәрди. Әйсани болса қаттиқ қамчилатқандин кейин, крестләшкә [ләшкәрлиригә] тапшурди.
27 Then the soldiers of the governor taking Jesus into the judgment hall, gathered to Him the whole band.
Андин валийниң ләшкәрлири Әйсани униң ордисиға елип кирип, пүтүн ләшкәрләр топини бу йәргә униң әтрапиға жиғди.
28 And having divested Him, put on Him a scarlet robe:
Улар Әйсани ялаңачлап, учисиға пәрәң рәңлик тон кийдүрүшти.
29 and plaiting a crown of thorns put it on His head, and a reed in His right hand; and bowing the knee to Him, continued to mock Him, saying, Hail, King of the Jews!
Тикәнлик шахчиларни өрүп бир таҗ ясап, бешиға кийдүрди вә оң қолиға бир қомушни тутқузди. Андин униң алдиға тизлинип: «Яшиғайла, Йәһудийларниң падишаси!» дәп мазақ қилишти.
30 And spitting on Him, they took the reed and struck Him on the head repeatedly.
Униңға түкүрүшти, қомушни елип униң бешиға урушти.
31 And when they mocked Him, divesting Him of the robe, they put on Him His own raiment, and led Him away to crucify Him.
Уни шундақ мазақ қилғандин кейин, тонни салдуруп, учисиға өз кийимлирини кийдүрди вә крестләш үчүн елип меңишти.
32 And going out they found a Cyrenean man, Simon by name: they compelled him that he should bear His cross.
Улар ташқириға чиққинида, Курини шәһирилик Симон исимлиқ бир кишини учритип, уни тутуп келип Әйсаниң крестини униңға мәҗбурий көтәргүзди.
33 Having come to the place called Golgotha, which is called the place of a skull.
Улар Голгота, йәни «Баш сүйәк» дегән йәргә кәлгәндә,
34 And they gave Him vinegar mingled with gall to drink: and tasting, He was not willing to drink it.
[Әйсаға] ичиш үчүн кәкрә сүйи арилаштурулған аччиқ шарап бәрди; лекин у уни тетип баққандин кейин, ичкили унимиди.
35 And crucifying Him, they divided His garments, casting the lot,
Ләшкәрләр уни крестлигәндин кейин, чәк ташлишип кийимлирини өз ара бөлүшүвалди.
36 and sitting down, they continued to watch Him there.
Андин у йәрдә олтирип униңға күзәтчилик қилди.
37 And they placed over His head, His accusation written, THIS IS JESUS THE KING OF THE JEWS.
Улар униң бешиниң жуқури тәрипигә «Бу Әйса, Йәһудийларниң падишасидур» дәп йезилған шикайәтнамә тахтийини бекитти.
38 Then two thieves are crucified along with Him, the one on the right and one on the left.
[Әйса] билән тәң икки қарақчиму кресткә миқланған болуп, бири оң тәрипидә, йәнә бири сол тәрипидә еди.
39 And going by they continued to blaspheme Him, wagging their heads,
Бу йәрдин өткәнләр башлирини чайқишип, уни һақарәтләп:
40 and saying, Thou that destroyest the temple, and buildest it in three days, save thyself: if thou art the Son of God, come down from the cross.
— Қени, сән ибадәтханини бузуп ташлап, үч күн ичидә қайтидин ясап чиқидиған адәм, әнди өзүңни қутқузә! Худаниң Оғли болсаң, кресттин чүшүп баққина! — дейишти.
41 Likewise also the chief priests mocking, with the scribes and elders, continued to say,
Баш каһинларму, Тәврат устазлири вә ақсақаллар билән биргә уни мәсқирә қилип:
42 He saved others; He is not able to save Himself: if He is the King of Israel, let Him now come down from the cross, and we will believe on Him.
— Башқиларни қутқузуптикән, өзини қутқузалмайду. У Исраилниң падишасимиш! Әнди кресттин чүшүп бақсунчу, андин униңға етиқат қилимиз.
43 He trusted in God; let Him now deliver Him, if He wishes Him; for He said, I am the Son of God.
У Худаға таянған! Худа уни әзизлисә, һазир қутқузуп баққай! Чүнки у: «Мән Худаниң Оғли» дегән еди, — дейишти.
44 And the thieves being crucified along with Him were also reproaching Him in the same manner.
Униң билән тәң крестләнгән қарақчиларму уни шундақ һақарәтләшти.
45 And from the sixth hour there was darkness over all the earth until the ninth hour.
Әнди күнниң алтинчи саитидин тоққузинчи саитигичә пүткүл зиминни қараңғулуқ басти.
46 And about the ninth hour Jesus cried out with a loud voice, saying, Eli, Eli, lama sabachthani? that is, My God, my God, why hast thou forsaken me?
Тоққузинчи саатләрдә Әйса жуқури авазда: «Ели, ели, ләма савақтани?» йәни «Худайим, Худайим, мени немишкә ташливәттиң?» дәп қаттиқ нида қилди.
47 And certain ones of those standing there hearing, said, He is calling Elijah.
У йәрдә турғанларниң бәзилири буни аңлап: Бу адәм Иляс [пәйғәмбәр]гә мураҗиәт қиливатиду, — дейишти.
48 And one of them running and taking a sponge, and filling it with vinegar, and extending it on a reed, gave Him drink.
Уларниң ичидин бирәйлән дәрһал жүгүрүп берип бир парчә булутни әкелип, уни аччиқ шарапқа чилап, қомушниң учиға селип униңға ичкүзүп қойди.
49 And others were saying, Let Him alone; let us see if Elijah comes about to save Him.
Бирақ башқилар: — Тохта! Қарап бақайли, Иляс [пәйғәмбәр] келип уни қутқузуп қалармекин? — дейишти.
50 And Jesus again crying with a loud voice, gave up His spirit.
Әйса жуқури аваз билән йәнә бир вақириди-дә, роһини қоювәтти.
51 And behold, the veil of the temple was rent in twain from top to bottom, and the earth did quake; and the rocks were rent;
Вә мана, шу дәқиқидә ибадәтханиниң [ичкири] пәрдиси жуқуридин төвәнгә икки парчә бөлүп житилди. Йәр-зимин тәвринип, ташлар йерилип,
52 and the tombs were opened; and many bodies of the sleeping saints arose;
Қәбирләр ечилди (У тирилгәндин кейин, [өлүмдә] ухлаватқан нурғун муқәддәс бәндиләрниң тәнлириму тирилди; улар қәбирләрдин чиқти вә муқәддәс шәһәргә кирип, у йәрдә нурғун кишиләргә көрүнди).
53 and having come out of the tombs after His resurrection came into the holy city and appeared unto many.
54 And the centurion and those watching Jesus with him, seeing the earthquake, and the things which took place, feared exceedingly, saying, Surely this was the Son of God.
Әнди Әйсани күзәт қиливатқан йүз беши һәм йенидики ләшкәрләр йәрниң тәвришини вә башқа йүз бәргән һадисиләрни көрүп, интайин қорқушуп: — У һәқиқәтән Худаниң Оғли екән! — дейишти.
55 And many women were there looking on from a distance, who followed Jesus from Galilee to minister unto Him,
У йәрдә йәнә бу ишларға жирақтин қарап турған нурғун аялларму бар еди. Улар әслидә Әйсаниң хизмитидә болуп, Галилийәдин униңға әгишип кәлгән еди.
56 among whom was Mary Magdalene, and Mary, the mother of James and Joses, and the mother of the sons of Zebedee.
Уларниң арисида Магдаллиқ Мәрйәм, Яқуп билән Йүсүпниң аниси Мәрйәм, Зәбәдийниң оғуллириниң анисиму бар еди.
57 And it being evening, a rich man came from Arimathea, whose name was Joseph, who himself also was a disciple to Jesus.
Кәчқурун, Ариматиялиқ Йүсүп исимлиқ бир бай кәлди. Уму Әйсаниң мухлислиридин еди.
58 He having come to Pilate, begged the body of Jesus. Then Pilate commanded that the body should be given:
У Пилатусниң алдиға берип, Әйсаниң җәситини тәләп қилди. Пилатус җәсәтни униңға тапшурушқа әмир қилди.
59 and Joseph having received the body, wrapped it in clean linen,
Йүсүп җәсәтни елип, пакиз канап рәхт билән орап кепәнлиди
60 and placed it in a new sepulcher, which he hewed in the rock: and having rolled a great stone to the door of the sepulcher, departed.
вә уни өзи үчүн қияда ойдурған йеңи қәбригә қойди. Андин қәбирниң ағзиға йоған бир ташни домилитип қоюп, кетип қалди
61 And Mary Magdalene was there, and the other Mary, sitting in front of the tomb.
(шу чағда Магдаллиқ Мәрйәм билән йәнә бир Мәрйәмму у йәрдә, қәбирниң удулида олтиратти).
62 And on the following day, which is after the Preparation, the chief priests and Pharisees came together to Pilate, saying,
Әнди әтиси, йәни «Тәйярлаш күни» өткәндин кейин, баш каһинлар билән Пәрисийләр җәм болушуп Пилатусниң алдиға келип:
63 Lord, we remember that that deceiver, while yet living, said, After three days I will rise.
— Җанаблири, һелиқи алдамчиниң һаят вақтида: «Мән өлүп үчинчи күни тирилимән» дегини есимиздә бар.
64 Command therefore that the tomb be made safe until the third day, lest His disciples having come, may steal Him away, and say to the people, He is risen from the dead: and the last error shall be worse than the first.
Шуниң үчүн, қәбир үчинчи күнигичә мәһкәм қоғдилиши үчүн әмир бәргәйсиз. Ундақ қилинмиса, мухлислири келип җәсәтни оғрилап кетип, андин хәлиққә: «У өлүмдин тирилди» дейиши мүмкин. Бундақ алдамчилиқ алдинқисидинму бәттәр болиду, — дейишти.
65 Pilate said to them, You have a watch: go, make it safe as you know.
Пилатус уларға: — Бир гуруппа күзәтчи ләшкәрни силәргә тапшурдум. Қәбирни қурбиңларниң йетишичә мәһкәм қоғдаңлар, — деди.
66 And having gone, they secured the tomb, sealing the stone, with the guard.
Шуниң билән улар [күзәтчи ләшкәрләр] билән биллә берип, ташни печәтләп, қәбирни муһапизәт астиға қойди.
