Hebrews 12
1 Therefore let us indeed, having around us so great a cloud of witnesses, having laid aside every weight, and the sin that doth so easily beset us, run with patience the race which is set before us,
అతో హేతోరేతావత్సాక్షిమేఘై ర్వేష్టితాః సన్తో వయమపి సర్వ్వభారమ్ ఆశుబాధకం పాపఞ్చ నిక్షిప్యాస్మాకం గమనాయ నిరూపితే మార్గే ధైర్య్యేణ ధావామ|
2 looking unto Jesus the beginner and perfecter of our faith; who for the joy that was placed before him, endured the cross, looking with contempt at the shame, and has sat down on the right hand of the throne of God.
యశ్చాస్మాకం విశ్వాసస్యాగ్రేసరః సిద్ధికర్త్తా చాస్తి తం యీశుం వీక్షామహై యతః స స్వసమ్ముఖస్థితానన్దస్య ప్రాప్త్యర్థమ్ అపమానం తుచ్ఛీకృత్య క్రుశస్య యాతనాం సోఢవాన్ ఈశ్వరీయసింహాసనస్య దక్షిణపార్శ్వే సముపవిష్టవాంశ్చ|
3 For consider him who has endured so great a contradiction of sinners against himself, in order that you may not become weary, fainting in your souls.
యః పాపిభిః స్వవిరుద్ధమ్ ఏతాదృశం వైపరీత్యం సోఢవాన్ తమ్ ఆలోచయత తేన యూయం స్వమనఃసు శ్రాన్తాః క్లాన్తాశ్చ న భవిష్యథ|
4 For you have not yet resisted unto blood, fighting against sin;
యూయం పాపేన సహ యుధ్యన్తోఽద్యాపి శోణితవ్యయపర్య్యన్తం ప్రతిరోధం నాకురుత|
5 and you have forgotten the exhortation which reasoneth with you as with sons, My son regard not lightly the chastening of the Lord, nor faint when thou art proven of him:
తథా చ పుత్రాన్ ప్రతీవ యుష్మాన్ ప్రతి య ఉపదేశ ఉక్తస్తం కిం విస్మృతవన్తః? "పరేశేన కృతాం శాస్తిం హే మత్పుత్ర న తుచ్ఛయ| తేన సంభర్త్సితశ్చాపి నైవ క్లామ్య కదాచన|
6 for whom the Lord loves he chastises, and scourges every son whom he receives.
పరేశః ప్రీయతే యస్మిన్ తస్మై శాస్తిం దదాతి యత్| యన్తు పుత్రం స గృహ్లాతి తమేవ ప్రహరత్యపి| "
7 Endure unto chastisement; God deals with you as with sons; for what son is there whom the father does not chastise?
యది యూయం శాస్తిం సహధ్వం తర్హీశ్వరః పుత్రైరివ యుష్మాభిః సార్ద్ధం వ్యవహరతి యతః పితా యస్మై శాస్తిం న దదాతి తాదృశః పుత్రః కః?
8 And if you are without chastisement, of which all have been partakers, then are you bastards, and not sons.
సర్వ్వే యస్యాః శాస్తేరంశినో భవన్తి సా యది యుష్మాకం న భవతి తర్హి యూయమ్ ఆత్మజా న కిన్తు జారజా ఆధ్వే|
9 Then indeed, we had fathers of our flesh who chastised us, and we endured: how much more then shall we submit to the Father of spirits, and live?
అపరమ్ అస్మాకం శారీరికజన్మదాతారోఽస్మాకం శాస్తికారిణోఽభవన్ తే చాస్మాభిః సమ్మానితాస్తస్మాద్ య ఆత్మనాం జనయితా వయం కిం తతోఽధికం తస్య వశీభూయ న జీవిష్యామః?
10 For they indeed for a few days were accustomed to chastise us according to that which seemed right to them; but he made unto our profit, in order that we might partake his holiness.
తే త్వల్పదినాని యావత్ స్వమనోఽమతానుసారేణ శాస్తిం కృతవన్తః కిన్త్వేషోఽస్మాకం హితాయ తస్య పవిత్రతాయా అంశిత్వాయ చాస్మాన్ శాస్తి|
11 Indeed no chastisement for the present seems to be truly joyful, but sorrowful: but afterward it yields the peaceable fruit of righteousness to them who have been disciplined by it.
శాస్తిశ్చ వర్త్తమానసమయే కేనాపి నానన్దజనికా కిన్తు శోకజనికైవ మన్యతే తథాపి యే తయా వినీయన్తే తేభ్యః సా పశ్చాత్ శాన్తియుక్తం ధర్మ్మఫలం దదాతి|
12 Therefore hold up the hands which hang down, and the paralyzed knees,
అతఏవ యూయం శిథిలాన్ హస్తాన్ దుర్బ్బలాని జానూని చ సబలాని కురుధ్వం|
13 and make straight paths for your feet, in order that whatsoever is lame may not be turned out of the way, but rather may it be healed.
యథా చ దుర్బ్బలస్య సన్ధిస్థానం న భజ్యేత స్వస్థం తిష్ఠేత్ తథా స్వచరణార్థం సరలం మార్గం నిర్మ్మాత|
14 Follow after peace with all men, and the sanctification, without which no one shall see the Lord:
అపరఞ్చ సర్వ్వైః సార్థమ్ ఏక్యభావం యచ్చ వినా పరమేశ్వరస్య దర్శనం కేనాపి న లప్స్యతే తత్ పవిత్రత్వం చేష్టధ్వం|
15 looking diligently lest any one may fail from the grace of God; lest any root of bitterness springing up may trouble you, and through it many may be defiled;
యథా కశ్చిద్ ఈశ్వరస్యానుగ్రహాత్ న పతేత్, యథా చ తిక్తతాయా మూలం ప్రరుహ్య బాధాజనకం న భవేత్ తేన చ బహవోఽపవిత్రా న భవేయుః,
16 lest any one may be a fornicator, or a profane person, as was Esau, who for one morsel sold his birthright.
యథా చ కశ్చిత్ లమ్పటో వా ఏకకృత్వ ఆహారార్థం స్వీయజ్యేష్ఠాధికారవిక్రేతా య ఏషౌస్తద్వద్ అధర్మ్మాచారీ న భవేత్ తథా సావధానా భవత|
17 For you know that, wishing to inherit the blessing, he was rejected: for he found no place of repentance even though having sought it diligently with tears.
యతః స ఏషౌః పశ్చాద్ ఆశీర్వ్వాదాధికారీ భవితుమ్ ఇచ్ఛన్నపి నానుగృహీత ఇతి యూయం జానీథ, స చాశ్రుపాతేన మత్యన్తరం ప్రార్థయమానోఽపి తదుపాయం న లేభే|
18 For you have not come to the mountain that can be touched, and that is burnt with fire, and unto blackness and darkness, and tempest,
అపరఞ్చ స్పృశ్యః పర్వ్వతః ప్రజ్వలితో వహ్నిః కృష్ణావర్ణో మేఘో ఽన్ధకారో ఝఞ్భ్శ తూరీవాద్యం వాక్యానాం శబ్దశ్చ నైతేషాం సన్నిధౌ యూయమ్ ఆగతాః|
19 and to the sound of the trumpet, and the voice of words; which those having heard requested that the word should not be spoken unto them:
తం శబ్దం శ్రుత్వా శ్రోతారస్తాదృశం సమ్భాషణం యత్ పున ర్న జాయతే తత్ ప్రార్థితవన్తః|
20 for they could not endure that which was spoken, If a wild beast should touch the mountain, it shall be pierced through with a dart:
యతః పశురపి యది ధరాధరం స్పృశతి తర్హి స పాషాణాఘాతై ర్హన్తవ్య ఇత్యాదేశం సోఢుం తే నాశక్నువన్|
21 and the sight was so fearful, Moses said, I exceedingly fear and tremble:
తచ్చ దర్శనమ్ ఏవం భయానకం యత్ మూససోక్తం భీతస్త్రాసయుక్తశ్చాస్మీతి|
22 but you have come to mount Zion, and to the heavenly Jerusalem, to the city of the living God, and to myriads of angels,
కిన్తు సీయోన్పర్వ్వతో ఽమరేశ్వరస్య నగరం స్వర్గస్థయిరూశాలమమ్ అయుతాని దివ్యదూతాః
23 to the whole company, and to the church of the first-born, who have been written in the heavens, and to God the Judge of all, and to the spirits of justified people who have been made perfect,
స్వర్గే లిఖితానాం ప్రథమజాతానామ్ ఉత్సవః సమితిశ్చ సర్వ్వేషాం విచారాధిపతిరీశ్వరః సిద్ధీకృతధార్మ్మికానామ్ ఆత్మానో
24 and to Jesus the mediator of the new covenant, and to the blood of sprinkling, speaking something better than the blood of Abel.
నూతననియమస్య మధ్యస్థో యీశుః, అపరం హాబిలో రక్తాత్ శ్రేయః ప్రచారకం ప్రోక్షణస్య రక్తఞ్చైతేషాం సన్నిధౌ యూయమ్ ఆగతాః|
25 See that you do not reject the one speaking: for if they escape not having rejected the one delivering them the divine oracles on earth, how much more shall we not escape, who turn away from the one speaking from the heavens:
సావధానా భవత తం వక్తారం నావజానీత యతో హేతోః పృథివీస్థితః స వక్తా యైరవజ్ఞాతస్తై ర్యది రక్షా నాప్రాపి తర్హి స్వర్గీయవక్తుః పరాఙ్ముఖీభూయాస్మాభిః కథం రక్షా ప్రాప్స్యతే?
26 whose voice then shook the earth; but now he has promised, saying, I will still once shake not only the earth, but also heaven.
తదా తస్య రవాత్ పృథివీ కమ్పితా కిన్త్విదానీం తేనేదం ప్రతిజ్ఞాతం యథా, "అహం పునరేకకృత్వః పృథివీం కమ్పయిష్యామి కేవలం తన్నహి గగనమపి కమ్పయిష్యామి| "
27 But he would yet once show the removal of the things shaken, as having been created, in order that the things unshaken may remain.
స ఏకకృత్వః శబ్దో నిశ్చలవిషయాణాం స్థితయే నిర్మ్మితానామివ చఞ్చలవస్తూనాం స్థానాన్తరీకరణం ప్రకాశయతి|
28 Therefore receiving an unshaken kingdom, let us have grace, through which we may worship God acceptably with reverence and fear:
అతఏవ నిశ్చలరాజ్యప్రాప్తైరస్మాభిః సోఽనుగ్రహ ఆలమ్బితవ్యో యేన వయం సాదరం సభయఞ్చ తుష్టిజనకరూపేణేశ్వరం సేవితుం శక్నుయామ|
29 for our God is a consuming fire.
యతోఽస్మాకమ్ ఈశ్వరః సంహారకో వహ్నిః|
