Ephesians 5
1 Therefore be ye imitators of God, as beloved children;
Шуңа Худаниң сөйүмлүк пәрзәнтлиридин болуп, Уни үлгә қилиңлар; һәмдә Мәсиһ бизни сөйүп, Өзини биз үчүн Худаға хушпурақ сүпитидә һәдийә-қурбанлиқ болушқа атап пида қилғандәк силәрму муһәббәт ичидә меңиңлар.
2 and walk about in divine love, as Christ also loved you, and gave himself for you, an offering and a sacrifice to God for an odor of sweet savor.
3 But all fornication, and uncleanness, or covetousness, let it not be named among you, as it becomes saints;
Амма муқәддәс бәндиләргә лайиқ һалда, бузуқлуқ, һәр қандақ паскинилиқ яки нәпсанийәтчилик араңларда һәтта тилғиму елинмисун;
4 and indecorum, or foolish talking, or indecent jesting, which is not becoming, but rather the giving of thanks:
Шундақла ипласлиқ, әхмиқанә параңлар яки чакина чақчақларму тилиңларға елинмисун — буларму мувапиқ әмәстур — бәлки ағзиңлардин тәшәккүрләр чиқсун.
5 for you are knowing this, that no fornicator, or unclean person, or covetous, who is an idolater, has an inheritance in the kingdom of Christ and of God.
Чүнки шуниңдин хәвәрдарсиләрки, һәр қандақ бузуқлуқ қилғучи, напак болғучи яки нәпсанийәтчи киши (бундақ киши әмәлийәттә бир бутпәрәскә баравәр) Мәсиһ вә Худаниң падишалиғиға мирасхор болалмайду.
6 Let no one deceive you with empty words: for through these the wrath of God comes on the sons of disobedience.
Һеч кимгә өзүңларни қуруқ гәпләр билән алдатмаңлар; чүнки бу ишлар түпәйлидин Худаниң ғәзиви итаәтсизликтин болған пәрзәнтләрниң бешиға чүшиду.
7 Therefore be not partakers along with them.
Шуңа уларға мошу ишларда шерик болмаңлар;
8 For at one time ye were darkness, but now ye are light in the Lord: walk about as children of the light,
чүнки силәр әсли қараңғулуқ едиңлар, лекин һазир Рәбдә йоруқлуқсиләр; йоруқлуқниң пәрзәнтлиригә лайиқ меңиңлар
9 (for the fruit of the light is in all goodness and righteousness and truth),
(чүнки йоруқлуқниң мевиси толуқ меһриванлиқ, һәққанийлиқ вә һәқиқәттин тәркиб тапқандур),
10 proving what is acceptable to the Lord;
немә ишларниң Рәбни хурсән қилидиғанлиғини үгинип испатлаңлар.
11 and have no fellowship with the unfruitful works of darkness, but rather indeed convict them.
Қараңғулуқтики мевисиз ишлар билән четилип қалмаңлар; әксичә, уларни ечип әйипләңлар;
12 For it is disgraceful even to speak of those things which are done by them in concealment:
чүнки уларниң йошурунчә ишлигәнлирини һәтта тилға елишму номус иштур.
13 but all things being convicted by the light are made manifest; for everything made manifest is light.
Амма йоруқлуқ билән әйипләп ашкариланған һәр қандақ нәрсә очуқ көрүниду; йоруқлуқ ашкарилиған һәммә нәрсә йоруқлуққа айлиниду.
14 Therefore he says, Awake, thou sleeper, and arise from the dead, and Christ will shine upon thee.
Шуниң үчүн У мундақ дәйду: — «Ойған, әй уйқичи! Тирил өлүкләр арисидин! Вә Мәсиһ сени парлап йоритиду».
15 Therefore see how you walk about circumspectly, not as unwise, but wise;
Шуниң үчүн силәрниң меңиватқан йолуңларға еһтият билән диққәт қилиңлар; йолуңлар наданларниңкидәк әмәс, даналарниңкидәк болсун;
16 buying in the opportunity, because the days are evil.
вақит-пурсәтни ғәниймәт билип тутувелиңлар; чүнки мошу дәвир рәзилдур.
17 Therefore be not unwise, but understand whatsoever is the will of the Lord.
Бу сәвәптин надан болмаңлар, бәлки Рәбниң ирадисиниң немә екәнлигини чүшәнгүчи болуңлар;
18 Be not drunk with wine, in which there is riot, but be ye filled with the Spirit;
Һарақ-шарап ичип мәс болмаңлар; шундақ қилиқ адәмни шаллақлаштуриду; буниң орниға Роһқа толдурулғучи болуңлар,
19 speaking one to another in psalms and hymns and spiritual songs, singing and making melody in your heart to the Lord,
бир-бириңларға зәбур-нәғмиләр, мәдһийә күйлири вә роһий нахшилар ейтишип, қәлбиңларда нахша-нәғмиләр яңритип Рәбни мәдһийиләңлар;
20 always giving thanks for all things in the name of our Lord Jesus Christ to God, even the Father;
һәрдайим һәммә ишлар үчүн Рәб Әйса Мәсиһниң намида Худа һәм Ата Болғучиға тәшәккүр-рәхмәт ейтиңлар,
21 being submissive to one another in the fear of Christ.
Мәсиһтин әйминип, бир-бириңларға бойсунуңлар.
22 Wives, be submissive to your own husbands, as to the Lord,
Силәр аяллар, Рәбкә бойсунғандәк өз әрлириңләргә бойсунуңлар;
23 because the husband is the head of the wife, as Christ is also the head of the church, being himself the saviour of the body.
чүнки Мәсиһ җамаәтниң беши болғандәк, әр аялниң бешидур; Мәсиһ йәнә тәнгә қутқузғучидур.
24 But as the church is submissive to Christ, so also let the wives be to their husbands in everything.
Әндиликтә җамаәт Мәсиһкә бойсуғандәк, аяллар әрлиригә һәммә ишта бойсунсун.
25 Husbands, love your wives with divine love, as Christ also loved the church with divine love, and gave himself for her;
Әрләр аяллириңларни сөйүңләр, худди Мәсиһниңму җамаәтни сөйүп, униң үчүн Өзини пида қилғинидәк сөйүңлар;
26 in order that he might sanctify her, having purified her by the washing of water through the word,
[Мәсиһниң җамаәт үчүн] шундақ қилиши җамаәтни муқәддәс қилип, «дасниң сүйи» болған сөз-калам билән жуюп пакландуруш үчүндур,
27 in order that he might present to himself the glorious church, having not spot or wrinkle or any of such things; but that she might be holy and blameless.
шуниңдәк җамаәтни шәрәплик һалда Өзигә һазир қилип, уни һеч дағ, қоруқ яки буларға охшаш һәр қандақ нәрсиләрдин халий қилип, толуқ муқәддәс вә әйипсиз қилиштин ибарәттур.
28 So the husbands ought to love their own wives with divine love as their own bodies. The one loving his own wife is loving himself:
Шуниңға охшаш, әрләр өз аяллирини өз тенини сөйгәндәк сөйүши керәктур; өз аялини сөйгән киши өзини сөйгән билән баравәр.
29 for no one ever yet hated his own flesh; but he nourishes and cherishes it, as Christ also the church;
Чүнки һеч ким әсла өзиниң етидин нәпрәтләнгән әмәс, әксичә уни озуқландуриду һәм асрайду; бу худди Мәсиһниң җамаәтни [озуқландуридиғиниға һәм уни асрайдиғиниға] охшайду.
30 because we are members of his body:
Чүнки биз Униң тениниң әзалиридурмиз: —
31 on account of this a man shall leave his father and mother and cleave unto his wife: and they two shall be one flesh.
«Шу сәвәптин әр ата-анисиниң йенидин айрлип, өз аялиға бағлиниду; иккиси бир тән болиду».
32 This is a great mystery: but I speak in reference to Christ and the church.
Бу сир интайин чоңқурдур; амма мән һазир Мәсиһ вә җамаәт тоғрилиқ сөзләватимән.
33 Moreover you also each one thus love his own wife with divine love as himself; and that the wife also reverence the husband.
Амма силәрму һәр бириңлар өз аялиңларни өзүңларни сөйгәндәк сөйүңлар; аял болса, еридин әйминип, уни һөрмәтлисун.
