< Song of Solomon 2 >

1 I am the rose of the fielde, and the lilie of the valleys.
Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.
2 Like a lilie amog the thornes, so is my loue among the daughters.
Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.
3 Like the apple tree among the trees of the forest, so is my welbeloued among the sonnes of men: vnder his shadow had I delite, and sate downe: and his fruite was sweete vnto my mouth.
Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.
4 Hee brought mee into the wine cellar, and loue was his banner ouer me.
Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.
5 Stay me with flagons, and comfort me with apples: for I am sicke of loue.
Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.
6 His left hande is vnder mine head, and his right hand doeth imbrace me.
Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.
7 I charge you, O daughters of Ierusalem, by the roes and by the hindes of the fielde, that ye stirre not vp, nor waken my loue, vntill she please.
Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
8 It is the voyce of my welbeloued: beholde, hee commeth leaping by the mountaines, and skipping by the hilles.
Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.
9 My welbeloued is like a roe, or a yong hart: loe, he standeth behinde our wall, looking forth of the windowes, shewing him selfe through the grates.
Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.
10 My welbeloued spake and said vnto me, Arise, my loue, my faire one, and come thy way.
Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.
11 For beholde, winter is past: the raine is changed, and is gone away.
Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.
12 The flowers appeare in the earth: the time of the singing of birdes is come, and the voyce of the turtle is heard in our land.
Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.
13 The figtree hath brought foorth her yong figges: and the vines with their small grapes haue cast a sauour: arise my loue, my faire one, and come away.
Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.
14 My doue, that art in the holes of ye rocke, in the secret places of the staires, shewe mee thy sight, let mee heare thy voyce: for thy voyce is sweete, and thy sight comely.
Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.
15 Take vs the foxes, the little foxes, which destroy the vines: for our vines haue small grapes.
Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.
16 My welbeloued is mine, and I am his: hee feedeth among the lilies,
Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;
17 Vntil the day breake, and the shadowes flee away: returne, my welbeloued, and be like a roe, or a yong hart vpon the mountaines of Bether.
Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.

< Song of Solomon 2 >