< Romans 11 >

1 I Demaund then, Hath God cast away his people? God forbid: for I also am an Israelite, of the seede of Abraham, of the tribe of Beniamin.
ឦឝ្វរេណ ស្វីកីយលោកា អបសារិតា អហំ កិម៑ ឦទ្ឫឝំ វាក្យំ ព្រវីមិ? តន្ន ភវតុ យតោៜហមបិ ពិន្យាមីនគោត្រីយ ឥព្រាហីមវំឝីយ ឥស្រាយេលីយលោកោៜស្មិ។
2 God hath not cast away his people which he knew before. Know ye not what the Scripture sayth of Elias, howe hee communeth with God against Israel, saying,
ឦឝ្វរេណ បូវ៌្វំ យេ ប្រទ្ឫឞ្ដាស្តេ ស្វកីយលោកា អបសារិតា ឥតិ នហិ។ អបរម៑ ឯលិយោបាខ្យានេ ឝាស្ត្រេ យល្លិខិតម៑ អាស្តេ តទ៑ យូយំ កិំ ន ជានីថ?
3 Lord, they haue killed thy Prophets, and digged downe thine altars: and I am left alone, and they seeke my life?
ហេ បរមេឝ្វរ លោកាស្ត្វទីយាះ សវ៌្វា យជ្ញវេទីរភញ្ជន៑ តថា តវ ភវិឞ្យទ្វាទិនះ សវ៌្វាន៑ អឃ្នន៑ កេវល ឯកោៜហម៑ អវឝិឞ្ដ អាសេ តេ មមាបិ ប្រាណាន៑ នាឝយិតុំ ចេឞ្ដនតេ, ឯតាំ កថាម៑ ឥស្រាយេលីយលោកានាំ វិរុទ្ធម៑ ឯលិយ ឦឝ្វរាយ និវេទយាមាស។
4 But what saith the answere of God to him? I haue reserued vnto my selfe seuen thousand men, which haue not bowed the knee to Baal.
តតស្តំ ប្រតីឝ្វរស្យោត្តរំ កិំ ជាតំ? ពាល្នាម្នោ ទេវស្យ សាក្ឞាត៑ យៃ រ្ជានូនិ ន បាតិតានិ តាទ្ឫឝាះ សប្ត សហស្រាណិ លោកា អវឝេឞិតា មយា។
5 Euen so then at this present time is there a remnant according to the election of grace.
តទ្វទ៑ ឯតស្មិន៑ វត៌្តមានកាលេៜបិ អនុគ្រហេណាភិរុចិតាស្តេឞាម៑ អវឝិឞ្ដាះ កតិបយា លោកាះ សន្តិ។
6 And if it be of grace, it is no more of workes: or els were grace no more grace: but if it be of workes, it is no more grace: or els were worke no more worke.
អតឯវ តទ៑ យទ្យនុគ្រហេណ ភវតិ តហ៌ិ ក្រិយយា ន ភវតិ នោ ចេទ៑ អនុគ្រហោៜននុគ្រហ ឯវ, យទិ វា ក្រិយយា ភវតិ តហ៌្យនុគ្រហេណ ន ភវតិ នោ ចេត៑ ក្រិយា ក្រិយៃវ ន ភវតិ។
7 What then? Israel hath not obtained that he sought: but the election hath obteined it, and the rest haue bene hardened,
តហ៌ិ កិំ? ឥស្រាយេលីយលោកា យទ៑ អម្ឫគយន្ត តន្ន ប្រាបុះ។ កិន្ត្វភិរុចិតលោកាស្តត៑ ប្រាបុស្តទន្យេ សវ៌្វ អន្ធីភូតាះ។
8 According as it is written, God hath giuen them the spirit of slumber: eyes that they should not see, and eares that they should not heare vnto this day.
យថា លិខិតម៑ អាស្តេ, ឃោរនិទ្រាលុតាភាវំ ទ្ឫឞ្ដិហីនេ ច លោចនេ។ កណ៌ៅ ឝ្រុតិវិហីនៅ ច ប្រទទៅ តេភ្យ ឦឝ្វរះ៕
9 And Dauid sayth, Let their table be made a snare, and a net, and a stumbling blocke, euen for a recompence vnto them.
ឯតេស្មិន៑ ទាយូទបិ លិខិតវាន៑ យថា, អតោ ភុក្ត្យាសនំ តេឞាម៑ ឧន្មាថវទ៑ ភវិឞ្យតិ។ វា វំឝយន្ត្រវទ៑ ពាធា ទណ្ឌវទ៑ វា ភវិឞ្យតិ៕
10 Let their eyes be darkened that they see not, and bowe downe their backe alwayes.
ភវិឞ្យន្តិ តថាន្ធាស្តេ នេត្រៃះ បឝ្យន្តិ នោ យថា។ វេបថុះ កដិទេឝស្យ តេឞាំ និត្យំ ភវិឞ្យតិ៕
11 I demaund then, Haue they stumbled, that they should fall? God forbid: but through their fall, saluation commeth vnto the Gentiles, to prouoke them to follow them.
បតនាត៌្ហំ តេ ស្ខលិតវន្ត ឥតិ វាចំ កិមហំ វទាមិ? តន្ន ភវតុ កិន្តុ តាន៑ ឧទ្យោគិនះ កត៌្តុំ តេឞាំ បតនាទ៑ ឥតរទេឝីយលោកៃះ បរិត្រាណំ ប្រាប្តំ។
12 Wherefore if the fall of them be the riches of the world, and the diminishing of them the riches of the Gentiles, how much more shall their aboundance be?
តេឞាំ បតនំ យទិ ជគតោ លោកានាំ លាភជនកម៑ អភវត៑ តេឞាំ ហ្រាសោៜបិ យទិ ភិន្នទេឝិនាំ លាភជនកោៜភវត៑ តហ៌ិ តេឞាំ វ្ឫទ្ធិះ កតិ លាភជនិកា ភវិឞ្យតិ?
13 For in that I speake to you Gentiles, in as much as I am the Apostle of ye Gentiles, I magnifie mine office,
អតោ ហេ អន្យទេឝិនោ យុឞ្មាន៑ សម្ពោធ្យ កថយាមិ និជានាំ ជ្ញាតិពន្ធូនាំ មនះសូទ្យោគំ ជនយន៑ តេឞាំ មធ្យេ កិយតាំ លោកានាំ យថា បរិត្រាណំ សាធយាមិ
14 To trie if by any meanes I might prouoke them of my flesh to follow them, and might saue some of them.
តន្និមិត្តម៑ អន្យទេឝិនាំ និកដេ ប្រេរិតះ សន៑ អហំ ស្វបទស្យ មហិមានំ ប្រកាឝយាមិ។
15 For if the casting away of them be the reconciling of the world, what shall the receiuing be, but life from the dead?
តេឞាំ និគ្រហេណ យទីឝ្វរេណ សហ ជគតោ ជនានាំ មេលនំ ជាតំ តហ៌ិ តេឞាម៑ អនុគ្ឫហីតត្វំ ម្ឫតទេហេ យថា ជីវនលាភស្តទ្វត៑ កិំ ន ភវិឞ្យតិ?
16 For if the first fruites be holy, so is the whole lumpe: and if the roote be holy, so are the branches.
អបរំ ប្រថមជាតំ ផលំ យទិ បវិត្រំ ភវតិ តហ៌ិ សវ៌្វមេវ ផលំ បវិត្រំ ភវិឞ្យតិ; តថា មូលំ យទិ បវិត្រំ ភវតិ តហ៌ិ ឝាខា អបិ តថៃវ ភវិឞ្យន្តិ។
17 And though some of the branches be broken off, and thou being a wilde Oliue tree, wast graft in for them, and made partaker of the roote, and fatnesse of the Oliue tree.
កិយតីនាំ ឝាខានាំ ឆេទនេ ក្ឫតេ ត្វំ វន្យជិតវ្ឫក្ឞស្យ ឝាខា ភូត្វា យទិ តច្ឆាខានាំ ស្ថានេ រោបិតា សតិ ជិតវ្ឫក្ឞីយមូលស្យ រសំ ភុំក្ឞេ,
18 Boast not thy selfe against the branches: and if thou boast thy selfe, thou bearest not the roote, but the roote thee.
តហ៌ិ តាសាំ ភិន្នឝាខានាំ វិរុទ្ធំ មាំ គវ៌្វីះ; យទិ គវ៌្វសិ តហ៌ិ ត្វំ មូលំ យន្ន ធារយសិ កិន្តុ មូលំ ត្វាំ ធារយតីតិ សំស្មរ។
19 Thou wilt say then, The branches are broken off, that I might be graft in.
អបរញ្ច យទិ វទសិ មាំ រោបយិតុំ តាះ ឝាខា វិភន្នា អភវន៑;
20 Well: through vnbeliefe they are broken off, and thou standest by faith: bee not hie minded, but feare.
ភទ្រម៑, អប្រត្យយការណាត៑ តេ វិភិន្នា ជាតាស្តថា វិឝ្វាសការណាត៑ ត្វំ រោបិតោ ជាតស្តស្មាទ៑ អហង្ការម៑ អក្ឫត្វា សសាធ្វសោ ភវ។
21 For if God spared not the naturall branches, take heede, least he also spare not thee.
យត ឦឝ្វរោ យទិ ស្វាភាវិកីះ ឝាខា ន រក្ឞតិ តហ៌ិ សាវធានោ ភវ ចេត៑ ត្វាមបិ ន ស្ថាបយតិ។
22 Beholde therefore the bountifulnesse, and seueritie of God: towarde them which haue fallen, seueritie: but toward thee, bountifulnesse, if thou continue in his bountifulnesse: or els thou shalt also be cut off.
ឥត្យត្រេឝ្វរស្យ យាទ្ឫឝី ក្ឫបា តាទ្ឫឝំ ភយានកត្វមបិ ត្វយា ទ្ឫឝ្យតាំ; យេ បតិតាស្តាន៑ ប្រតិ តស្យ ភយានកត្វំ ទ្ឫឝ្យតាំ, ត្វញ្ច យទិ តត្ក្ឫបាឝ្រិតស្តិឞ្ឋសិ តហ៌ិ ត្វាំ ប្រតិ ក្ឫបា ទ្រក្ឞ្យតេ; នោ ចេត៑ ត្វមបិ តទ្វត៑ ឆិន្នោ ភវិឞ្យសិ។
23 And they also, if they abide not still in vnbeliefe, shall be graffed in: for God is able to graffe them in againe.
អបរញ្ច តេ យទ្យប្រត្យយេ ន តិឞ្ឋន្តិ តហ៌ិ បុនរបិ រោបយិឞ្យន្តេ យស្មាត៑ តាន៑ បុនរបិ រោបយិតុម៑ ឥឝ្វរស្យ ឝក្តិរាស្តេ។
24 For if thou wast cut out of the Oliue tree, which was wilde by nature, and wast graffed contrary to nature in a right Oliue tree, how much more shall they that are by nature, bee graffed in their owne Oliue tree?
វន្យជិតវ្ឫក្ឞស្យ ឝាខា សន៑ ត្វំ យទិ តតឝ្ឆិន្នោ រីតិវ្យត្យយេនោត្តមជិតវ្ឫក្ឞេ រោបិតោៜភវស្តហ៌ិ តស្យ វ្ឫក្ឞស្យ ស្វីយា យាះ ឝាខាស្តាះ កិំ បុនះ ស្វវ្ឫក្ឞេ សំលគិតុំ ន ឝក្នុវន្តិ?
25 For I would not, brethren, that ye should be ignorant of this secret (least ye should bee arrogant in your selues) that partly obstinacie is come to Israel, vntill the fulnesse of the Gentiles be come in.
ហេ ភ្រាតរោ យុឞ្មាកម៑ អាត្មាភិមានោ យន្ន ជាយតេ តទត៌្ហំ មមេទ្ឫឝី វាញ្ឆា ភវតិ យូយំ ឯតន្និគូឍតត្ត្វម៑ អជានន្តោ យន្ន តិឞ្ឋថ; វស្តុតោ យាវត្កាលំ សម្បូណ៌រូបេណ ភិន្នទេឝិនាំ សំគ្រហោ ន ភវិឞ្យតិ តាវត្កាលម៑ អំឝត្វេន ឥស្រាយេលីយលោកានាម៑ អន្ធតា ស្ថាស្យតិ;
26 And so all Israel shalbe saued, as it is written, The deliuerer shall come out of Sion, and shall turne away the vngodlinesse from Iacob.
បឝ្ចាត៑ តេ សវ៌្វេ បរិត្រាស្យន្តេ; ឯតាទ្ឫឝំ លិខិតមប្យាស្តេ, អាគមិឞ្យតិ សីយោនាទ៑ ឯកោ យស្ត្រាណទាយកះ។ អធម៌្មំ យាកុពោ វំឝាត៑ ស តុ ទូរីករិឞ្យតិ។
27 And this is my couenant to them, When I shall take away their sinnes.
តថា ទូរីករិឞ្យាមិ តេឞាំ បាបាន្យហំ យទា។ តទា តៃរេវ សាទ៌្ធំ មេ និយមោៜយំ ភវិឞ្យតិ។
28 As concerning the Gospel, they are enemies for your sakes: but as touching the election, they are beloued for the fathers sakes.
សុសំវាទាត៑ តេ យុឞ្មាកំ វិបក្ឞា អភវន៑ កិន្ត្វភិរុចិតត្វាត៑ តេ បិត្ឫលោកានាំ ក្ឫតេ ប្រិយបាត្រាណិ ភវន្តិ។
29 For the giftes and calling of God are without repentance.
យត ឦឝ្វរស្យ ទានាទ៑ អាហ្វានាញ្ច បឝ្ចាត្តាបោ ន ភវតិ។
30 For euen as yee in times past haue not beleeued God, yet haue nowe obteined mercie through their vnbeliefe:
អតឯវ បូវ៌្វម៑ ឦឝ្វរេៜវិឝ្វាសិនះ សន្តោៜបិ យូយំ យទ្វត៑ សម្ប្រតិ តេឞាម៑ អវិឝ្វាសការណាទ៑ ឦឝ្វរស្យ ក្ឫបាបាត្រាណិ ជាតាស្តទ្វទ្
31 Euen so nowe haue they not beleeued by the mercie shewed vnto you, that they also may obtaine mercie.
ឥទានីំ តេៜវិឝ្វាសិនះ សន្តិ កិន្តុ យុឞ្មាភិ រ្លព្ធក្ឫបាការណាត៑ តៃរបិ ក្ឫបា លប្ស្យតេ។
32 For God hath shut vp all in vnbeliefe, that he might haue mercie on all. (eleēsē g1653)
ឦឝ្វរះ សវ៌្វាន៑ ប្រតិ ក្ឫបាំ ប្រកាឝយិតុំ សវ៌្វាន៑ អវិឝ្វាសិត្វេន គណយតិ។ (eleēsē g1653)
33 O the deepenesse of the riches, both of the wisdome, and knowledge of God! howe vnsearcheable are his iudgements, and his wayes past finding out!
អហោ ឦឝ្វរស្យ ជ្ញានពុទ្ធិរូបយោ រ្ធនយោះ កីទ្ឫក៑ ប្រាចុយ៌្យំ។ តស្យ រាជឝាសនស្យ តត្ត្វំ កីទ្ឫគ៑ អប្រាប្យំ។ តស្យ មាគ៌ាឝ្ច កីទ្ឫគ៑ អនុបលក្ឞ្យាះ។
34 For who hath knowen the minde of the Lord? or who was his counsellour?
បរមេឝ្វរស្យ សង្កល្បំ កោ ជ្ញាតវាន៑? តស្យ មន្ត្រី វា កោៜភវត៑?
35 Or who hath giuen vnto him first, and he shalbe recompensed?
កោ វា តស្យោបការី ភ្ឫត្វា តត្ក្ឫតេ តេន ប្រត្យុបកត៌្តវ្យះ?
36 For of him, and through him, and for him are all things: to him be glory for euer. Amen. (aiōn g165)
យតោ វស្តុមាត្រមេវ តស្មាត៑ តេន តស្មៃ ចាភវត៑ តទីយោ មហិមា សវ៌្វទា ប្រកាឝិតោ ភវតុ។ ឥតិ។ (aiōn g165)

< Romans 11 >