Revelation 18
1 And after these thinges, I sawe another Angel come downe from heauen, hauing great power, so that the earth was lightened with his glorie,
Eftir þetta sá ég annan engil koma niður af himni. Hann hafði mikið vald og dýrð hans varpaði ljóma á jörðina.
2 And he cryed out mightily with a loud voyce, saying, It is fallen, it is fallen, Babylon that great citie, and is become the habitation of deuils, and the holde of all foule spirits, and a cage of euery vncleane and hatefull birde.
Hann kallaði hárri röddu: „Babýlon hin mikla er fallin, hún er fallin! Hún er orðin bæli illra anda, samastaður djöfla og alls þess sem illt er.
3 For all nations haue drunken of the wine of the wrath of her fornication, and the Kings of the earth haue committed fornication with her, and the marchants of the earth are waxed rich of the abundance of her pleasures.
Ástæðan er sú að hún gaf öllum þjóðum að drekka sitt hræðilega saurlifnaðarvín. Konungar jarðarinnar nutu blíðu hennar og kaupsýslumenn um allan heim græddu á eyðslusemi hennar.“
4 And I heard another voyce from heauen say, Goe out of her, my people, that ye be not partakers of her sinnes, and that ye receiue not of her plagues.
Nú heyrði ég aðra rödd kalla frá himni: „Gangið út úr henni, fólk mitt, og takið ekki þátt í syndum hennar, annars mun ykkur verða refsað ásamt henni.
5 For her sinnes are come vp into heauen, and God hath remembred her iniquities.
Syndir hennar hafa hlaðist upp allt til himins og Guð er reiðubúinn að dæma hana fyrir glæpi hennar.
6 Rewarde her, euen as she hath rewarded you, and giue her double according to her workes: and in the cup that she hath filled to you, fill her ye double.
Gjaldið henni í sömu mynt og hún galt ykkur, jafnvel enn ríkulegar – gjaldið henni tvöfalt fyrir öll ódæðisverk hennar. Hún leiddi bölvun yfir marga, gefið henni því tvöfaldan skammt.
7 In as much as she glorified her selfe, and liued in pleasure, so much giue ye to her torment and sorow: for she saith in her heart, I sit being a queene, and am no widowe, and shall see no mourning.
Hún var hrokafull og lifði í munaði, mælið henni nú sem því nemur af kvölum og sorg. Hún sagði í hroka sínum: „Ég er drottningin. Ég sit í hásætinu. Ég er ekki vesæl ekkja – nei, ógæfan forðast mig!“
8 Therefore shall her plagues come at one day, death, and sorowe, and famine, and she shalbe burnt with fire: for that God which condemneth her, is a strong Lord.
Vegna þessara orða munu sorg og dauði koma yfir hana á sama degi og hún mun eyðast í eldi. Vald Drottins er mikið og hann er dómari hennar.“
9 And the kings of the earth shall bewayle her, and lament for her, which haue committed fornication, and liued in pleasure with her, when they shall see that smoke of that her burning,
Leiðtogar heimsins, sem þátt tóku í siðleysi hennar og nutu blíðu hennar, munu fyllast angist þegar þeir sjá hana brenna og reykinn stíga upp af ösku hennar.
10 And shall stand a farre off for feare of her torment, saying, Alas, alas, that great citie Babylon, that mightie citie: for in one houre is thy iudgement come.
Þeir munu standa langt frá, skjálfandi af ótta og hrópa: „Æ, þú Babýlon, borgin mikla! Dómur þinn kom eins og þruma úr heiðskíru lofti.“
11 And the marchants of the earth shall weepe and wayle ouer her: for no man byeth their ware any more.
Kaupmenn jarðarinnar gráta og kveina yfir henni, því nú finnst enginn til að kaupa vörur þeirra framar.
12 The ware of golde, and siluer, and of precious stone, and of pearles, and of fine linnen, and of purple, and of silke, and of skarlet, and of all maner of Thyne wood, and of all vessels of yuorie, and of all vessels of most precious wood, and of brasse, and of yron, and of marble,
Hún var þeirra besti viðskiptavinur. Hún keypti af þeim gull, silfur, gimsteina, perlur, dýran vefnað, purpura, silki og skarlat og alls konar ilmvið, fílabein og dýrmætan útskorinn við, eir, járn og marmara.
13 And of cinamon, and odours, and ointments, and frankincense, and wine, and oyle, and fine floure, and wheate, and beastes, and sheepe, and horses, and charets, and seruants, and soules of men.
Þeir seldu henni einnig krydd, ilmefni og reykelsi, smyrsl, vín, olífuolíu, fínmalað korn, hveiti, nautgripi, sauðfé, hesta, vagna og þræla – jafnvel mannssálir.
14 (And the apples that thy soule lusted after, are departed from thee, and all things which were fatte and excellent, are departed from thee, and thou shalt finde them no more)
„Nú er allt þetta góss, sem þú sóttist eftir, orðið að engu!“hrópa þeir. „Framvegis munt þú ekki augum líta allan þennan dýrindismunað og allt þetta skraut sem þú sóttist eftir, því að það er farið veg allrar veraldar.“
15 The marchants of these thinges which were waxed riche, shall stand a farre off from her, for feare of her torment, weeping and wayling,
Kaupmennirnir, sem auðguðust af viðskiptum sínum við hana, munu standa langt frá, skelfingu lostnir, því að þeir óttast afkomu sína í framtíðinni. Þeir munu gráta og kveina og segja:
16 And saying, Alas, alas, that great citie, that was clothed in fine linnen and purple, and skarlet, and gilded with gold, and precious stones, and pearles.
„Æ, æ, borgin mikla. Þú varst eins og fögur kona sem klæddist dýrum purpura og skarlatslitu líni, hlaðin skartgripum úr gulli, gimsteinum og dýrum perlum.
17 For in one houre so great riches are come to desolation. And euery shipmaster, and all the people that occupie shippes, and shipmen, and whosoeuer traffike on the sea, shall stand a farre off,
Á einni svipstundu urðu öll þín miklu auðæfi að engu!“Eigendur kaupskipa, skipstjórar þeirra og áhafnir, munu horfa úr fjarlægð á reykinn stíga til himins
18 And crie, when they see that smoke of that her burning, saying, What citie was like vnto this great citie?
og segja með grátstafinn í kverkunum: „Engin borg í öllum heiminum jafnaðist á við þessa!“
19 And they shall cast dust on their heads, and crie, weeping, and wayling, and say, Alas, alas, that great citie, wherein were made rich all that had ships on the sea by her costlinesse: for in one houre she is made desolate.
Þeir munu kveina hátt, viti sínu fjær af sorg og segja: „Hvílík ógæfa kom yfir þessa miklu borg! Það voru auðæfi hennar sem gerðu okkur ríka, en nú er allt orðið að engu á einu augabragði.“
20 O heauen, reioyce of her, and ye holy Apostles and Prophets: for God hath punished her to be reuenged on her for your sakes.
En þú, himinn, þú skalt fagna örlögum hennar og sömuleiðis þið, börn Guðs, spámenn og postular. Guð hefur leitað réttar ykkar gegn henni.
21 Then a mightie Angell tooke vp a stone like a great milstone, and cast it into the sea, saying, With such violence shall that great citie Babylon be cast, and shalbe found no more.
Þá tók voldugur engill upp stóran stein, líkan kvarnarsteini, fleygði honum í hafið og hrópaði: „Babýlon, borgin mikla, henni mun verða fleygt burt eins og ég fleygði þessum steini. Hún mun hverfa svo að hvorki sjáist tangur né tetur af henni upp frá því.
22 And the voyce of harpers, and musicians, and of pipers, and trumpetters shalbe heard no more in thee, and no craftesman, of whatsoeuer craft he be, shall be found any more in thee: and the sound of a milstone shalbe heard no more in thee.
Framvegis mun engin tónlist heyrast í henni, hvorki hörpusláttur né lúðurhljómur. Enginn iðnaður mun þrífast þar framar og ekkert korn verður malað.
23 And the light of a candle shall shine no more in thee: and the voyce of the bridegrome and of the bride shalbe heard no more in thee: for thy marchants were the great men of the earth: and with thine inchantments were deceiued all nations.
Nætur hennar verða dimmar, niðdimmar, og þar mun aldrei framar sjást ljós í glugga. Þar verða engar klingjandi brúðkaupsbjöllur né glaðværar raddir brúðar og brúðguma. Kaupmenn hennar voru heimskunnir og hún leiddi þjóðirnar afvega með kukli sínu og göldrum.
24 And in her was found the blood of the Prophets, and of the Saints, and of all that were slaine vpon the earth.
Hún bar ábyrgð á dauða spámanna og margra helgra manna.“
