< Revelation 10 >

1 And I sawe another mightie Angel come downe from heauen, clothed with a cloude, and the raine bowe vpon his head, and his face was as the sunne, and his feete as pillars of fire.
At nakita ko ang ibang malakas na anghel na nanaog na mula sa langit, na nabibihisan ng isang alapaap; at ang bahaghari ay nasa kaniyang ulo, at ang kaniyang mukha ay gaya ng araw, at ang kaniyang mga paa ay gaya ng mga haliging apoy;
2 And hee had in his hande a little booke open, and he put his right foote vpon the sea, and his left on the earth,
At may isang maliit na aklat na bukas sa kaniyang kamay: at itinungtong ang kaniyang kanang paa sa dagat, at ang kaniyang kaliwa ay sa lupa;
3 And cried with a loude voyce, as when a lyon roareth: and when he had cried, seuen thunders vttered their voyces.
At sumigaw ng malakas na tinig, na gaya ng leon na umaangal: at pagkasigaw niya, ay ang pitong kulog ay umugong.
4 And whe the seuen thunders had vttered their voyces, I was about to write: but I heard a voice from heauen saying vnto me, Seale vp those things which the seuen thunders haue spoken, and write them not.
At pagkaugong ng pitong kulog, ay isusulat ko sana: at narinig ko ang isang tinig na mula sa langit, na nagsasabi, Tatakan mo ang mga bagay na sinalita ng pitong kulog, at huwag mong isulat.
5 And the Angel which I sawe stand vpon the sea, and vpon the earth, lift vp his hand to heauen,
At ang anghel na aking nakita na nakatayo sa ibabaw ng dagat at sa ibabaw ng lupa ay itinaas ang kaniyang kanang kamay sa langit,
6 And sware by him that liueth for euermore, which created heauen, and the thinges that therein are, and the earth, and the things that therein are, and the sea, and the thinges that therein are, that time should be no more. (aiōn g165)
At ipinanumpa yaong nabubuhay magpakailan kailan man, na lumalang ng langit at ng mga bagay na naroroon, at ng lupa at ng mga bagay na naririto, at ng dagat at ng mga bagay na naririto, na hindi na magluluwat ang panahon: (aiōn g165)
7 But in the dayes of the voyce of the seuenth Angel, when he shall beginne to blow the trumpet, euen the mysterie of God shalbe finished, as he hath declared to his seruants the Prophets.
Kundi sa mga araw ng tinig ng ikapitong anghel, pagka malapit nang siya'y humihip, kung magkagayo'y ganap na ang hiwaga ng Dios, ayon sa mabubuting balita na kaniyang isinaysay sa kaniyang mga alipin na mga propeta.
8 And the voyce which I heard from heauen, spake vnto me againe, and said, Go and take the litle booke which is open in the hand of the Angel, which standeth vpon the sea and vpon the earth.
At ang tinig na aking narinig na mula sa langit, ay muling nagsalita sa akin, at nagsabi, Humayo ka, kunin mo ang aklat na bukas na nasa kamay ng anghel na nakatayo sa ibabaw ng dagat at sa ibabaw ng lupa.
9 So I went vnto the Angel, and saide to him, Giue me the litle booke. And he said vnto me, Take it, and eate it vp, and it shall make thy belly bitter, but it shalbe in thy mouth as sweete as honie.
At ako'y naparoon sa anghel na nagsabi ako sa kaniya na ibigay sa akin ang maliit na aklat. At kaniyang sinabi sa akin, Kunin mo ito, at ito'y kanin mo; at papapaitin ang iyong tiyan, datapuwa't sa iyong bibig ay magiging matamis na gaya ng pulot.
10 Then I tooke the litle booke out of ye Angels hand, and ate it vp, and it was in my mouth as sweete as hony: but whe I had eaten it my belly was bitter.
At kinuha ko ang maliit na aklat sa kamay ng anghel, at aking kinain; at sa aking bibig ay matamis na gaya ng pulot: at nang aking makain, ay pumait ang aking tiyan.
11 And he said vnto me, Thou must prophecie againe among the people and nations, and tongues, and to many Kings.
At sinasabi nila sa akin, Dapat kang manghulang muli sa maraming mga bayan at mga bansa at mga wika at mga hari.

< Revelation 10 >